درباره من
مجله دلتا-سلامتی-گردشگری-دکوراسیون-آشپزی- خبروگزارش
ادامه...
قانون نگهداری حیوانات در آپارتمان
در قانون برای نگهداری حیوانات در آپارتمان‌ها قوانینی در نظر گرفته شده است؛ بر این اساس نگهداری این‌گونه از حیوانات در قسمت‌های مشترک یک ساختمان جرم محسوب شده و شخص دارنده حیوان خانگی به‌عنوان مجرم شناخته شده و سایرین می‌توانند از وی شکایت کنند.
حیوانات خانگی این روزها از آن دسته میهمانان ناخوانده‌ای هستند که در اکثر خانه‌ها یافت می شوند؛ و همین میهمانان ناخوانده هستند که عضوی عزیز برای خانواده‌های جدید خود به‌حساب آمده و یکی از اصلی‌ترین مشکلات همسایگان در آپارتمان‌ها و مجتمع‌های مسکونی بشمار می روند، اما آیا واقعاً قوانینی برای نگهداری این نوع از حیوانات خانگی خصوصا سگ و گربه در آپارتمان وجود دارد که بتواند بسیاری از مشکلات و دعاوی بین همسایگان را برطرف کند؟ مجله پیام دلتا به منظور عمومیت بحث نگهداری سگ، گربه و دیگر حیوانات خانگی در آپارتمان و مشکلات همسایگان، به ابعاد حقوقی نگهداری حیوانات خانگی در آپارتمان بر اساس قانون آپارتماننشینی پرداخته است. با ما همراه باشید.
قانون در خصوص نگهداری حیوانات خانگی در آپارتمان چه می‌گوید؟
در قانون برای نگهداری حیوانات در آپارتمان‌ها قوانینی در نظر گرفته شده است؛ بر این اساس بر طبق تبصره ماده سه آیین‌نامه اجرایی قانون آپارتمان‌ها در سال ۱۳۴۷ نگهداری این‌گونه از حیوانات در قسمت‌های مشترک یک ساختمان جرم محسوب شده و شخص دارنده حیوان خانگی به‌عنوان مجرم شناخته می شود و سایرین می‌توانند از وی شکایت کنند. با توجه به این ماده قانونی، به خوبی مشخص می‌شود که نگهداری حیوانات خانگی مثل؛ سگ، گربه، مرغ و… در نقاط مشترک بین ساکنان آپارتمان ممنوع است و در صورت تخطی هر یک از ساکنان، بقیه همسایه‌‌ها از حق شکایت برخوردار هستند. منظور از نقاط مشترک و مشاع آپارتمان؛ راه پله‌‌ها، پشت بام، راه رو، پارکینگ و… است که مورد استفاده عموم همسایه‌‌ها قرار می‌گیرد.
برای نگهداری این نوع از حیوانات در واحدهای شخصی آپارتمانی نیز، قانونی گذاشته شده که از نظر مقررات و قوانین بهداشت حیوان خانگی ایجاد بیماری نکند و برای همسایه خود نیز مزاحمت نداشته باشد. اگر دو مورد گفته شده رعایت شود، نگهداری این حیوانات در خانه هیچ مشکلی ندارد، در غیر این صورت دارنده حیوان خانگی مجرم بوده و همسایگان می‌توانند از وی شکایت کنند.
در حالت کلی در قوانین قضایی نگهداری سگ و گربه و … به دلیل سر و صدا و ایجاد مزاحمت برای همسایگان مصداق سلب آسایش عمومی است و پیگرد قضایی دارد.
نگهداری سگ در آپارتمان از نظر قانون
هم اکنون با توجه به قوانین آپارتمان نشینی کشور به نظر می رسد عنوان مجرمانه مشخص در خصوص سگ گردانی یا نگهداری سگ در آپارتمان وجود ندارد. البته اگر یکی از همسایگان ساختمان به دادسرا در این مورد شکایت و بتواند ثابت کند که نگهداری و رفت و آمد حیوان خانگی تهدید علیه بهداشت محسوب می شود، بنا بر نظر قاضی می تواند از مصادیق جرم باشد و یا این که اگر، حیوان خانگی مذکور سر و صدای غیر متعارف (مثل پارس های شبانه سگ) ایجاد کند ، در این مورد نیز همسایگان می توانند برای رفع مزاحمت به دادسرا مراجعه کنند.
