سرک کشیدن در تلفن همراه دیگران و فضولی کردن کار بسیار ناشایست و ناپسندی است. قانونگذار برای افرادی که بهصورت غیرقانونی در تلفن همراه و رایانه دیگران سرک میکشند و فضولی میکنند مجازات تعیین کرده است. در این مطلب از مجله دلتا به موضوع مجازات فضولی در گوشی میپردازیم.
قانونگذار در ماده یک قانون جرائم رایانهای مجازات فضولی کردن در تلفن همراه دیگران را مشخص کرده است. قانونگذار هشدار داده اگر فردی بدون اجازه صاحب تلفن همراه، در تلفن او سرک بکشد و فضولی کند به حبس از ۹۱ روز تا ۱ سال یا جزای نقدی از ۵ میلیون ریال تا ۲۰ میلیون ریال یا هر دو مجازات محکوم خواهد شد.
این مجازات نشان از آن دارد که قانونگذار با افراد فضول و آنهایی که میخواهند علیه اطلاعات شخصی افراد دیگر اقدام کنند بسیار سختگیر است.
قانونگذار دسترسی غیرمجاز به سامانه رایانهای، مخابراتی یا دادهها را در صورت وجود شرایطی مستحق جرم میداند. در صورت وقوع چنین شرایطی فرد خاطی مجرم است.
اگر دسترسی بدون اجازه شخص باشد، تخلف رخ داده است. براساس این شرط در مواردی که خود شخص اجازه مشاهده دهد، جرمی رخ نمیدهد. در غیراینصورت فرد مجازات میشود.
حال اگر تلفن همراه دارای تدابیر امنیتی باشد و فردی بدون اجازه وارد آن شود، او مجرم است. اگر تلفن همراه یا رایانه شخصی دارای رمز عبور باشد و مرتکب با گذر از این تدابیر امنیتی به اطلاعات دسترسی پیدا کند، مجرم شناخته میشود.
گذر از این تدابیر امنیتی میتواند از روشهای مختلفی صورت گیرد. چه بهصورت فنی و با استفاده از نرمافزار و چه بهصورت غیرفنی مثل فریب دادن شخص برای در اختیار گذاشتن نام کاربری و رمز عبور که باز هم جرم رخ داده است.
بر اساس قانون اگر فردی از تدابیر امنیتی عبور کند و وارد سیستمهای شخصی رایانهای فرد شود، حتی بدون اینکه اطلاعاتی را مشاهده کند عمل وی جرم و قابل مجازات است.
پیشنهاد مطالعه: برای آشنایی با نکات حقوقی مطلب آیا خطاب کردن افراد با نام حیوانات جرم است؟ را مطالعه کنید.
شرع در وضع قانون و جرم انگاشتن برخی مسائل نقش مهمی داشته و با توجه به اینکه ایران یک کشور مسلمان است با تکیه بر شرع اسلامی برخی مسایل را جرم انگاری کرده و در صورت ارتکاب آن برای فرد مجازات پیش بینی نموده است. از جمله این مسائل میتوان به مساله حجاب و کشف حجاب اشاره داشت که در سالهای اخیر موضوع بیحجابی در کشور ما از مهمترین موضوعات مورد بحث است. در این مطلب از مجله دلتا به موضوع شکایت شوهر از بد ححابی میپردازیم.
عدم رعایت حجاب شرعی در انظار عمومی، جرم عمومی است. هم مردم عادی و هم دادستان میتوانند از مجرم شکایت کنند.
البته مردم عادی فقط میتوانند اعلام جرم کنند. کسی میتواند شاکی خصوصی باشد که از جرم صدمه مستقیم ببیند. مثل شوهر که حسب مورد میتواند بدحجابی یا کشف حجاب همسرش را در فضاهای عمومی واقعی یا مجازی از طریق مراجع قضایی پیگیری کند.
البته جرم جریحهدار کردن عفت عمومی و اشاعه فحشا و ترویج فساد در فضای سایبری یا عمومی و مجازات کیفری آن، موضوعی مستقل از جرم بدحجابی است اما گاهی از طرق بدحجابی و کشف حجاب اتفاق میافتد و شاکی خصوصی به آن استناد میکند.
