بسیاری از افراد بعد از خوردن غذا به یکباره دچار دل درد میشوند. دل درد بعد از خوردن غذا میتواند دلایل زیادی داشته باشد که برخی از این دلایل خطرناک بوده و برخی دیگر با اصلاح برخی عادات غذایی برطرف میشوند. در این مطلب از مجله دلتا شما را با علت دل درد بعد از خوردن غذا آشنا خواهیم کرد.
وقتی پرخوری میکنید یا سریع غذا میخورید، نمیتوانید غذا را درست بجوید. در نتیجه دچار دل درد میشوید.
حساسیت به برخی از غذاها مانند آلرژی و حساسیت به ماهی، شیر، بادام زمینی و … میتواند باعث بروز دل درد بعد از خوردن غذا شود.
اگر دستگاه گوارش نتواند غذایی خاص را هضم کند، دل دردی را بعد از مصرف آن حس میکنید.
بیماری سلیاک در واقع حساسیت به گلوتن است. این بیماری پاسخ غیرطبیعی سیستم ایمنی بدن به گلوتن (پروتئین موجود در گندم، جو و چاودار) است. این بیماری باعث درد شکم، فخ، یبوست یا اسهال مداوم، استفراغ، کاهش وزن، مدفوع چرب و کم رنگ میشود.
درد بالای شکم ممکن است یکی از علائم رفلاکس معده باشد. به علت ضعیف شدن دریچه معده و مری، اسید معده وارد مری شده و موجب التهاب مری میشود.
سندرم روده تحریک پذیر با علائمی نظیر دل درد، یبوست، اسهال، نفخ و گرفتگی عضلات بروز پیدا میکند و متأسفانه درمان قطعی ندارد.
زخمهای دستگاه گوارش ممکن است بعد از خوردن غذا به خصوص غذاهای تند، سبب سوزش و درد شکم شوند. این بیماری با علائمی مانند حالت تهوع، مدفوع تیره رنگ یا خونی، سوءهاضمه، استفراغ، تغییر اشتها، درد قفسه سینه و از دست دادن وزن همراه است.
سنگ کیسه صفرا به دلیل وجود کلسترول بالا در صفرا پدید میآید. بعد از خوردن غذاهای چرب صفرا ترشح شده و سنگهای صفرا به شکم فشار آورده و سبب دل درد میشوند.
بیماری پانکراتیت به دلیل التهاب لوزالمعده به وجود میآید. پانکراتیت حاد با علائمی نظیر درد بالای شکم بعد از خوردن غذا، تب، تهوع، استفراغ و حساسیت شکم بروز پیدا میکند.
یکی از علائم مسمومیت غذایی دل درد گرفتن بعد از صرف غذاست. سایر علائم شامل استفراغ، اسهال، کمبود انرژی و تب است.
اضافه وزن میتواند ریسک سوزش سردل و یا زخم معده را افزایش دهد.
نفخ معده نیز میتواند باعث دل درد شود. نوشیدنیهای قندی و غذاهایی نظیر پیاز، کلم و لوبیا میتوانند باعث نفخ معده شوند.
فلفل حاوی کاپسایسین است. کاپسایسین ممکن است معده را تحریک کند و باعث دل درد شود.
فرد میتواند پس از خوردن یا نوشیدن، دچار سو هاضمه و در نتیجه دل درد شود. غذاهای چرب، نوشیدنیهای قندی و الکل باعث بدتر شدن سوءهاضمه میشوند.
کافئین یک محرک است که در چای و قهوه یافت میشود و میتواند معده را تحریک کند و باعث دل درد شود. پس بلافاصله بعد از غذا، چایی و قهوه مصرف نکنید.
ورم معده باعث التهاب معده شده و میتواند باعث درد معده، دل درد بعد از خوردن غذا، استفراغ و سوءهاضمه شود.
روده التهابی میتواند به گسترهای از علائم منجر شود و یکی از آنها دل درد بعد از غذا خوردن است.
تاثیر استرس بر معده و دستگاه گوارش غیر قابل انکار است. استرس میتواند باعث عصبی شدن ماهیچهها شود و در نتیجه درد و یا ناراحتی را در معده ایجاد کند. از این رو، استرس و اضطراب نقش مؤثری در ایجاد دل درد بعد از غذا خوردن دارد.
یبوست عاملی جدی برای دل درد بعد از خوردن غذاست. سختی دفع، درد شکم و نفخ نیز از علائم معمول یبوست است.