به بیان دیگر با توجه به قانون، در صورتی که نگهداری حیوانات مثل سگ و گربه در آپارتمان، زمینه ساز ایجاد سر و صدا و شیوع بیماری‌‌های متداول باشد؛ حق طرح دعوی علیه واحد آپارتمانی که از سگ، گربه و دیگر حیوانات خانگی نگهداری می‌کند برای سایر همسایگان محفوظ است. با این اوصاف روشن است که در قوانین آپارتمان نشینی ایران، در خصوص نگهداری سگ، گربه و دیگر حیوانات خانگی سختگیریهای زیادی وجود دارد و اشخاصی که تمایل به نگهداری حیوانات در آپارتمانشان دارند بایستی مقررات و مسائل بهداشتی را به نحو احسن رعایت کنند.
بازدید: ۳۰۹
همچنین بخوانید:
خیانت در امانت چه مجازاتی دارد؟
جواز کسب و مراحل دریافت آن
تاسیس هر نوع محل کسب و واحد صنفی و اشتغال به هر نوع کسب و حرفه، مستلزم داشتن صلاحیت و پروانه از اتحادیه صنفی مربوط خواهد بود. در غیر این صورت فعالیت آنان، غیرقانونی محسوب می‌گردد.
تاسیس محل کسب و اشتغال به هر نوع حرفه ای، مستلزم داشتن پروانه کسب مربوط به آن است. برای گرفتن جواز کسب باید مراحل مختلفی طی شود. با مجله پیام دلتا همراه باشید تا مراحل دریافت پروانه کسب را شرح دهیم.
پروانه کسب چیست؟
پروانه کسب، مجوزی است که طبق مقررات قانون نظام صنفی، به منظور شروع و ادامه کسب و کار یا حرفه، برای محل مشخص یا وسیله کسب مشخص به متقاضی داده می شود. پروانه اشتغال، گواهینامه مهارت انجام کار فنی است که توسط مراجع ذی‌صلاح، صادر خواهد شد. تاسیس هر نوع محل کسب و واحد صنفی و اشتغال به هر نوع کسب و حرفه، مستلزم داشتن صلاحیت و پروانه از اتحادیه صنفی مربوط خواهد بود. در غیر این صورت فعالیت آنان، غیرقانونی محسوب می شود.
شرایط دریافت جواز کسب موقت
پروانه کسب موقت فقط برای یک‌بار صادر می‌شود و مدت اعتبار آن یک سال است.
شرایط متقاضی دریافت پروانه کسب:
1. مراجعه به اتحادیه مربوطه
2. تسلیم تقاضای کتبی
3. دریافت رسید
• تکالیف اتحادیه
اتحادیه موظف است نظر خود مبنی بر رد یا قبول تقاضا را تا ۱۵ روز به‌صورت کتبی اعلام کند. عدم اعلام نظر به‌منزله پذیرش تقاضا است.
• مراحل بعد از قبول شدن تقاضا توسط اتحادیه:
1. تکمیل مدارک اتحادیه ظرف حداکثر سه ماه
2. تسلیم مدارک به اتحادیه
3. صدور جواز کسب از طرف اتحادیه ظرف مدت 15 روز
انتقال پروانه کسب
در صورتی که دارنده پروانه کسب بخواهد محل کسب خود را به دیگری واگذار کند، باید درخواست کتبی خود را به اتحادیه تسلیم کند. اتحادیه در صورتی که فرد معرفی شده را واجد شرایط قانونی بداند با رعایت سایر مقررات، پس از ابطال پروانه کسب قبلی، پروانه جدیدی به نام فرد معرفی شده صادر می‌کند. در صورت درخواست صاحب پروانه مبنی بر تغییر پروانه جواز کسب به حرفه‌ای دیگر، علاوه بر طی مراحل قانونی، استعلام و تسویه‌حساب از اتحادیه قبلی ضروری است و عدم پاسخگویی اتحادیه قبلی ظرف ۱۵ روز پس از تاریخ استعلام به‌منزله نظر موافق تلقی می شود.
