آزادی انتخاب شغل و عدم اجبار افراد به انتخاب یا دست کشیدن از شغلی خاص، ازجمله مواردی است که قانون اساسی کشور به آن تأکید کرده است. در این نوشتار از مجله دلتا به موضوع اشتغال زن بدون اجازه شوهر میپردازیم.
در ماده ۱۱۱۸ قانون مدنی تصرف زن در اموالش موکول به اجازه از شوهر نشده است.
همچنین طبق اصل ۲۸ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران همه افراد چه مرد و زن میتوانند به شغل و حرفهای که علاقمند هستند اشتغال داشته باشند. نکته مهم آن است که این شغل نباید مغایر اسلام، مصالح عمومی و حقوق دیگران باشد.
دولت باید شرایط مساوی و امکان اشتغال به کار را برای همه اعم از زن و مرد فراهم کند. بنابراین تفاوتی بین زن و مرد در امکان انتخاب شغل وجود ندارد.
خانواده که متشکل از زن، مرد و فرزندان است اهمیت بسزایی دارد هر کدام از زن و مرد حقوق و تکالیفی در قبال همدیگر دارند.
طبق قوانین ایران ریاست خانواده برعهده شوهر است. مرد حق تعیین محل سکونت را دارد و زن حق خروج از منزل بدون رضایت شوهر را ندارد، مرد میتواند از اشتغال به شغلی که منافی مصالح خانوادگی یا حیثیت زن یا شوهر است جلوگیری کند.
هر چیزی که موجب خلل در بنیان خانواده باشد منافی مصالح خانوادگی است. مثلا مشاغلی که باعث بهم خوردن نظم خانواده از نظر تربیتی و اقتصادی میشود یا تربیت و فرزندان یا آرامش خانواده را متزلزل کند.
موارد منافی مصالح خانوادگی را باید بسته به شرایط اوضاع و احوال تعیین کرد. اشتغال به شغلی که به واسطه وقت زیادی که از زن میگیرد یا مانع ایفای وظایف زن نسبت به مرد ( تمکین ) و تربیت فرزندان شود اصل مشاغل منافی مصالح خانوادگی محسوب میشود.
همچنین اگر شغل زن مخالف حیثیت خود زن یا مرد باشد، شوهر میتواند مانع اشتغال او شود برای تشخیص مخالفت و طناب تعارض با حیثیت باید به عرف رجوع کرد باتوجه به شرایط اوضاع و احوال این مساله را تعیین کرد.
مثلا ممکن است شغلی را که همسر یک هنرپیشه به آن اشتغال دارد و مخالف حیثیت نیست اگر همسر یک روحانی برگزیند مخالف با حیثیت وی تشخیص داده شود.
شوهر باید در دادگاه اقامه دعوا کند. دلایل خود مبنی بر مخالفت شغل زن با مصالح خانوادگی یا حیثیت خود یا زن را به دادگاه ارائه کند. در صورت کافی بودن دلایل، دادگاه حکم به نفع مرد صادر میکند.
با ارائه حکم دادگاه به کارفرمای زن، وی موظف به اجرای حکم دادگاه است.
پیشنهاد مطالعه: برای آشنایی با نکات حقوقی بیشتر کدام زنان در طرح جدید مسکن صاحبخانه میشوند؟ مطالعه کنید.
اگر خانم متاهلی قصد خروج از کشور را داشته باشد، باید اجازه دریافت پاسپورت را از همسر خود اخذ کند. در این نوشتار از مجله دلتا به بررسی موضوع خارج شدن زن از کشور میپردازیم.
زن برای خروج از کشور نیاز به اجازه همسرش دارد و مطابق با ماده ۱۸ قانون گذرنامه خانم متاهل در هر سنی که باشد برای خروج از کشور به اجازه شوهر خود نیاز دارد.
شوهر در هر زمانی که از اجازه خود منصرف شد میتواند با مراجعه به پلیس گذرنامه نسبت به جلوگیری از خروج همسر خود اقدام کند که در این صورت گذرنامه زوجه ضبط میشود.
