در بین تمام شروطی که هنگام عقد ازدواج میتوان گذاشت، یکی از مهمترین شروط، شرط وکالت زن برای طلاق است. وکالت برای انجام طلاق با حق طلاق زن متفاوت است. در قانون ایران، برای زنان موردی به عنوان حق طلاق نداریم. بلکه دادن وکالت برای انجام طلاق داریم. در میان مردم به اشتباه به عنوان حق طلاق از آن یاد میشود. در مجله دلتا به جزئیات این تفاوت میپردازیم.
طبق قانون مدنی ایران، در شرایط زیر، زن این حق را دارد که از دادگاه تقاضای طلاق کند:
طبق ماده ۱۱۲۹ قانون مدنی، زن میتواند در صورت خودداری شوهر از دادن نفقه، به دادگاه رجوع کند. در این صورت دادگاه میزان نفقه را معین و شوهر را به دادن آن محکوم خواهد کرد.
هرگاه اجرای حکم دادگاه و الزام شوهر به دادن نفقه به علت سرسختی او و عدم دسترسی به اموالش یا به علت عجز شوهر از انفاق ممکن نباشد، زن این حق را دارد که تقاضای طلاق بدهد.
از دیگر شرایطی که به زن این حق و اجازه را میدهد، مواردی است که به عنوان عسر و حرج شناخته میشوند:
شایان ذکر است که موارد یاد شده بصورت کلی است، نه فقط منحصر به موارد فوق. به این معنی که بجز موارد ذکر شده، موارد دیگری نیز میتواند مصداق داشته باشد.
شروط مورد توافق در عقدنامه نیز در صورت محقق شدن، حق طلاق را برای زن در بر خواهد داشت. از جمله این شرایط، وکالت زن برای طلاق است که مطابق با آن زن میتواند درخواست طلاق خود را به دادگاه تقدیم کند.
وکالت در طلاق به این معنی است که زن با وکالتی که از شوهرش دارد، از جانب او میتواند وکیل انتخاب کند و با مراجعه به دادگاه، خود را مطلقه کند.
بنابراین زن در هر زمان و تحت هر شرایطی، اختیار دارد خود را به هر نوع طلاق و به هر طریق، اعم از گرفتن یا بخشش مهریه، مطلقه کند. این وکالت از نظر حقوقی و قانونی مانند آن است که شوهر، زن را طلاق دادهاست.
پیشنهاد مطالعه : برای آشنایی بیشتر با دیگر نکات حقوقی در این موضوع، “طلاق در دوران بارداری” را مطالعه کنید.