عقد ازدواج در میان سایر عقود از اهمیت ویژه ای نزد قانونگذار برخوردار است به این دلیل که اساس یک رابطه مشترک دائم و موقت را با تعهدات مالی و غیرمالی شکل میدهد. که به موجب آن مادامی که عقد ازدواج منعقد شود و مهریه حال باشد، زن میتواند مهریه خود را از شوهرش مطالبه کند و این حق مالی برای زن و تعهد مالی برای مرد است اما نه بصورت اساس رابطه زوجیت بلکه مهریه تعهد تبعی است. هنگام اجرای صیغه نکاح، زوج، مال معین یا چیزی که قائم مقام مال باشد را بر ذمه خود قرار میدهد که در صورت عندالمطالبه بودن و مطالبه زن، مکلف است آن را بپردازد. مهریه ممکن است عندالمطالبه باشد یا عندالاستطاعه. در هر صورت مرد موظف به پرداخت مهریه همسرش است مگر در شرایط خاص فسخ نکاح که به زن مهریه تعلق نمیگیرد. اصولا پرداخت مهریه تکلیف مرد است و یکی از استثنائات عدم پرداخت مهریه این است که اگر بین زن و مرد نکاح برقرار شود منتها رابطه زناشویی شکل نگیرد در اینصورت زن میتواند نصف مهریه را مطالبه کند و تمام مهریه به او تعلق نمیگیرد. در این نوشتار از مجله دلتا به بررسی تعلق مهریه در صورت خیانت زن میپردازیم.
خیانت زن چه در حد رابطه نامشروع مادون زنا باشد و چه زنا و حتی اگر زنا محصنه باشد باز نافی مهریه او نخواهد بود. در هرصورت زن میتواند مهریه خود را مطالبه کند و بگیرد. گاهی مشاهده شده که صرف این که یک خانم متاهل با یک آقا دیگر مکالمه داشته شوهرش شکایت رابطه نامشروع کرده و اعلام کرده مهریه به او نمیپردازم. این ادعا هیچ سند و دلیل حقوقی ندارد. هیچ مردی نمیتواند به ادعای این که همسر من خیانت کرده و رابطه نامشروع داشته از پرداخت مهریه خودداری کند. اگر زن مرتکب زنا محصنه شود یعنی درحالی که همسر قانونی دارد و با او امکان رابطه جنسی متعارف دارد با مرد دیگری رابطه جنسی برقرار کند و چهار شاهد عادل نیز شهادت دهند که این اتفاق افتاده است این خانم ممکن است به جرم زنای محصنه اعدام شود منتها مهریه او ساقط نخواهد شد.
برای آشنایی با نکات حقوقی بیشتر بعد از عقد میتوان مهریه را تغییر داد؟ را مطالعه کنید.
با مجله حقوقی دلتا همراه باشید
در تمام جوامع رشوه دادن و رشوه گرفتن وجود دارد ولی در برخی از کشورها کمتر و در برخی بیشتر است. در تمامی کشورها دادن و اخذ رشوه جرم شناخته شده است و برای آن طرفین مجازات تعیین شده است و در کشور ما نیز قانونگذار برای پیشگیری از وقوع این جرم و برقراری نظم و امنیت در جامعه هم برای فردی که رشوه میدهد و هم برای فردی که رشوه میگیرد در قانون مجازات تعیین کرده است. در این نوشتار از مجله دلتا به بررسی مجازات رشوه در قانون میپردازیم.
رشوه به معنای آن چیزی است که به کسی میدهند تا کارسازی ناحق برای رشوه دهنده انجام دهد و به کسی که رشوه میدهد مرتشی میگویند. رشوهخواری مطابق قانون مجازات اسلامی جرم محسوب میشود و مجازات آن عبارت است از:
هر یک از مستخدمین قضایی یا غیر قضایی دولت که برای انجام امری که از وظایف آنان است وجه یا مالی را قبول کند اگر چه انجام آن امر بر طبق حقانیت بوده باشد مرتشی (رشوه گیرنده) محسوب و مجازات آن طبق قانون تعیین میشود. هر گاه ثابت شود که رشوه دهنده برای حفظ حقوق مشروع خود ناچار از دادن رشوه شده از مجازات معاف خواهد بود. اگر رشوه گیرنده قبل از تعقیب وجه یا مالی را که اخذ کرده است مسترد دارد از مجازات معاف خواهد بود.
نه تنها رشوه گیرنده مجرم است، رشوه دهنده نیز مجرم است و مجازات آن حسب مورد متفاوت است که در ذیل به آن میپردازیم:
هر یک از کارکنان قضایی یا غیر قضایی دولت که برای انجام امری که از وظایف آنان است وجه یا مالی را قبول کند اگر چه انجام آن امر بر طبق حقانیت بوده باشد مرتشی محسوب و مجازات آن انفصال دائمی از خدمت دولت و تادیه غرامت است معادل دو برابر آنچه که گرفته است. در صورتی که میزان وجه یا قیمت مالی که اخذ کرده است بیش از یکصد تومان باشد مجازات مرتکب محرومیت از حقوق اجتماعی و تادیه غرامت است معادل سه برابر آن چه که گرفته است و اگر میزان وجه یا قیمت مالی که اخذ کرده است بیش از پانصد تومان باشد علاوه بر مجازات فوق مرتکب به دو ماه الی یک سال حبس نیز محکوم خواهد شد و نیز هر یک از اشخاص مذکور هر گاه در مقابل اخذ وجه یا مال از انجام امری که وظیفه ایشان است امتناع ورزند مرتشی محسوب و به مجازاتهای فوق محکوم خواهند شد.
پیشنهاد مطالعه : برای آشنایی بیشتر با نکات حقوقی مجازات خیانت در امانت را مطالعه کنید.
با مجله حقوقی دلتا همراه باشید