البته بانوان در مواقع اضطراری میتوانند برای خروج از کشور از دادستان اجازه بگیرند که این تشخیص ضرورت بر عهده دادستان است و او باید ظرف مدت ۳ روز به این درخواست پاسخ دهد.
این قانون درباره زنانی که خارج از کشور سکونت دارند یا همسرشان تابعیت ایرانی ندارد مستثنی است.
خانمهای متاهل میتوانند در موارد اضطراری مانند فوت یکی از بستگان درجه نزدیکشان، درمان، ملاقات با پدر و مادر و سفرهای زیارتی از دادگاه اجازه خروج از کشور را بگیرند.
زن برای آنکه جهت خروج از کشور با مشکلی روبهرو نباشد میتواند اجازه کتبی شوهر خود را دریافت کند یا به هنگام عقد ازدواج در شرط ضمن عقد خود ذکر کند که حق خروج از کشور را دارد و مشکلی نداشته باشد.
پیشنهاد مطالعه: برای آشنایی با نکات حقوقی بیشتر انتشار عکس خصوصی در صفحه شخصی مجازات دارد؟ را مطالعه کنید.
یکی از سوالات متداول این روزها این است که آیا زن برای عمل زیبایی نیاز به اجازه همسر دارد؟ جواب این سوال کاملا واضح است. در این نوشتار از مجله دلتا به بررسی اجازه شوهر برای عمل زیبایی میپردازیم.
با توجه به بند ۲ از ماده ۵۹ قانون مجازات اسلامی، میتوان اینگونه عنوان کرد: هر نوع عمل جراحی یا طبی مشروع، باید با رضایت شخص یا اولیا یا سرپرستان یا نمایندگان قانونی آنها و رعایت موازین فنی و علمی و نظامات دولتی انجام شود. در موارد فوری اخذ رضایت ضروری نخواهد بود. بر این اساس است که با توجه به این ماده میتوان گفت در عملهای جراحی که به صورت فورس ماژور نیست، رضایت خود شخص و یا اولیا و سرپرست او گرفته میشود.
تمامی اشخاص چه زن باشند و چه مرد، از نظر قانون بعد از اینکه به سن بلوغ رسیدند، رشید به حساب میآیند و برای انجام عملهای زیبایی نیازی به اجازه و رضایت از شخص دیگری ندارند.
در این خصوص باید بگوییم بعد از ازدواج، همه ما باید تابع تکالیف و قوانینی باشیم تا زندگی آرامی را تجربه کنیم. اگر بخواهیم دچار تبعات حقوقی نشویم، مجبوریم آنها را رعایت کنیم. چون بحث سر این است که این گونه عملها واجب نیست و برای حفظ سلامتی زن ضروری نیست؛ فقط از لحاظ زیبایی روی ظاهر زن تاثیرگذار خواهد بود. تمکین یکی از وظایف اصلی زن در قبال شوهر است. تمکین دو نوع عام و خاص دارد که تمکین عام یعنی پذیرش ریاست خانواده توسط مرد از سوی زن. طبق ماده ۱۱۰۲ قانون مدنی زوجین موظف به حسن معاشرت با یکدیگر هستند. در هر صورت فرض میکنیم خانمی قصد دارد بینی خود را جراحی زیبایی کند. در هیچ جای قانون وضع نشده است که برای این کار نیاز به اجازه شوهرش دارد. از طرفی مراکز درمانی نیز نیاز به دریافت اجازه شوهر برای انجام عملهای زیبایی خانمها ندارند.
سوال دیگری که برای خیلی از زوجین پیش میآید این است که آیا انجام این گونه عملها، جزء نفقه زن محسوب میشود و مرد بایستی هزینه این گونه عملها را پرداخت کند؟ جواب کاملا واضح است، فقط هزینههای درمانی متعارف و واجب است که جزء نفقه محسوب میشود و پرداخت هزینههای عملهای زیبایی بر عهده زوج نیست.
پیشنهاد مطالعه: برای آشنایی با نکات حقوقی بیشتر مطلب نحوه اعتراض به میزان نفقه را مطالعه کنید.