داروهایی که برای درمان فشار خون استفاده میشوند، موجب عوارض جانبی نظیر یبوست و درد معده و دل درد میشوند.
هر چند تنها راه اندازهگیری میزان دقیق ویتامین D آزمایش خون است؛ اما داشتن برخی علائم به شما هشدار میدهد که با کمبود ویتامین D مواجه هستید، در نتیجه باید با پزشک مشورت کرده و آزمایش دهید. هم اکنون میزان ویتامین D طبیعی موجود در غذاها پایین بوده و حتی غذاهای تقویتی نیز ویتامین مورد نیاز بدن را تامین نمیکنند. از شما دعوت میکنیم این مطلب مجله دلتا را بخوانید تا با نشانههای کمبود ویتامین d آشنا شوید.
آفریقاییها به شدت در معرض خطرند. افراد با رنگ پوست تیره، ۱۰ برابر بیشتر از افراد با رنگ پوست روشن باید در معرض آفتاب قرار بگیرند. طبق نظر دکتر Holick رنگدانههای پوست افراد به عنوان یک کرم ضد آفتاب طبیعی عمل میکند و لازم است افراد برای تامین این ویتامین بیشتر در معرض نور خورشید باشند.
طبق گفته دکتر Holick بسیاری از افرادی که برای درد (به ویژه درد همراه با خستگی) به دکتر مراجعه میکنند، دچار فیبرومیالژیا یا سندرم خستگی مزمن هستند. بسیاری از اینها نشانههایی از کمبود ویتامین D است. دردهای استخوانی همراه با خستگی، این هشدار را میدهد که احتمالا شما به کمبود ویتامین D دچارید.
سروتونین، هورمون مغزی که به میزان داشتن حوصله و خلق افراد بستگی دارد، در معرض نور خورشید افزایش و زمان نزول آفتاب کاهش مییابد.
بر اساس گفته پزشکان، تعریق سر یکی از علائم اولیه کمبود ویتامین D است. به همین منظور پزشکان سوالات متعددی را در این خصوص از مادرانی که نوزادشان تازه متولد شده، میپرسند. تعریق بیش از حد در نوزادان تازه متولد شده که به طور متداول ناشی از تحریک پذیری عصبی-عضلانی است، از علائم اولیه کمبود این ویتامین به شمار میرود. البته که این موضوع در مورد بزرگسالان هم صدق میکند.
ویتامین D محلول در چربی است؛ یعنی چربی بدن افراد مانند یک مخزن جمعکننده این ویتامین عمل میکند، بنابراین افراد چاق نسبت به افراد لاغرتر نیاز به ویتامین D بیشتری دارند.
به یاد داشته باشید که ویتامین D یک ویتامین محلول در چربی است. اگر افراد یک عارضه گوارشی داشته باشند که روی جذب چربی بدنشان اثر بگذارد، ممکن است در جذب ویتامینهای محلول در چربی (نظیر ویتامین D) نیز دچار اختلال شوندکه به عوارض رودهای چون کرون، سلیاک و حساسیت به گلوتن غیر سلیاک، بیماری التهابی روده منجر میشود.
کمبود ویتامین D3 باعث ایجاد مشکلات زیادی در بدن میشود. شما میتوانید این ویتامین را از مواد غذایی و نور خورشید دریافت کنید. ویتامین D3 با نام کلسیفرول هم شناخته میشود. این ویتامین برای سلامت عمومی بدن و درمان پوکی استخوان یک مکمل خوب بهشمار میرود. در ادامه همراه صفحه سلامتی مجله دلتا باشید.
از گذشته تاکنون دانشمندان کمبود ویتامین D3 را با راشیتیسم (نرمی استخوان) که عموما کودکان را درگیر میکند، مرتبط دانستهاند. با اینکه بزرگسالانی که دچار کمبود این ویتامین هستند به راشیتیسم مبتلا نمیشوند، اما استخوانهای آنها نیز شروع به نرم شدن میکند که به آن پوکی استخوان میگویند.
افرادی که به بیماریهای گوارشی همچون سلیاک، بیماریهای کبدی یا بیماری کرون دچار هستند، اغلب از کمبود ویتامین D3 رنج میبرند. نور خورشید منبعی طبیعی برای جذب این ویتامین است و افرادی که بهندرت از خانه بیرون میروند، بهاحتمال زیاد دچار کمبود ویتامین D3 هستند.
