چه زمانی زن می‌تواند جدا از شوهر خود زندگی کند؟

طبق قانون هیچ زنی حق ندارد جدا از شوهرش در خانه‌ای مستقل زندگی کند مگر در موردی خاص.

جدا زندگی کردن زن

قانون مدنی جمهوری اسلامی ایران در مواد متعددی به حقوق متقابل زن و شوهر پرداخته است. یکی از مهمترین مسائلی که در ابتدای زندگی زوج و زوجه با آن درگیرند، بحث مسکن و محل سکونت است. در این نوشتار از مجله دلتا به بررسی موضوع جدا زندگی کردن زن از شوهر می‌پردازیم.

جدا زندگی کردن زن از شوهر

طبق مواد ۱۱۱۴ و ۱۱۱۵ قانون مدنی زن نمی‌تواند مسکن مستقلی برای زندگی جدا از شوهرش اختیار کند الا اینکه در منزل برای زن خطر جانی، مالی و یا شرافتی وجود داشته باشد که در این صورت زن می‌تواند مسکن جداگانه‌ای برای خودش انتخاب کند و اگر به این علت زن مسکن جداگانه‌ای اختیار کرده باشد باز هم نفقه او بر عهده شوهر است.

طبق ماده ۱۱۰۷ قانون مدنی مسکن جزیی از حق نفقه زوجه است و زوج مکلف است که مسکن مناسبی برای خانواده خود تهیه کند. نکته دیگر این ماده این است که مسکن تهیه شده باید متناسب با شان و مرتبه اجتماعی زن باشد و در غیر این صورت زن می‌تواند از سکونت در آن خانه ممانعت کند. بر اساس ماده ۱۱۱۴ قانون مدنی زن باید در منزلی که شوهر تعیین می‌کند سکنی کند مگر آنکه اختیار تعیین منزل به زن داده شده باشد. همچنین طبق ماده ۱۰۰۵ قانون مدنی اقامتگاه زن شوهردار همان اقامتگاه شوهر است. البته اگر در زمان عقد شرط انتخاب محل سکونت را به زن داده باشند دیگر اختیار انتخاب مسکن بر عهده او خواهد بود و اگر زوجه بخواهد در خانه‌ای زندگی نکند قانون هم به استناد شرط ضمن عقد حق را به او می‌دهد.

جدا زندگی کردن زن

ضمانت اجرای عدم حضور زن در منزل مشترک

در مواردی که زن اختیار تعیین خانه را ندارد، باید در خانه‌ای که شوهر تهیه کرده است، سکونت کند. در صورت امتناع، مرد می‌تواند دعوای الزام به تمکین را مطرح کند که در صورت محکومیت و عدم اجرای آن به اصطلاح قانون، ناشزه محسوب شده و مستحق دریافت نفقه نیست. اگر زن از شوهر اجازه اختیار مسکن را گرفته باشد، این حق محدود به زمان خاصی نیست و هر چند مرتبه می‌تواند از این حق استفاده کند.

پیشنهاد مطالعه: برای آشنایی بیشتر با نکات حقوقی مطلب تقسیم اموال در طلاق را مطالعه کنید.

همچنین بخوانید:

در تنظیم قولنامه ملک به چه نکاتی باید توجه کرد؟

به زن خیانتکار مهریه تعلق می‌گیرد؟

بدون طلاق می‌توان مهریه را گرفت؟

تهیه جهیزیه بر عهده زن است یا شوهر؟

 

با مجله حقوقی دلتا همراه باشید

نفقه دختر در دوران عقد

پس از اینکه زن و مرد به عقد هم در آمدند مرد موظف به پرداخت نفقه است.

نفقه دختر در دوران عقد

بر اساس قانون، مرد وظیفه دارد که به همسر خود نفقه بپردازد، عدم پرداخت نفقه به زن سبب اعمال ضمانت اجرای کیفری خواهد شد. اما سوالی که ممکن است مطرح شود آن است که مرد از چه زمانی باید به همسر خود نفقه دهد؟ در این نوشتار از مجله دلتا به بررسی موضوع نفقه دختر عقد کرده می‌پردازیم.

