گاهی
شرایطی به وجود میآید که برای خرید و فروش، مقدمات اولیه و لازم فراهم
نیست، به طور مثال پول کافی وجود ندارد، در این شرایط قراردادی عادی میان
خریدار و فروشنده تنظیم میشود که به آن قولنامه گفته میشود.
تفاوت مبایعه نامه و قولنامه از
جمله مواردی است که همیشه برای اشخاص سوال بوده است. قولنامه و مبایعه
نامه قراردادهایی هستند که افراد در معاملات خود از آنها استفاده میکنند.
باید در نظر داشت که این قراردادها متفاوت از یکدیگر هستند. با
مجله دلتا همراه باشید تا با وجه تمایز آنها بیشتر آشنا شوید.
مبایعه نامه چیست؟
مبایعه
نامه به قرارداد خرید و فروش گفته میشود. به طور معمول قرارداد مکتوبی که
بین فروشنده و خریدار برقرار میشود. به مبایعه نامه در اصطلاح بیع نامه
نیز گفته میشود که مفهوم آن با مبایعهنامه هیچ تفاوتی ندارد. بنابراین
هرگاه در زمان تنظیم قرارداد، کلیه موارد زیر تحقق داشته باشد و مکتوب
گردند، مبایعه نامه یا همان قرارداد خرید و فروش شکل گرفته است.
- دو طرف، قصد خرید و فروش مالی را در حال حاضر داشته باشند.
- مورد معامله معلوم و معین شده باشد.
- ثمن (پول) مورد معامله تعیین شده باشد.
- در خصوص نحوه پرداخت پول و تحویل مبیع و سایر شرایط، توافقات لازم و کافی صورت گرفته باشد.
- بخشی از ثمن یا قسمتی از مبیع تسلیم شده باشد.

قولنامه چیست؟
گاهی
شرایطی به وجود میآید که برای خرید و فروش، مقدمات اولیه و لازم فراهم
نیست، به طور مثال پول کافی وجود ندارد و یا فروشنده اموری از جمله مفاصا
حساب شهرداری و یا کارهای دارایی را به طور کامل انجام نداده است. در این
شرایط قراردادی عادی میان خریدار و فروشنده تنظیم میشود که در آن متعهد
میشوند در زمان و مکان مشخصی حضور یافته و با شرایطی که در قرارداد معین
شده، معامله را انجام دهند. به چنین قراردادی قولنامه گفته میشود.
تفاوت مبایعه نامه و قولنامه
مبایعه
نامه مانند سایر قراردادهایی که افراد برای انجام یک عمل و تعهد تنظیم
میکنند، در دادگاه معتبر است و باید آن را اجرا کنند و به موجب آن،
میتوان در صورتی که فرد از انجام تعهد خودداری کرد، الزام به انجام تعهد
را از دادگاه درخواست کرد. به طور مثال اگر فروشنده از حضور در دفتر اسناد
رسمی و انتقال رسمی ملک به خریدار خودداری و یا خریدار از پرداخت کامل مبلغ
معامله خودداری کند، هر یک از آنها میتوانند از دادگاه درخواست کنند تا
طرف مقابل را برای انجام تعهد مجبور کند. بنابراین مبایعه نامه، قراردادی
است که طی آن معامله انجام شده است و به عبارت دیگر، طبق آن مالی به دیگری
فروخته میشود. اما در خصوص قولنامه باید گفت، هر گاه دو طرف قصد انجام
معامله را فعلاً نداشته و فقط قول انجام معامله را در آینده به یکدیگر
میدهند بدون آنکه در حال حاضر قصد انجام معاملهای را داشته باشند.
بنابراین این توافق کتبی، باعث تملیک و تملک نخواهد شد و فقط ایجاد تعهد
میکند.