پروانه کسب برای مشاغل تخصصی
مشاغل تخصصی نیاز به مجوزهای خاص دیگری علاوه بر پروانه کسب دارند مانند پروانه تخصصی و فنی، گواهینامه‌ای که برای انجام دادن کارهای تخصصی یا فنی و به‌وسیله مراجع ذی‌صلاح صادر می شود.
اگر متقاضی واجد شرایط لازم برای دریافت پروانه تخصصی و فنی نباشد، حضور یک شاغل دارنده پروانه تخصصی و فنی در واحد صنفی برای صدور پروانه کسب مشروط، به نام متقاضی کافی است. برای مثال اشتغال به شغل مشاور املاک، منوط به داشتن پروانه کسب از اتحادیه مربوط و پروانه تخصصی از سازمان ثبت اسناد و املاک کشور است.
چگونگی اعتراض
چنانچه اتحادیه درخواست متقاضی پروانه کسب را رد یا از صدور پروانه کسب خودداری کند، باید مراتب را با ذکر دلایل مستند به‌طور کتبی به متقاضی اعلام کند. در صورتی‌که متقاضی به آن معترض باشد، می‌تواند اعتراض خود را ظرف ۲۰ روز از تاریخ دریافت پاسخ به طور کتبی به مجمع امور صنفی مربوطه ارائه دهد. اتاق اصناف مکلف است ظرف مهلت قانونی و مقرر به اعتراض متقاضی رسیدگی و نظر نهایی خود را اعلام کند.
پروانه کسب در چه صورتی باطل می‌شود؟
جواز کسب مربوط به محل جغرافیایی مشخص و فرد معینی است. نمی‌توان جواز را به کسی دیگر واگذار کرد یا جغرافیای محل را تغییر داد. حال آنکه اگر محل واحد صنفی تغییر کند جواز هم باطل می‌شود. به گفته قانونگذار در مقابل هر گونه تغییر شغل، محل و شخص باید پروانه کسب نیز تغییر کند. البته اگر صاحب پروانه فوت کند ورثه‌اش دو سال وقت دارند برای دریافت پروانه جدید اقدام کنند. در غیر این صورت پروانه از درجه اعتبار ساقط است.
همچنین بخوانید:
ملاقات زندانی چه قواعدی دارد؟
طبق قانون به پدر، مادر، همسر، برادر، خواهر، فرزندان شخص بازداشت شده، پدر همسر و مادر همسر این اجازه و حق داده شده است که به صورت هفتگی با زندانی ملاقات داشته باشند.
کلیه زندانیان اعم از متهم و محکوم می‌توانند بر طبق قانون با خانواده، آشنایان و بستگان خود به وسیله قرار ملاقات و یا مکاتبه در ارتباط باشند. مگر اینکه با دستور مقام قضایی منعی قانونی در این رابطه وجود داشته باشد که در این وضعیت زندانی ممنوعالملاقات خواهد بود.
در صورتی که قرار ملاقات با زندانی و یا مکاتبه کردن با او برخلاف حسن جریان محاکمه باشد، قاضی باید به صورت کتبی ملاقات و مکاتبه با متهم را ممنوع کند. در این شرایط تا زمان اتمام ممنوعیت امکان ملاقات و مکاتبه با زندانی وجود نخواهد داشت، مگر با اجازه کتبی قاضی مورد نظر صورت گیرد. به محض شروع محاکمه، قرار ملاقات وکیل مدافع با زندانی تنظیم خواهد شد.در مجله پیام دلتا شرایط و مقررات دیدار با زندانی بررسی شده است.برای اطلاعات بیشتر با ما همراه باشید.