نفقه دختر عقد کرده

بر اساس ماده ۱۱۰۲ قانون مدنی، همین که نکاح به طور صحیح واقع شد روابط زوجیت بین طرفین موجود و حقوق و تکالیف زوجین در مقابل همدیگر برقرار می‌شود. بنابراین، بر اساس این ماده همین که عقد نکاح بین طرفین منعقد شد و زن و مرد سند ازدواج را امضا کردند، حقوق و تکالیف‌شان در قبال همدیگر برقرار می‌شود. یکی از این تکالیف الزامی است که مرد برای پرداخت نفقه به همسرش دارد. به همین دلیل، نفقه دختر به محض عقد نکاح به او تعلق خواهد گرفت. در مقابل، زن هم موظف به تمکین می‌شود. البته، زن می‌تواند در همین راستا از حق حبس هم استفاده کند و تا زمانی که مهریه‌اش را به طور کامل دریافت نکرده است، از تمکین خودداری کند و نفقه‌اش را هم دریافت کند.

پیشنهاد مطالعه: برای مطالعه مطلب در صورت ناتوانی در پرداخت مهریه چه باید کرد؟ را مطالعه کنید.

همچنین بخوانید:

چه زمانی زن می‌تواند جدا از شوهر خود زندگی کند؟

هر فرد تا چه میزان از اموالش را می‌تواند وصیت کند؟

نفقه در صورت عدم تمکین به زن تعلق می‌گیرد؟

عدم تمکین زن از شوهر چه عواقبی دارد؟

بدون طلاق می‌توان مهریه را گرفت؟

 

با مجله حقوقی دلتا همراه باشید

در چه مواردی زن مجاز به عدم تمکین است؟

لفظ تمکین به معنای الزام است و وقتی مرد دادخواست تمکین می‌دهد که زن بدون عذر موجه منزل مشترک زناشویی را ترک کرده باشد و یا از انجام وظایف زناشویی خود خودداری کند.

عدم تمکین

یکی از تکالیفی که به موجب قانون و شرع، از زمان عقد ازدواج بر عهده زن و مرد گذاشته شده، تمکین است. تمکین وظیفه‌ای است که بر عهده زوجین گذاشته شده است و این وظیفه حقی است برای طرف مقابل، اما ایفای این وظیفه، مطلق و بی حد و مرز نیست بلکه در قانون و شرع مواردی برای مجاز بودن عدم تمکین از جانب زن مشخص شده‌است. در این نوشتار از مجله دلتا مواردی که زن مجاز به عدم تمکین است و از اجازه قانونی برای عدم تمکین برخوردار است می‌پردازیم.

مواردی که زن مجاز به عدم تمکین است

 

بر اساس قانون، در برخی از موارد زن از اجازه قانونی برای عدم تمکین برخوردار است. مواردی که زن مجاز به عدم تمکین است عبارتند از:

 

  •  ضرر بدنی، مالی و شرافتی: بنا به ماده ۱۱۱۵ قانون مدنی، اگر بودن زن با شوهر در یک منزل ترس، ضرر بدنی، مالی یا شرافتی برای زن داشته باشد، زن می‌تواند مسکن جداگانه اختیار کند. در این‌صورت دادگاه حکم بازگشت به منزل شوهر را نخواهد داد و تا زمانی‌که زن در بازگشت به منزل معذوریت داشته ‌باشد، نفقه بر عهده شوهر خواهد بود.
  • ابتلای شوهر به امراض جنسی : بنا به ماده ۱۱۲۷ قانون مدنی هرگاه شوهر بعد از عقد مبتلا به یکی از امراض مقاربتی و جنسی شود، زن حق دارد که از نزدیکی با او خودداری کند، این خودداری مانع از حق نفقه نخواهد بود و مرد در صورت عدم پرداخت آن، به مجازات محکوم می‌شود.

