در قوانین حقوقی کشور ما در هنگام فوت یک شخص قوانینی در جهت توزیع و تقسیم اموال وی به وراث آن شخص تنظیم شده است. در این نوشتار از مجله دلتا به بررسی نحوه گرفتن سهم الارث میپردازیم.
اگر طلبی از شخص متوفی وجود داشته باشد، قبل از اقدام به تقسیم ارث آن طلب باید پرداخت و رضایت طلبکار جلب شود و یا اگر شخص متوفی دارای وصیتنامهای تحت عنوان وقف بخشی از مال خود باشد، ابتدا وقف باید انجام و سپس تقسیم ارث صورت پذیرد. مهریه زوجه نیز در صورت پرداخت نشدن آن در هنگام فوت شخص متوفی اگر توسط زوجه درخواست شود، جز دیون متوفی محسوب میشود که باید پرداخت و بعد از آن تقسیم انجام شود. افراد بسته به رابطهای که با شخص فوت شده دارند، در شرایط متفاوت و مقادیر متفاوت از ارث سهم میبرند.
پس از تقسیم اموال ما ترک بین وراث، اگر اموال منقولی که به یکی از وراث تعلق میگیرد، در تصرف وارث دیگری باشد، در این صورت وارث اول که مال به او به ارث رسیده است میتواند دعوا خود را به طرفیت وارث دوم در رابطه با درخواست سهم الارث مطرح کند. اگر اموال غیر منقولی که به یکی از وراث تعلق میگیرد در تصرف وارث دیگری باشد، در این صورت وارث اول که مال به او به ارث رسیده است، میتواند دعوا خلع ید را مطرح کند.
پیشنهاد مطالعه: برای آشنایی با نکات حقوقی بیشتر مطلب مزایا تنظیم وصیت نامه را مطالعه کنید.
بر اساس قانون در صورت اختلاف بر سر محل زندگی حق تعیین محل زندگی با شوهر است و بر اساس آن، زن باید در منزلی که شوهر تعیین میکند سکونت داشته باشد. اما قانون در شرایطی تعیین محل زندگی را به زن واگذار کرده است. در این نوشتار از مجله دلتا به بررسی حق مسکن برای زن میپردازیم.
مطابق با ماده ۱۱۰۷ قانون مدنی نفقه عبارت است، از تمام نیازهای متعارف زن متناسب با شان و وضعیت از جمله لباس، مسکن، غذا، دارو، وسایل منزل و … به همین جهت مرد موظف به تهیه مسکن متناسب با جایگاه و وضعیت زن است و تهیه نکردن مسکن توسط شوهر از موارد عسر و حرج بوده و نداشتن توان مالی جهت تهیه مسکن در حکم عدم پرداخت نفقه است. در این صورت زوجه میتواند مطابق با ماده ۱۱۲۹ قانون مدنی از دادگاه تقاضای طلاق کند، اما اگر بدون دلایل کافی از سکونت در منزل تهیه شده توسط مرد خودداری کند، ناشزه محسوب شده و نفقه به او تعلق نمیگیرد. لازم به ذکر است تشخیص در شان بودن ملک با دادگاه است.
منزلی که مرد برای سکونت اختیار میکند باید ویژگی های لازم را داشته باشد تا بتوان آن را تایید کرد که این شرایط و ویژگیها شامل: اتاق، حمام، سرویس بهداشتی و آشپزخانه مستقل است در نتیجه مرد حق ندارد زوجه را مجبور به زندگی در خانهایی با پدر و مادر خود کند و در این موارد دادگاه با اعزام کارشناس محل را مورد بررسی قرار میدهد و در صورت برخورد با این موارد منزل پدری را مستقل حساب نمیکند.
تهیه مسکن باید بر اساس منزلت، شان و جایگاه اجتماعی زن باشد و حتی علاوه بر منزل اثاث خانه نیز باید متناسب با شان زن باشد. تایید سطح تناسب زن با دادگاه و مددکاران اجتماعی است. مددکار پس از حضور در آدرس موجود در پرونده تمکین، محله، اثاث، وضعیت مسکن را مورد بررسی قرار میدهد و آن را با شان و جایگاهی که زن در خانه پدر داشته است مقایسه کرده و در نهایت با در نظر گرفتن مسائلی چون شغل، درآمد، موقعیت تحصیلی و وضع زندگی اعلام نظر میکند.