هرچه پوست تیرهتری داشته باشید، برای جذب ویتامین D3 از خورشید به نور بیشتری نیاز دارید؛ چراکه ملانین موجود در بخشهای تیرهتر پوست، جذب این ویتامین را به تاخیر میاندازد. بعضی تحقیقات نشان میدهند که جذب نور خورشید، میزان جذب این ویتامین را تحتشعاع قرار میدهد.
بسیاری از کارشناسان توصیه میکنند که بین ساعات ۱۰ صبح تا ۳ بعد از ظهر از بدن خود در برابر نور خورشید محافظت کنید. اما تحقیقات نشان میدهند که بدن در این ساعات ویتامین D3 را بهتر جذب میکند.
دو نوع ویتامین D داریم؛ ویتامین D2 و D3. ویتامین D3 بهصورت طبیعی و هنگام قرار گرفتن در معرض خورشید، تولید میشود. اکثر متخصصان میگویند بهترین نوع مکمل ویتامین D، ویتامین D۳ است.
ویتامین D3 طبیعیتر و راحتتر جذب بدن میشود. از آنجا که بدن مانع ورود بیش از حد ویتامین D3 به جریان خون میشود، مصرف آن نسبت به ویتامین D2 از ایمنی بیشتری برخوردار است.
اختلاف نظرهایی درمورد تاثیر این ویتامین در درمان آکنه وجود دارد. عدهای باور دارند که کمبود نور خورشید میتواند باعث افزایش آکنه شود. آنها برای اثبات نظریه خود به بدتر شدن جوشها درطول زمستان و بهبودشان درطول تابستان ارجاع میدهند.
تحقیقات اخیر نشان میدهند افرادی که سطح ویتامین D بالاتری دارند، دارای اضافهوزن بیشتری هستند. از آنجا که ویتامین D دارای ترکیبات چربی است، تمایل دارد که در بافتهای چربی بدن ذخیره شود؛ پس هرچه چربی بیشتری داشته باشید، ویتامین D بیشتری ذخیره میکنید. اگر وزنتان پایین است، احتمالا از کمبود ویتامین D هم رنج میبرید؛ چراکه بافتهای چربی کمتری دارید.
اگر اگر برای درمان اسید صفرا از داروهایی مثل کلستیرامین، کلستیپول و کلسولام استفاده میکنید یا اگر برای کاهش وزن داروهایی را مثل ارلیستات مصرف میکنید، حتما پیش از مصرف ویتامین D3 با پزشک مشورت کنید تا بعدا دچار مشکلات جسمانی دیگری نشوید.
هنوز مشخص نیست که آیا ویتامین D3 به جنین آسیب میرساند یا نه. اگر باردار هستید یا در مرحلهی شیردهی بهسر میبرید، حتما پیش از مصرف این ویتامین با پزشک خود مشورت کنید. این ویتامین وارد شیر شما میشود، به همین دلیل برای مادران شیرده توصیه نمیشود.
بهطور کلی بیشتر عوارض جانبی مصرف ویتامین D3، نادر هستند. اما به هر حال دانستن آن لازم است. عوارض جانبی جدی مصرف این ویتامین عبارتند از واکنشهای آلرژیک همچون خارش پوست و قرمزی پوست، ورم صورت، گلو و زبان، سرگیجه شدید، مشکل تنفسی، تغییر در الگوی ضربان قلب، خشکی دهان، سردرد، حالت تهوع، ضعف و کمبود انرژی، خستگی، فعل و انفعالات مربوط به ویتامین D3.
این ویتامین در دُزهای ۴۰۰ و ۱۰۰۰ در دسترس است. شما میتوانید از قرصهایی که ترکیبی از ویتامین D3 و کلسیم هستند، استفاده کنید. مصرف بیش از ۴۰۰۰ واحد درطول روز بدون اجازهی پزشک مجاز نیست. بهتر است ویتامین D را همراه با غذا مصرف کنید. البته اگر پزشکتان مصرف ویتامین را تجویز کرده است، حتما با او مشورت کنید.
اگر به پوکی استخوان مبتلا هستید و بیش از ۵۰ سال سن دارید، باید روزانه بین ۸۰۰ تا ۱۰۰۰ واحد از ویتامین D را بههمراه کلسیم مصرف کنید. اگر ویتامین D را بهخاطر کمکاری غدد پاراتیروئید مصرف میکنید، درمورد میزان مصرف آن با پزشک مشورت کنید. ممکن است پزشک برای درمان راشیتیسم کودکان، مصرف ۱۲,۰۰۰ تا ۵۰۰,۰۰۰ واحد (۰٫۳ تا ۱۲٫۵ میلیگرم در روز) از این ویتامین را توصیه کند.