عدم تمکین

  • تعیین محل زندگی توسط زن: بنا به ماده ۱۱۱۴ قانون مدنی زن باید در منزلی که شوهر تعیین می‌کند سکونت کند، مگر آنکه اختیار تعیین منزل با زن ‌باشد. در صورتی‌که حق تعیین منزل با زن باشد، زن می‌تواند از زندگی کردن در منزل مشترک با مرد خودداری کند، اما کماکان موظف است که در خصوص وظایف زناشویی از شوهر خود تمکین کند.
  •  بیماری زن: در صورتی‌که زن دچار بیماری شده باشد می‌تواند از تمکین خاص خودداری کند. برخی از بیماری‌ها در زن مجوزی قانونی و مشروع برای عدم تمکین خاص به شمار می‌روند.
  •  استفاده از حق حبس: بنا به ماده ۱۰۸۵ قانون مدنی اگر بین زوجین رابطه زناشویی برقرار نشده باشد، زن می‌تواند تا زمانی که تمام مهریه به او پرداخت نشده است، از شوهر خود تمکین نکند. در این صورت، زن باز هم دارای حق نفقه است.

پیشنهاد مطالعه: برای آشنایی با نکات حقوقی بیشتر مطلب طلاق قضایی و شرایط آن را مطالعه کنید.

همچنین بخوانید:

طلاق به دلیل نازایی هر یک از زوجین به چه صورت است؟

نفقه از چه زمانی به زن تعلق می‌گیرد؟

طلاق از طرف زن به چه صورت است؟

شرط نصف شدن اموال پس از طلاق

 

با مجله حقوقی دلتا همراه باشید

تکلیف جهیزیه پس از طلاق

جهیزیه یا وسایل و لوازمی که زن برای شروع زندگی مشترک با خود به همراه می‌آورد در مالکیت زن است به عبارت دیگر زن مالک جهیزیه است و مرد تنها می‌تواند از این وسایل استفاده کند

جهیزیه پس از طلاق

در بیشتر اوقات پس از وقوع اختلاف بین زوجین هر یک از آن‌ها از اهرم‌های قانونی برای به زانو درآوردن طرف مقابل استفاده می‌کنند. یکی از این اهرم‌های فشار، جهیزیه است. در این نوشتار از مجله دلتا به بررسی موضوع تکلیف جهیزیه پس از طلاق می‌پردازیم.

تکلیف جهیزیه پس از طلاق

طبق قانون، شوهر اجازه فروش جهیزیه زن را پس از طلاق ندارد زیرا این اموال به زن تعلق دارد و شوهر فقط تا زمان بقای زندگی مشترک حق استفاده از این اموال را دارد نه فروش آن‌ها را.

این در حالی است که زن حق دارد این اموال را از زندگی مشترک خارج کند، چون این اموال به او اختصاص دارد و هر مالکی حق هر گونه دخل و تصرف نسبت به اموال خود را دارد، اما گاهی اوقات اتفاق می‌افتد که برخی از مردان اقدام به فروش جهیزیه همسران‌شان می‌کنند که البته پاسخ قانون‌گذار به این اقدام غیرقانونی این چنین است:

با فروش این اموال توسط شوهر، او مسئولیت جبران خسارت و برگرداندن عین یا مثل یا قیمت آن‌ها را دارد. البته فروش این اموال از سوی شوهر می‌تواند از سوی دادسرا و دادگاه به عنوان فروش مال غیر مورد رسیدگی قرار گیرد. اگر برابر حکم دادگاه، شوهر با فروش جهیزیه به عنوان فروش مال غیر، محکوم شود علاوه بر مجازات مقرر درخصوص کلاهبرداری مکلف است، عین مال یا در صورت نبودن عین مال، مثل یا قیمت آن را به زوجه برگرداند و برای این امر نیازی به ارائه دادخواست حقوقی نیست.

