مجازات توهین به کارمند دولت
توهین در حقوق جزا به معنی کوچک کردن و خوار شمردن و ضعیف کردن شخصی است.
در این نوشتار از مجله دلتا به بررسی مجازات توهین به کارمند دولت می‌پردازیم.
توهین به کارمند دولت
توهین به کارکنان دولت از جمله مواردی است که قانون‌گذار همواره برای حفظ حریم کارکنان دولت و عدم تعدی به آن‌ها در این زمینه قانون‌گذاری کرده است. بنا به ماده ۶۰۹ قانون مجازات اسلامی هرکس با توجه به سمت، به یکی از روسای سه قوه یا معاونان رئیس جمهوری یا وزرا یا یکی از نمایندگان مجلس شورای اسلامی یا نمایندگان مجلس خبرگان یا اعضای شورای نگهبان یا قضات یا اعضای دیوان محاسبات یا کارکنان وزارتخانه‌ها و موسسات و شرکت‌های دولتی و شهرداری‌ها در حال انجام وظیفه یا به سبب آن توهین کند به سه تا شش ماه حبس و یا تا ۷۴ ضربه شلاق و یا جزای نقدی محکوم می‌شود.
مجازات توهین به کارمند دولت
طبق ماده ۶۰۹ قانون مجازات اسلامی هرکس به کارمندان دولتی توهین کند علاوه بر جزای نقدی و شلاق به مجازات حبس نیز محکوم می‌شود. قانون‌گذار برای افرادی که به کارمندان دولتی توهین می‌کنند، مجازات بیشتری در نظر گرفته است، البته زمان اهانت به کارمند تعیین کننده است. کارمند باید محل کارش حضور داشته باشد یا اگر محل کارش نیست و توهین در خارج از محل کار به او شده، موضوع توهین، به کار کارمند برگردد، یا اینکه او در ماموریتی باشد که به نحوی در ارتباط با شغلش باشد و به او توهین شود، در این موارد توهین صورت گرفته مشمول ماده ۶۰۹ قانون مجازات خواهد بود؛ در غیر این صورت توهین عادی محسوب می‌شود. مجازات توهین عادی طبق ماده ۶۰۸ قانون مجازات اسلامی جزای نقدی و شلاق است. نفس توهین حتما نباید به صورت لفظ باشد؛ بلکه مواردی نظیر حرکات دست و حتی هل دادن کارمند دولت یا توجه نکردن به دستورات و عدم رعایت یک سری مقررات، از مصادیق توهین است.
همچنین بخوانید:
اثبات جرم از طریق پیامک ممکن است؟
سوءاستفاده از عکس دیگران در فضای مجازی
با مجله حقوقی دلتا همراه باشید
هک اینستاگرام چه مجازاتی دارد؟
هک کردن در قانون ما یک نوع عمل مجرمانه است که قانون برای آن مجازات وضع کرده است.
کمتر از ده سال است که با توسعه اینترنت در کشور، استفاده از فضا مجازی و شبکه‌های اجتماعی همانند اینستاگرام رواج پیدا کرده و تقریبا امروزه همگان از این شبکه‌ها استفاده می‌کنند. واژه هک کردن به گوش همه ما آشناست. اینجاست که قانون باید وارد عمل شود. با مجازات هک اینستاگرام آشنایی دارید؟ در این نوشتار از مجله دلتا به بررسی مجازات هک اینستاگرام می‌پردازیم.
مجازات هک اینستاگرام
مطابق با قانون هرکس به طور غیرمجاز به داده‌ها یا سامانه‌های رایانه‌ای یا مخابراتی که به وسیله تدابیر امنیتی حفاظت شده است دسترسی یابد، به حبس از نود و یک روز تا یک سال یا جزای نقدی یا هر دو مجازات محکوم خواهد شد. منظور از حفاظت شده این نیست که لزوما آن حساب و یا اکانت خصوصی باشد و ورود و بازدید عموم از آن عمومی نباشد، بلکه منظور از حفاظت شده آن است که هرکسی برای کنترل آن دسترسی نداشته باشد و در حقیقت دسترسی حساب و یا اکانت و یا پیج با گذرواژه محافظت شده باشد.
نحوه شکایت از هک اینستاگرام
بسیار اتفاق افتاده است که حساب یک شخص معروف اعم از خواننده یا بازیگر هک شود و عکس‌ها و تصاویر غیر مرتبط توسط هکر در آن صفحه بارگذاری شود. با توجه به اینکه جرم دسترسی غیر مجاز علاوه بر رایانه، سامانه‌های مخابراتی را نیز شامل می‌شود، در محیط اینستاگرام نیز جرم دسترسی غیرمجاز یا همان هک قابل پیگیری است.
برای این کار با تمام مدارک شناسایی خود و کلیه مدارک از جمله شماره تماس و ایمیلی که با آن حساب را ساخته‌اید به دادسرای جرایم رایانه‌ای مراجعه و شکواییه مطرح کنید، در تنظیم شکواییه مهم نیست که شما آدرسی از متهم ندارید، بعد از نوشتن شکواییه، پلیس فتا اقدامات و تحقیقات خود را شروع می‌کند و در صورت تشخیص جرم بودن عمل، نتیجه اقدامات خود را به دادسرا گزارش می‌دهد تا موضوع پیگیری شود. توجه داشته باشید که مجازات دسترسی غیر مجاز صرفا برای هک کردن است و اگر جرم دیگری مثل انتشار تصاویر اتفاق افتد هر کدام مجازات خودش را خواهد داشت.