چه کسانی اجازه ملاقات با زندانی را دارند؟
طبق قانون به پدر، مادر، همسر، برادر، خواهر، فرزندان شخص بازداشت شده، پدر همسر و مادر همسر این حق داده شده است که به صورت هفتگی با زندانی ملاقات داشته باشند. سایر بستگان و دوستان زندانی می‌توانند در صورت تمایل، درخواست خود را به رئیس زندان و یا قاضی ناظر اعلام کنند و در صورت اجازه از سوی این مقامات، وقت ملاقات بگیرند.
ملاقات حضوری و خصوصی
چنانچه زندانی حسن رفتار و کردار داشته باشد، می‌تواند با همسر، فرزندانش، پدر، مادر، خواهر، برادر، پدر همسر و مادر همسر به صورت حضوری ولی با حضور مامور ملاقات داشته باشد.در برخی از موارد بنا به درخواست زندانی و موافقت رئیس زندان و یا قاضی ناظر زندان به شخص بازداشت شده اجازه ملاقات حضوری بدون حضور مامور با همسر و یا فرزندان داده می‌شود.
ملاقات وکیل با زندانی
در قانون این اجازه به وکلای دادگستری داده شده است که در صورت داشتن وکالتنامه رسمی برای محافظت از حقوق موکل خود در هر زمانی که ضروری دیدند به زندان مراجعه کنند. آنها باید پس از ورود از مقامات قضایی ذی‌صلاح مجوز کتبی بگیرند و پس از دریافت آن، وکالتنامه رسمی را به رئیس زندان ارائه دهند. وکلا می‌توانند در صورت وجود شرایط لازم با موکل خود در اتاقی مجزا از اتاق عمومی ملاقات داشته باشند. در صورتی که زندانی مورد نظر ممنوعالملاقات باشد، ملاقات پس از اجازه مقام قضایی مورد نظر امکان پذیر می‌شود.
چند نکته در خصوص ملاقات زندانی
- باید برنامه ملاقات زندانیان به گونه ای تنظیم شود که هر یک از آن ها حداقل ۱ مرتبه در هفته قرار ملاقات داشته باشد و زمان هر ملاقات کمتر از ۲۰ دقیقه نباشد.
- با نظر رئیس زندان و یا بالاترین مقام موجود در زندان می‌توان برای زندانی قرار ملاقاتی خارج از وقت اداری تنظیم کرد.
- رئیس زندان می‌تواند در صورت بیماری و بستری شدن زندانی در بیمارستان و عدم توانایی وی در حرکت، بسته به نظر پزشک تسهیلات لازم برای ملاقات با زندانی بیمار را فراهم آورد.
- رد و بدل شدن نامه و یا اشیاء مجاز بین ملاقات کننده و زندانی بدون کسب اجازه از رئیس زندان و یا نماینده او به هر روشی ممنوع است.
همچنین بخوانید:
رای دادگاه تجدیدنظر قابل اعتراض است؟
طبق قانون، هیچ مقام رسمی یا سازمان یا اداره دولتی نمی‌تواند رای قطعی دادگاه را تغییر دهد یا از اجرای آن جلوگیری و به عبارتی درخواست تجدیدنظر کند؛ مگر دادگاهی که حکم صادر کرده است یا مرجع بالاتر؛ آن هم در مواردی که قانون معین کرده باشد.در مجله پیام دلتا به اختصار به نحوه تجدیدنظرخواهی از احکام دادگاه ها می پردازیم.با ما همراه باشید.
آرای دادگاه های عمومی و انقلاب در موارد زیر قابل تجدیدنظر است
- جرائمی که مجازات آن اعدام است.
- ضبط اموال بیش از یک میلیون ریال.
- مصادره اموال.
- جرامی که مجازات قانونی آنها بیش از یک پنجم دیه کامل است.
- جرامی که حداکثر مجازات قانونی آنها بیش از سه ماه حبس یا شلاق و جزای نقدی بیش از ۵۰٫۰۰۰ تومان باشد.
- محکومیت به انفصال از خدمت.
دادگاه کیفری استان
کلیه آرای صادره از دادگاه کیفری استان چه با شدیدترین و چه با کمترین مجازات قابل تجدیدنظر است از این رو آرای این دادگاه در مورد جرائمی که مجازات آن اعدام، حبس ابد، قصاص و … باشد، قابل تجدیدنظر است.
