حق نفقه در دوران عقد

به محض اینکه زن و مرد به موجب عقد ازدواج به زوجیت یکدیگر در می‌آیند، به موجب قانون و شرع مجموعه‌ای از حقوق و تکالیف بر عهده آنها قرار می‌گیرد و از آن جمله نفقه زن است که حتی در دوران عقد نیز بر عهده شوهر خواهد بود.

میان حق نفقه و تمکین زن از مرد رابطه‌ای دو سویه برقرار است. یعنی حق نفقه منوط به تمکین از مرد است. در این مطلب از مجله دلتا به بررسی حق نفقه در دوران عقد می‌پردازیم.

نفقه زن چیست؟

بر اساس ماده ۱۱۰۷ ” نفقه زوجه عبارت است از همه نیازهای متعارف و متناسب با وضعیت زن از قبیل مسکن، البسه، نان، اثاث منزل و هزینه‌های درمانی و بهداشتی و خادم در صورت عادت یا احتیاج به واسطه نقصان یا مرض “.

آیا در دوران عقد، نفقه به زن تعلق می‌گیرد یا خیر؟

اصولا در این دوران زن و مرد در یک منزل سکونت ندارند و رابطه زناشویی زن و مرد تا قبل از ازدواج، مرسوم نیست و به اصطلاح زوجه باکره است.

بنابراین، در اینجا نه تمکین عام محقق شده است و نه تمکین خاص.

به همین دلیل است که برخی عقیده دارند که نفقه زن تنها پس از ازدواج به زن تعلق می‌گیرد و قبل از ازدواج یعنی در دوران عقد نفقه‌ای به زن تعلق نمی‌گیرد.

اما چنین نکته‌ای قابل پذیرش نیست، چرا که بر اساس ماده ۱۱۰۲ قانون مدنی، ” همین که نکاح به طور صحیح واقع شد، روابط زوجیت بین طرفین موجود و حقوق و تکالیف زوجین در مقابل همدیگر برقرار می شود “.

یکی از این حقوق، حق نفقه زن می‌باشد که مرد مکلف به پرداخت آن در دوران عقد است.

نفقه در صورت استفاده از حق حبس

یکی از حقوقی که به موجب شرع و قانون به زن تعلق گرفته است، استفاده از حق حبس در ازدواج برای زنان است.

به این معنا که زن می‌تواند تا پیش از اینکه مهریه به او داده نشده است از ایفای وظایفی که در مقابل شوهر دارد خودداری کند و از حق نفقه نیز بهره مند است.

همانطور که گفتیم، یکی از وظایف زنان در مقابل شوهر تمکین می‌باشد.

به همین مناسبت، زن تا زمانیکه مهریه‌اش را دریافت نکرده است می‌تواند از تمکین در برابر شوهر خودداری کرده و در عین حال نفقه‌اش را هم بگیرد.

پیشنهاد مطالعه : برای آشنایی بیشتر با عواقب عدم تمکین “نکات موثر در تعیین نفقه” را مطالعه کنید.