پیشنهاد مطالعه: برای آشنایی با نکات حقوقی بیشتر مطلب نفقه به زن شاغل تعلق می‌گیرد؟ را مطالعه کنید.

همچنین بخوانید:

طلاق در دوران عقد و نکاتی که باید بدانید!

طلاق به دلیل نازایی هر یک از زوجین به چه صورت است؟

زنانی که عده طلاق ندارند

جدایی زن با داشتن حق طلاق

در صورت خیانت شوهر می‌توان طلاق گرفت؟

 

با مجله حقوقی دلتا همراه باشید

مزاحمت در فضای مجازی

ایجاد مزاحمت از طریق شبکه‌های اجتماعی از نود و یک روز تا دو سال حبس یا جزای نقدی از پنج میلیون تا چهل میلیون ریال یا گاهی هر دو مجازات را در پی خواهد داشت.

مجازات مزاحمت در فضای مجازی

تنها فرقی که مزاحمان در عصر جدید با مزاحمان در دوران قبل دارند، داشتن امکانات بیشتر و ابزارهایی آسان‌تر برای ایجاد مزاحمت است. یکی از این ابزارها فضای مجازی است. برای همین مطابق قانون مزاحمت در فضای مجازی جرم تلقی شده و مجازاتی در پی دارد. در این نوشتار از مجله آنلاین دلتا به بررسی مزاحمت در فضای مجازی و مجازات آن می‌پردازیم.

مجازات مزاحمت در فضای مجازی

مطابق قانون، شخصی که با استفاده از اینترنت یا بهره بردن از ویدیو یا تصویر یا صوت دیگری را تغییر داده و آن را انتشار دهد مزاحم نامیده شده و محکوم به حبس به مدت ۹۱ روز الی ۲ سال شده یا موظف به پرداخت جریمه نقدی به میزان تعیین شده‌ خواهد شد. لازم به ذکر است که اگر تغییرات اعمال شده روی اسناد منتشر شده به شکل مستهجن باشد، شخص خاطی به هر دو مجازات محکوم می‌شود.

اگر شخصی با افشای اسرار شخصی فرد دیگری مسبب خساراتی به هر شکل اعم از نوع مادی یا معنوی اشخاص شود به حبس به مدت ۹۱ روز الی ۲ سال محکوم یا موظف به پرداخت جریمه نقدی به میزان معین و یا در صورت صلاح‌دید قاضی به هر دو مجازات محکوم می‌شود.

مجازات مزاحمت در فضای مجازی

هنگام مواجه شدن با مزاحمت به چه نکاتی باید توجه کرد؟

در هنگام وقوع مزاحمت توسط شبکه‎‌های اجتماعی همچون اینستاگرام، واتساپ، فیسبوک و .. ، فرد زیان دیده می‌تواند با دادخواستی مبنی بر پیگیری جرم مزاحمت به دادسرای جرایم رایانه‌‎ای مراجعه کند. توجه داشته باشید که برای طرح شکایت خود باید گوشی همراه یا سایر دستگاه‎‌های رایانه‎‌ای یا مخابراتی را که حاوی متن پیام، صوت یا تصویری که موجب آزار و اذیت‎ شخص شده است را به دادسرا ارائه دهید.

پیشنهاد مطالعه: برای آشنایی با نکات حقوقی بیشتر مطلب مزاحمت برای بانوان چه مجازاتی در پی دارد؟ را در مجله حقوقی مطالعه کنید.

همچنین بخوانید:

راهکار‌های مطالبه چک برگشتی

مطالبه افت قیمت خودرو پس از تصادف

نحوه تنظیم وکالت بلاعزل

سند رسمی را می‌توان باطل کرد؟

خرید ملک ورثه ‌ای و نکات آن

 

با مجله حقوقی دلتا همراه باشید