مرجع تجدیدنظر از آرای دادگاه های مذکور عبارتند از:
در مورد دادگاه های عمومی و انقلاب جرائمی که مجازات قانونی آنها اعدام، حبس بیش از ده سال و مصادره اموال باشد دیوان عالی کشور است و در سایر موارد دادگاه تجدیدنظر استانی است که دادگاه صادر کننده رأی در آن حوزه قرار گرفته است.
اما در مورد دادگاه کیفری استان کلیه آرای این دادگاه در دیوان عالی کشور قابل تجدیدنظر است.
- آیا آرای دادگاه مذکور فقط در خصوص محکومیت متهم قابل تجدیدنظر است یا در خصوص آرای تبرئه هم می‌توان تجدیدنظر خواست؟
در پاسخ به این سوال می‌توان گفت فرقی نمیکند چه در مورد محکومیت و چه درباره برائت از سوی شاکی خصوصی متهم و دادستان قابل تجدیدنظر است.
توجه: گاهی اوقات پرونده کیفری علاوه بر جنبه جزایی جنبه مدنی هم دارد. فرض کنیم در یک حادثه رانندگی علاوه بر وارد آمدن صدمه به شاکی، به اتومبیل او نیز خسارت وارد می‌شود که این پرونده هم دارای جنبه کیفری و هم جنبه مدنی است. حال اگر رأی دادگاه کیفری راجع به جنبه کیفری و دعوای ضرر و زیان توأمان صادر شود و جنبه مدنی یا کیفری آن قابل تجدیدنظر باشد جنبه دیگر رأی که به طور مستقل قابل تجدیدنظر نبوده به تبع جنبهای که قابل تجدیدنظر است قابل تجدیدنظر خواهد بود.
برای درخواست تجدیدنظر باید به نکات زیر توجه کرد:
- مهلت درخواست تجدیدنظر از آرای دادگاههای کیفری برای اشخاص مقیم ایران بیست روز و مقیم خارج از ایران دو ماه از تاریخ ابلاغ رای تعیین شده است و درصورتیکه رأی دادگاه غیابی باشد، از تاریخ اطلاع محکوم از مفاد رأی مذکور، متقاضی ده روز فرصت دارد تا در دادگاه تجدیدنظر به رأی اعتراض کند.
- علاوه بر شاکی و متهم، وکلا و نمایندگان قانونی آنان نیز حق درخواست تجدیدنظر از دادگاه کیفری را دارند.
درخواست تجدیدنظر ممکن است به دلیل یکی از موارد زیر باشد:
- ادعای عدم اعتبار مدارک استنادی دادگاه
- ادعای قانونی نبودن شرایط شهادت شاهدان و یا دروغ بودن شهادت آن ها
- ادعای مخالف بودن رأی با قانون
- ادعای عدم توجه به دلایل از سوی دادگاه
- ادعای عدم صلاحیت قاضی یا دادگاه صادرکننده رأی
- اگر شاکی نسبت به رأی اعتراض داشته باشد باید با درخواست کتبی و ابطال تمبر این درخواست را به دفتر دادگاه صادر کننده رأی یا دفتر دادگاه تجدیدنظر تقدیم کند.
- متهم برای تجدیدنظرخواهی نیاز به ابطال رأی ندارد. (چه برای محکومیت کیفری خود و چه برای ضرر و زیان ناشی از جرم)
- اگر متهم در بازداشت باشد باید درخواست تجدیدنظر خود را به دفتر بازداشتگاهی که در آنجا بزداشت شده است تسلیم کند.
- اگر درخواست تجدیدنظر متقاضی ناقص باشد مدیر دفتر دادگاه نقایص را به درخواستکننده اعلام می‌کند تا ظرف مدت ده روز از تاریخ ابلاغ این نقایص را برطرف کند.
همچنین بخوانید:
مزاحمت و مجازات های قانونی
براساس قانون، کسانی که برای مردم مزاحمت ایجاد می‌کنند به حبس از یک ماه تا یک سال محکوم میشوند.