پیشنهاد مطالعه: برای آشنایی با نکات حقوقی بیشتر مطلب به چه زنانی نفقه تعلق نمیگیرد؟ را مطالعه کنید.
یکی از شروط لازم برای ازدواج دختران، لزوم کسب اجازه یا رضایت والدین (فقط پدر یا جد پدری) برای این امر است.
لزوم اجازه پدر برای ازدواج دختران موضوعی فقهی است که در قانون مدنی نیز مورد پیشبینی قرار گرفته است. در این نوشتار از مجله دلتا به بررسی لزوم اجازه پدر در ازدواج دوم دختر میپردازیم.
به موجب ماده ۱۰۴۳ قانون مدنی: نکاح دختر باکره، اگر چه به سن بلوغ رسیده باشد، موقوف به اجازه پدر یا جد پدری است و هر گاه پدر یا جد پدری بدون دلیل موجه از دادن اجازه مضایقه کند، اجازه او ساقط و در این صورت، دختر میتواند با معرفی کامل مردی که قصد ازدواج با او را دارد و شرایط نکاح و مهریه که بین آنها قرار داده شده است، پس از اخذ اجازه از دادگاه مدنی خاص، به دفتر ازدواج مراجعه و نسبت به ثبت ازدواج اقدام کند.
دخترانی که باکره هستند و قبلا ازدواج نکردهاند، باید از پدر یا جد پدری خود رضایت یا اجازه ازدواج گرفته باشند و در این خصوص، تفاوتی نمیکند که دختران در چه سنی باشند. کسب اجازه از پدر برای ازدواج دختران تنها در صورتی مورد نیاز است که دختران دوشیزه یا باکره باشند. به همین دلیل در صورتی که دختری قبلا یک مرتبه ازدواج کرده باشد، دیگر به لحاظ قانونی نیازمند کسب اجازه یا رضایت پدر برای ازدواج نیست.
پیشنهاد مطالعه: برای آشنایی با نکات حقوقی بیشتر مطلب پس گرفتن هدایای نامزدی چه شرایطی دارد؟ را مطالعه کنید.
شرایط ارث بردن زوجین از یکدیگر
خروج زن متاهل از کشور چه شرایطی دارد؟
شرایط تملک نصف دارایی مرد پس از طلاق
با مجله حقوقی دلتا همراه باشید
سرقت از منزل، بسته به جزییات پرونده ممکن است توسط قاضی، از نوع سرقت حدی یا تعزیری تشخیص داده شود.
بهدلیل وجود لوازم قیمتی، طلا، ارز و پول نقد سارقان همواره منتظر فرصت مناسب برای ورود به منازل هستند. اگرچه رعایت نکات ایمنی، احتمال بروز این نوع از سرقت را کاهش میدهد، اما در مواقع بسیاری سرقت از منازل اجتناب ناپذیر است. در این نوشتار از مجله دلتا به بررسی مجازات سرقت از منزل میپردازیم.
مطابق ماده ۶۵۶ قانون مجازات اسلامی مرتکب سرقت از جایی که محل سکنی یا مهیا برای سکنی است، به حبس از شش ماه تا سه سال و تا ۷۴ضربه شلاق محکوم میشود.
اگر سارق، هنگام سرقت از منزل به هر نحوی که موجب آزار افراد داخل خانه شود، به حبس از سه ماه تا ده سال و شلاق تا ۷۴ ضربه محکوم میشود و اگر جرحی نیز واقع شده باشد، علاوه بر مجازات جرح به حداکثر مجازات مذکور محکوم میشود.
اگر سرقت در شب واقع شده باشد؛ سارقین دو نفر یا بیشتر باشند؛ یک یا چند نفر از آنها حامل سلاح ظاهر یا مخفی بوده باشند؛ از دیوار بالا رفته یا حرز را شکسته یا کلید ساختگی به کار برده یا این که عنوان یا لباس مستخدم دولت را اختیار کرده یا برخلاف حقیقت خود را مامور دولتی قلمداد کرده یا در جایی که محل سکنی یا مهیا برای سکنی یا توابع آن است، سرقت کرده باشند؛ در ضمن سرقت کسی را آزار یا تهدید کرده باشند؛ در این صورت مرتکب به پنج تا بیست سال حبس و تا ۷۴ ضربه شلاق محکوم میشود.
