خانه یا ملک میتواند به علت عدم پرداخت مهریه، توقیف شود.
مهریه از جمله اموالی است که پس از عقد ازدواج به زن تعلق مییابد و هر وقت که تقاضا داشته باشد مرد باید مهریهاش را به او بدهد. در این نوشتار از مجله اینترنتی دلتا به بررسی توقیف آپارتمان بابت مهریه میپردازیم.
گاهی اوقات ممکن است که مهریه به طور کامل به زن تعلق یابد و او تقاضای توقیف اموال همسر خود را داشته باشد. توقیف آپارتمان یا منزل مسکونی در مرحله تامین خواسته یا همان توقیف اموال بلامانع است، اما زوج میتواند به توقیف اعتراض و در صورت مستثنیات دین بودن خانه، رفع توقیف آن را از دادگاه تقاضا کند. در واقع باید به این نکته توجه داشت که اگر منزل توقیف شود میتوان به توقیف آن اعتراض کرد که تشخیص اینکه مستثنیات هست یا نه بر عهده دادگاه است.
(برای مشاوره حقوقی در خصوص مهریه از طریق بخش پرسش و پاسخ حقوقی با ما در ارتباط باشید.)
مطالبه مهریه نباید باعث شود مرد دچار عسر و حرج شود و از زندگی در شان خود باز بماند. به همین دلیل قانونگذار مواردی را که در صورت مطالبه آنها زندگی مرد دچار مشکل میشود را از مهریه مستثنی کرده و اجازه توقیف آن برای مهریه را نمیدهد. مستثنیات مهریه عبارتند از:
پیشنهاد مطالعه: برای آشنایی با نکات حقوقی بیشتر مطلب توقیف خودرو برای مهریه را در مجله حقوقی دلتا مطالعه کنید.
تعلق مهریه با تمکین ارتباط دارد؟
در چه صورت مهریه به زن تعلق نمیگیرد؟
در دوران نامزدی مهریه به خانم تعلق میگیرد؟
در صورت ناتوانی در پرداخت مهریه چه باید کرد؟
با مجله حقوقی دلتا همراه باشید
بنا بر ماده ۴ قانون تملک آپارتمان، تمام واحدهای یک ساختمان چه مورد استفاده واقع شوند و چه خالی باشند و استفاده نشوند باید ماهانه شارژ خود را پرداخت کنند.
بسیاری از مردم تمایلی به آپارتمان نشینی ندارند، اما با توجه بالا بودن قیمت مسکن ناگزیر به انتخاب آپارتمان نشینی میشوند. زندگی در آپارتمان، با توجه به تراکم جمعیتی، حقوق و تکالیفی را ایجاد میکند یکی از این حقوق و تکالیف شارژ ساختمان است که به صورت ماهانه باید پرداخت شود. در این نوشتار از مجله دلتا به بررسی پرداخت شارژ آپارتمان خالی میپردازیم.
مجموع هزینههایی که برای قسمتهای مشترک ساختمان و برای همه باید صرف شود را اصطلاحا شارژ ساختمان میگویند مانند هزینههای سرویس آسانسور، هزینه نظافت، روشنایی راهرو ها و …
بنا به تبصره یک ماده چهار قانون تملک آپارتمانها وظیفه تعیین و محاسبه میزان پرداختی شارژ ساختمان به عهده مدیران آپارتمان شد.
با توجه به اطلاق و کلی بودن ماده چهار قانون تملک آپارتمانها، در خصوص شارژ آپارتمان خالی میتوان چنین گفت که تمامی مالکین واحدها چه ساکن باشند چه نباشند مکلف به پرداخت شارژ هستند. ماده ۴ قانون تملک آپارتمانها، حقوق و تعهدات و همچنین سهم هر یک از مالکان قسمتهای اختصاصی از مخارج قسمتهای مشترک متناسب است با نسبت مساحت قسمت اختصاصی به مجموع مساحت قسمتهای اختصاصی تمام ساختمان به جز هزینههایی که به دلیل عدم ارتباط با مساحت زیربنا به نحو مساوی تقسیم خواهد شد و یا اینکه مالکان ترتیب دیگری را برای تقسیم حقوق و تعهدات و مخارج پیشبینی کرده باشند. پرداخت هزینههای مشترک اعم از اینکه ملک مورد استفاده قرار گیرد یا نگیرد الزامی است.