با توسل به موادی از قانون مجازات اسلامی، می‌توانید موارد آزار و اذیت افراد در فضای شهری را مورد پیگرد قضایی قرار دهید. مواردی مثل مزاحمت ها و آزار و اذیت های خیابانی که در قانون مجازات به صراحت به آن ها اشاره شده است . مزاحمت اقدامی آگاهانه بوده که مرتکب باید بر اساس قانون جوابگوی عمل خود باشد.
به گزارش مجله پیام دلتا چنین اقداماتی ملاک مسئولیت کیفری مزاحم شناخته شده و دادگاه بر همین اساس قضاوت خواهد کرد. همچنین برای رفع مزاحمت‌های گوناگون در قانون آیین دادرسی مدنی، مسیرهای حقوقی متعددی پیش بینی شده است.
چگونه جرم را اثبات کنیم؟
شهادت شهود، وقوع جرم در منظر نیروهای انتظامی و ضابطین دادگستری، اقرار مجرم و یا سایر ادله اثبات دعوی (برای مثال ثبت در دوربین‌های مدار بسته)، که به وسیله آن قاضی بتواند جرم مرتکب شده را شناسایی کند و محرز بداند از جمله راهکارهای اثبات این جرم است.
دشواری اثبات آزار و اذیت‌های خیابانی یکی از دلایلی است که بزه دیدگان اقدام به شکایت نمی‌کنند. زمانی که شخصی برای دیگری مزاحمت ایجاد می‌کند و به راه خود ادامه می‌دهد. چقدر احتمال دارد که در آن لحظه مامور نیروی انتظامی در صحنه وجود داشته باشد؟ چگونه می‌توانید مشخصات یک رهگذر غریبه را شناسایی و از او شکایت کنید؟ در آن لحظه که از شدت عصبانیت یا ترس بعضا نمی‌توانید حتی واکنشی منطقی نشان بدهید، چگونه می‌شود مرتکب را دستگیر کرد و به محاکم قضایی کشاند؟
اقدامات لازم برای برخورد با مزاحم
شما می‌توانید ضمن تماس با پلیس ۱۱۰، نسبت به جمع آوری دلایل لازم برای عمل مزاحم اقدام کنید ، به این ترتیب مامور پلیس در محل جرم حضور یافته و براساس مشاهدات خود می‌تواند مزاحمت ایجاد شده را صورت جلسه کند.
این صورت جلسه مانند شهادت شهود معتبر بوده و در دادگاه برای دفاعیات کافی خواهد بود.
براساس
قانون، هیچ کسی نمی‌تواند برای کس دیگری مزاحمت ایجاد کند و قانون نیز
این چنین حقی به او نداده است . اشخاص هیچ حقی برای ایجاد مزاحمت برای
افراد دیگر را ندارند و طبق قانون با آنها برخورد خواهد شد.
اثبات تهدید و فحاشی
برای اثبات تهدید و فحاشی در مکان‌های مختلف باید از شهادت شهود بهره گرفت. البته استناد به شهادت شهود فقط زمانی ممکن است که شاهدان از بستگان درجه یک نباشند. همچنین وجود مدارک دیگر نیز می‌تواند به اثبات تهدید و فحاشی کمک کند.
مجازات آزارگران در قانون
براساس قانون، کسانی که برای مردم مزاحمت ایجاد می‌کنند به حبس از یک ماه تا یک سال محکوم شده و دادگاه می‌تواند علاوه بر اعمال مجازات، براساس نوع و مقدار آن، شخص مزاحم را به ارتکاب جرم محکوم کند. هرکسی که موجب آزار و اذیت مردم شود و با سروصدای خود یا دستگاه‌های تولیدکننده صدا، آرامش مردم را برهم زند یا مانع ادامه کار آن ها شود، براساس قانون مجازات اسلامی به حبس سه ماه تا یک سال و براساس صلاحدید قاضی پرونده، به مجازات شلاق هم محکوم خواهدشد.
بازدید: ۱,۴۸۴
همچنین بخوانید:
خیانت در امانت چه مجازاتی دارد؟
برخورد قانونی با گرانفروشان و کمفروشان