بعد از اطلاع از وقوع سرقت، با پلیس ۱۱۰ تماس بگیرید. برای بررسی اثر انگشت سارقان به هیچ وسیلهای در منزل دست نزنید و جای چیزی را تغییر ندهید. بعد از اینکه پلیس از صحنه وقوع جرم، گزارش تهیه کرد، به کلانتری محل زندگی خود مراجعه و ثبت شکایت کنید. جزییات اموال مسروقه را به اطلاع پلیس برسانید. برای اثبات سرقت، لازم است ادلهای ارائه دهید. اقرار سارق، شهادت شهود یا وجود ردی از سارق در منزل یا دوربین مداربسته از جمله ادله اثبات سرقت است. سپس به دادسرا مراجعه کنید و شکایت کنید. اگر در سرقت از منزلتان به کسی مشکوک هستید، او را به عنوان مظنون برای تحقیقات بیشتر معرفی کنید. گزارش پلیس و ادله اثبات سرقت در پرونده شما ثبت میشود. بعد از دستگیری سارق یا یافتن اموال مسروقه برای تشکیل جلسه دادگاه به شما اطلاعرسانی خواهد شد.
پیشنهاد مطالعه: برای آشنایی با نکات حقوقی بیشتر مطلب مراحل پیگیری سرقت خودرو را مطالعه کنید.
پس از دزدیده شدن تلفن همراه چه کنیم؟
انتشار اسکرین شات چه عواقبی دارد؟
شرایط ارث بردن زوجین از یکدیگر
با مجله حقوقی دلتا همراه باشید
تمکین در لغت به معنای الزام است. با این حال تمکین از منظر حقوق خانواده به معنای اطاعت و پیروی زن از شوهر در امور زندگی و روابط زناشویی بدون عذر شرعی است.
مطابق با قانون مدنی کشور پس از ازدواج هر یک از زوجین نسبت به یکدیگر دارای وظایفی هستند، یکی از این تکالیف تمکین زن از شوهر است. در این نوشتار از مجله دلتا به بررسی الزام تمکین زن از شوهر مطابق قانون میپردازیم.
زن و مرد هر یک موظف هستند تا تکالیف خود را در برابر یکدیگر انجام داده و با یکدیگر حسن معاشرت داشته باشند. در غیر این صورت، مصداق نشوز تلقی شده و منجر به پیامدهایی برای هر یک از آنان میشود. نشوز به معنای عدم تمکین یا عدم ایفای هریک از وظایف و تکالیف میان زوجین دانست. از منظر حقوقی و در قالب زندگی زناشویی هر گاه زن بدون عذر شرعی از همسر خویش در رفع نیازهای جنسی و امور خانواده تمکین نکند، حق پرداخت نفقه از سوی مرد برای زن سلب شده و مسئله نشوز رخ داده است. به این ترتیب زن ناشزه نامیده میشود. به عبارت دیگر، ماده ۱۱۰۵ قانون آیین دادرسی مدنی زن را موظف به اطاعت از شوهر چه در امور جاریه زندگی و چه در مسائل زناشویی کرده است و در مقابل این تمکین، وی را مستحق دریافت نفقه دانسته است.
عدم تمکین زن از مرد پیامدهایی را به دنبال دارد؛ از جمله این پیامدها میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
نشوز شوهر یا عدم ایفای وظایف زناشویی از جانب وی نیز دارای ضمانت اجرای حقوقی است و زن میتواند با مراجعه به دادگاه الزام شوهر را به انجام وظیفه درخواست کند. به علاوه نشوز شوهر سوءمعاشرت به شمار میآید و اگر مصادیق عسر و حرج باشد، زن میتواند از دادگاه درخواست طلاق کند.
پیشنهاد مطالعه: برای آشنایی با نکات حقوقی بیشتر مطلب پس گرفتن هدایای نامزدی چه شرایطی دارد؟ را مطالعه کنید.
با ازدواج مجدد زن مهریه قطع میشود؟
شرایط تملک نصف دارایی مرد پس از طلاق
چه مواردی باعث محروم شدن فرد از ارث میشود؟
با مجله حقوقی دلتا همراه باشید