طبق نظر پلیس کشف حجاب در انظار عمومی حتی در حد برهنگی سر و گردن جرم است. بر این اساس پلیس فتا و سایبری برای مثال در شبکههای اجتماعی مثل برنامه لایو اینستاگرام وارد نظارت و عمل میشود.
آیا تعهدنامه بدحجابی جزو سوء پیشینه قرار میگیرد؟ یکی از اقدامات نیروی انتظامی در برخورد با بدحجابی یا بیحجابی در بار نخست و بدون تحقق جرمهای کیفری دیگری، گرفتن تعهدنامه کتبی است که هرچند برای دفعات بعد قابل استناد و ارجاع است اما فعلا جزو سوءپیشینه قرار نگرفته است.
پیشنهاد مطالعه: برای آشنایی با نکات حقوقی مطلب حکم دستگیری دختر و پسر نامحرم در خانه چیست؟ را مطالعه کنید.
جرم زنا به چند دسته تقسیم میشود که عبارتند از: زنای به عنف یا اکراه، زنای محصن و محصنه و زنای به اختیار یعنی مواردی که طرفین به خواست و اراده خود و آزادانه مرتکب این جرم میشوند و از طرفی شرایط زنای محصن و محصنه را هم ندارند در هر کدام از این موارد مجازاتها متفاوت است. در این مطلب از مجله دلتا به موضوع تفاوت زنای محصنه و غیر محصنه میپردازیم.
به زبان سادهتر اگر یک زن متأهل با وجود شرایط مذکور زنا کند، به فعل رخ داده زنای محصنه گفته میشود. اگر زانی مرد متاهل باشد زنای محصن گفته میشود.
البته اموری از قبیل: مسافرت، حبس، حیض، نفاس، بیماری مانع از مقاربت یا بیماریای که موجب خطر برای طرف مقابل میگردد. مانند ایدز و سفلیس، زوجین را از احصان خارج میکند.
به عنوان مثال اگر زنی در هنگام غیاب شوهرش (مثلاً به یک مسافرت طولانی رفته است)، با فرد دیگری زنا کند، در حکم محصنه نیست. همچنین اگر شخص دارای همسر موقت، نابالغ و مجنون باشد هم از شمول احصان خارج است. یعنی درصورتیکه زنا کند در حکم محصن یا محصنه نیست.
لازم به ذکر است با اینکه قانونگذار نوع بیماری و مصادیق آن را ذکر کرده تا از هرگونه برداشت خلاف آن جلوگیری کند، اما در خصوص حبس و مسافرت چنین تصریحی ندارد. در واقع اینکه حبس و مسافرت چند روز طول بکشد زوجین را از حالت احصان خارج میکند سوالی است که باید توسط قانون گذار جواب داده شود.
تمکین وظیفهای است که بر عهده زوجین گذاشته شده است و این وظیفه حقی است برای طرف مقابل، اما ایفای این وظیفه، مطلق و بی حد و مرز نیست بلکه در قانون و شرع مواردی برای مجاز بودن عدم تمکین از جانب زن مشخص شدهاست. در این مطلب از مجله دلتا به موضوع عدم تمکین جنسی زن میپردازیم.
در عرف حقوقی و قانونی ما تمکین در دو معنای تمکین عام و تمکین خاص به کار برده میشود که معانی متفاوتی هم دارند . از همین رو شناخت انواع تمکین اعم از تمکین عام و تمکین خاص و مصادیق آنها موضوع بسیار مهمی است.
از آن جهت که طبق قانون ریاست خانواده با شوهر است، تمکین عام به معنای پذیرش شوهر در مسائل کلی روابط خانوادگی است.
تمکین خاص از شوهر به معنای روابط زناشویی میان زوجین است.
درصورتیکه بودن زن با شوهر در یک منزل خوف و ضرر بدنی یا مالی یا شرافتی برای زن داشته باشد او میتواند منزل را ترک کند و به منزل دیگری برود.