قانون تملک آپارتمانها، درمورد مستاجر صحبتی به میان نیاورده و صرفا تکلیف شارژ آپارتمان را به عهده مالکین گذاشته است. با توجه به قانون تملک آپارتمانها مسئول اولیه پرداخت شارژ ساختمان بر عهده مالک است نه مستاجر، پس در صورتی که قرارداد اجاره بین مالک و مستاجر در خصوص هزینههای شارژ ساختمان سکوت کرده باشند مستاجر تکلیفی برای پرداخت شارژ نخواهد داشت مگر اینکه عرف منطقه به گونهای باشد که مستاجر را مسئول پرداخت هزینههای شارژ بداند، از آنجایی که مدیران ساختمان دخالتی در قرارداد اجاره بین مالک و موجر ندارند، در هر صورت (چه در قرارداد اجاره مسئولیت پرداخت شارژ به عهده مستاجر گذاشته شده باشد چه نشده باشد) نمیتوانند شارژ را از مستاجر طلب کنند.
برای آشنایی با نکات حقوقی بیشتر فسخ قرارداد اجاره در چه شرایطی امکانپذیر است؟ را مطالعه کنید.
شرایط فسخ قرارداد اجاره توسط مستاجر
اموال را تا چه میزان میتوان وصیت کرد؟
گرفتن سیمکارت به نام دیگری چه عواقبی دارد؟
با مجله حقوقی دلتا همراه باشید
آسانسور برای راحتی ساکنان در یک ساختمان تعبیه میشود. اما گاهی موجب اختلاف نظرهایی در میان ساکنان آپارتمانها میشود. به همین دلیل توجه و آشنایی با قانون آسانسور بسیار مهم است. گاهی این سؤال پیش میآید که آیا ساکنین طبقه همکف و یا طبقه اول میتوانند از پرداخت هزینه تعمیر آسانسور مانند هزینه نصب و تعبیه کردن آن و پرداخت شارژ و هزینههای تعمیر و بازرسی خودداری کنند؟ در مجله دلتا موارد مربوط به قانون آسانسور در آپارتمانها به صورت کامل توضیح داده شده است.
طبق ماده ۲۳ قانون تملک آپارتمانها، در مورد قوانین استفاده از آسانسور، اعتراض ساکنین طبقات همکف و یا اول مبنی بر عدم پرداخت هزینههای مربوط به آسانسور به علت استفاده نکردن از آن، قابل پذیرش نیست. به طور مثال اگر در ساختمانی پنج طبقه، مالکین طبقات دوم، سوم و چهارم، قصد نصب آسانسور داشته و مکانی هم برای تعبیه شدن آسانسور از پیش تعیین شده باشد، در صورت مخالفت ساکنین طبقه اول و همکف میتوانند برای نصب آسانسور اقدام کنند.
ممکن است واحدی به دلایلی همانند مسافرت، عدم حضور ساکنین در آن واحد و یا به اجاره نرفتن واحد، خالی بماند. باید در نظر داشت که پرداخت حق شارژ ساختمانها به صورت ماهانه الزامی است و استفاده یا عدم استفاده از آن تأثیری بر نحوه پرداخت حق شارژ آپارتمان ندارد. در واقع حق شارژ ساختمان ارتباطی به حضور ساکنین در ساختمان ندارد و همه موظف به پرداخت هزینههای قسمتهای مشترک و مشاع هستند. که یکی از این هزینهها مربوط به هزینه تعمیر آسانسور است.
مدیر
ساختمان موظف است هزینههای مربوط به آسانسور که شامل هزینه تعمیرات و …
از کلیه ساکنین ساختمان دریافت کند. در زیر به این وظایف اشاره شده است.
۱. با شرکتی معتبر برای آسانسور ساختمان قرارداد منعقد کند تا تعمیرات و نگهداری از آسانسور را انجام دهند.
۲. لوازم حفظ و نگهداری آسانسور را که شامل لوازم شوینده، لامپ و روغن برای روغنکاری آسانسور را تهیه کند.
در صورتی که یکی از واحدها، خسارتی به آسانسور و هر یک از اموال عمومی وارد کند، آن واحد موظف است بر اساس تصمیمات مدیر ساختمان خسارت وارد شده را جبران کند.
مطلب پیشنهادی : برای آشنایی بیشتر با قوانین آپارتمان نشینی مطلب “نکات حقوقی مهم در خصوص آپارتمان نشینی” را مطالعه کنید.