هرگونه روابطی که خارج از ازدواج باشد، رابطه نامشروع است. به این معنی که بین زن و مردی که به سن بلوغ رسیدهاند حتما باید صیغه محرمیت خوانده شود تا روابط بین آنها مشروع باشد در غیر اینصورت رابطه نامشروع است. منظور از رابطه نامشروع، مضاجعه (بغل کردن)، تقبیل (بوسیدن) و غیره است نه عمل زنا. در این مطلب از مجله دلتا به موضوع مجازات رابطه نامشروع زن میپردازیم.
رابطه نامشروع از جرایم منافی عفت محسوب میشود و نیاز به شاکی خصوصی هم ندارد. حتی اگر شاکی خصوصی هم داشته باشد و شاکی رضایت دهد باز هم مجازات او از بین نمیرود. چرا که رابطه نامشروع باعث از بین رفتن نظم و عفت عمومی میشود.
منظور از رابطه نامشروع زن شوهردار، رابطهای است که در آن زنی که شوهر دارد با مردی به غیر از شوهر خود که هیچگونه نسبت قانونی و شرعی بین آنها برقرار نیست رابطههایی چه بهصورت بغل کردن، بوسیدن و چه خود زنا برقرار میکند.
پس از اینکه رابطه نامشروع زن شوهردار ثابت شود، آثاری را به دنبال خواهد داشت. از جمله اینکه مرد میتواند در مورد ادامه زندگی تصمیم بگیرد و حتی میتواند به دادگاه مراجعه و برای طلاق دادن زن دادخواست ارائه کند. همچنین در صورتیکه در ابتدای ازدواج مرد حق طلاق را به زن داده باشد با اثبات رابطه نامشروع این حق طلاق از او گرفته میشود.
اثر دیگر آن است که اگر مرد به زن خود اتهام رابطه نامشروع بزند و این رابطه در دادگاه اثبات نشود زن میتواند علیه او اعاده حیثیت کند.
اثبات رابطه نامشروع زن چه اینکه به آن اقرار کند یا حکم قطعی در این خصوص صادر شود ارتباطی به مهریه ندارد و مهریه را از گردن مرد ساقط نمیکند.
در جرم رابطه نامشروع زن شوهردار، معمولا شاکی همسر وی است. با توجه به غیر قابل گذشت بودن این جرم، حتی در صورت گذشت همسر، مجازات مرتکب ساقط نمیشود و فقط ممکن است موجب تخفیف در مجازات شود. مجازات این جرم طبق ماده ۶۳۷ قانون مجازات اسلامی ۱ تا ۹۹ ضربه شلاق تعزیری است.
پیشنهاد مطالعه: برای آشنایی با نکات حقوقی مطلب طلاق توافقی چقدر زمان میبرد؟ را مطالعه کنید.