درصورتیکه حق سکونت به زن داده شده باشد زن میتواند از حضور در منزل شوهر خوداری کند و شوهر را ملزم به حضور در خانهای کند که او تعیین مینماید.
درصورتیکه شوهر منزل مناسب با وضعیت زن برای سکونت او پیدا نکند، دراینصورت زن میتواند به خانه شوهر نرود.
ماده ۱۱۲۷ قانون مدنی اعلام می دارد “هر گاه شوهر بعد از عقد مبتلا به یکی از مریضیهای مقاربتی و جنسی گردد، زن حق دارد که از نزدیکی با او خوداری و امتناع نماید، امتناع به علت مذبور مانع از حق نفقه نخواهد بود”. اگر به مطالب طلاق علاقه دارید به مطلب در این شرایط شوهر میتواند حق طلاق را باطل کند مراجعه کنید.
درصورتیکه زن بیمار باشد و نزدیکی جنسی با شوهر را پزشک منع نماید یا در عادت زنانگی باشد زن می تواند از نزدیکی خوداری نماید.
هرگاه زن برای انجام تکلیف مذهبی واجب، اجازه بیرون رفتن از منزل، از شوهر بخواهد و شوهر اجازه ندهد زن میتواند خارج شود و این امر موجب نشوز او نمیشود.
هرگاه پزشک خروج زن را از منزل برای مداوا لازم بداند و شوهر اجازه ندهد، زن میتواند خارج گردد و این امر از موارد نشوز نیست. مانند آنکه زن مبتلا به بیماری گردد که برای مداوا باید به بیمارستان یا خارج از کشور برود.
پیشنهاد مطالعه: برای آشنایی با نکات حقوقی مطلب آیا کشتن زن خیانتکار مجازات دارد؟ را مطالعه کنید.
در بسیاری از مواقع دروغگویی و فریب دادن دیگران جرم محسوب میشود و همچنین مجازات قانونی دارد. اما اگر فرد دروغگو خواستگار شما باشد، چه مجازاتی را باید طی کند؟ در این مطلب از مجله دلتا به موضوع مجازات خواستگار دروغگو میپردازیم.
اگر هر یک از زوجین قبل از عقد ازدواج به طرف مقابل خود درباره میزان تحصیلات، تمکن مالی، موقعیت اجتماعی، شغل و سمت خود یا وضعیت تأهلش دروغ بگوید باید مجازات قانونی را طی کند. قانون مجازات اسلامی برای هر جرمی یک مجازاتی در نظر گرفته است اگر به مباحث قانون مجازات علاقه دارید به مطلب معرف زن و مرد در رابطه نامشروع هم مجازات دارد مراجعه کنید. بر اساس قانون هرگاه یکی از زوجین پیش از عقد به دیگری درباره وضعیت زندگی خود دروغ بگوید به ۶ ماه تا ۲ سال حبس محکوم خواهد شد.
بر اساس قانون مجازات اسلامی و در بخشی که به جرایم ضد حقوق خانگی میپردازد، آمده است. هرگاه فردی با علم، زن شوهردار یا زنی را که در عده فرد دیگری است، برای مرد دیگر عقد کند، به حبس از ۶ ماه تا ۳ سال یا از ۳ میلیون تا ۱۸ میلیون ریال جزای نقدی تا ۷۴ ضربه شلاق محکوم میشود. اگر این فرد دارای دفتر ازدواج و طلاق یا اسناد رسمی باشد، برای همیشه از تصدی دفتر ممنوع میشود.
البته در جای دیگر از قانون و در ماده ۶۴۴ گفته شده است. اشخاصی که عالما مرتکب اعمال مجرمانهای شوند. همچنین زنی که در قید زوجیت یا عده دیگری هست را به عقد دیگری در آورند. یا هرگاه زن شوهردار یا زنی را که در عده است به عقد خود در بیاورد به حبس از ۶ ماه تا ۲ سال یا از ۳ تا ۱۲ میلیون ریال جزای نقدی محکوم میشود.
پیشنهاد مطالعه: برای آشنایی با نکات حقوقی مطلب در این شرایط ازدواج دوم مرد جرم است را مطالعه کنید.