همچنین بخوانید:
مزاحمت از طریق واتساپ قابل پیگیری است؟
سوءاستفاده از عکس دیگران در فضای مجازی
افشای اسرار خصوصی دیگران چه عواقبی در پی دارد؟
در چه مواردی مرد می‌تواند نفقه را پرداخت نکند؟
با مجله حقوقی دلتا همراه باشید
پشت نویسی چک و نکات حقوقی آن
پشت نویسی یا ظهرنویسی چک، نوشتن عباراتی در پشت چک است که به منظور انتقال، ضمانت یا وکالت انجام می‌شود.
پشت نویسی چک یکی از مواردی است که قوانین و ضوابط خاص خود را دارد و باید در هنگام پشت نویسی آن ضوابط رعایت شود، در صورتی که برخی افراد اطلاعات اندکی درباره آن دارند. در این نوشتار از مجله دلتا به بررسی موارد پشت نویسی چک می‌پردازیم.
موارد پشت نویسی چک
انتقال چک
نحوه پشت نویسی چک، برای وصول به این صورت است که دارنده چک با درج امضا در پشت چک، آن را به شخص دیگری واگذار می‌کند. اگر مبلغ مندرج در چک در زمان مقرر توسط صادر کننده تامین نشود، بانک پرداخت کننده چک، گواهینامه‌ای مبنی بر عدم پرداخت وجه چک، صادر می‌کند.
ضمانت صادرکننده
در این نوع از پشت نویسی، شخصی به عنوان ضامن و با هدف افزایش اعتبار چک نزد دارنده آن، پشت چک را امضا می‌کند. در اغلب این موارد، این نوع از ظهر نویسی به منظور ضمانت از صادر کننده و یا پشت نویسی قبلی صورت می‌پذیرد.
پشت نویس چه مسئولیت‌هایی دارد؟
در مواردی که این امر به منظور انتقال چک انجام شود، دارنده چک می‌تواند در صورتی که از زمان صدور گواهینامه عدم پرداخت وجه چک، بیش از ۱۵ روز نگذشته باشد، به پشت نویس چک مراجعه و وجه مندرج در چک را از وی مطالبه کند. البته دارنده چک می‌تواند برای وصول به صادر کننده و یا شخص پشت نویس مراجعه کند. بر طبق قانون پس از اتمام مدت ۱۵ روزه از زمان صدور گواهی عدم پرداخت، پشت نویس هیچ گونه مسئولیتی در برابر دارنده چک ندارد و دارنده فقط می‌تواند مبلغ مورد نظر را از صادر کننده مطالبه کند.
چگونگی تشخیص هدف از پشت نویسی چک
- در مواردی که نوشتن پشت چک به منظور انتقال صورت بگیرد، فقط شخصی می‌تواند پشت نویس انتقال دهنده باشد که در زمان امضا، دارنده چک به حساب آید. پس در صورتی که پشت چک به غیر از دارنده آن، توسط شخص دیگری امضا شده باشد، انتقال دهنده نیست و ضامن به حساب می‌آید.
- در صورتی که امضا کننده قصد خود را در زمان امضا، در پشت چک درج کند، اراده امضا کننده به عنوان معیار تشخیص در نظر گرفته می‌شود. یعنی اگر امضا کننده در پشت نویس اعلام کند که این کار با هدف انتقال صورت گرفته است، ملاک همان عبارت خواهد بود.
- در صورتی که امضا کننده قصد خود از امضا را بیان نکرده باشد و بنا بر دلایلی مشخص شود که امضا کننده همان دارنده چک بوده است و سند مورد نظر در وجه حامل باشد، امضای وی با هدف انتقال در نظر گرفته می‌شود. ولی اگر در زمان امضا به عنوان شخص ثالث باشد و دارنده چک به حساب نیاید، به عنوان ضامن شناخته می‌شود.
برای آشنایی بیشتر راه‌های وصول چک برگشتی را مطالعه کنید.
همچنین بخوانید:
از ۲۲ آذر قانون چک چه تغییری کرده است؟
چگونه از جعل امضا چک جلوگیری کنیم؟
آیا می‌توان بخشی از مبلغ چک را از بانک گرفت؟
با مجله حقوقی دلتا همراه باشید
در چه مواردی مرد می‌تواند نفقه را پرداخت نکند؟
طبق ماده ۱۱۰۷ قانون مدنی، نفقه عبارت است از نیازهای متعارف و متناسب با وضعیت زن از قبیل مسکن، البسه، غذا، اثاث منزل و هزینه های درمانی و بهداشتی و هر آنچه به صورت عادت یا احتیاج لازمه زندگی وی باشد.
در قوانین مدنی و کیفری ایران نسبت به پرداخت نفقه تاکید بسیاری شده است تا از طریق آن، مردان ملزم به پرداخت حق و حقوق شرعی و قانونی همسر خود باشند اما در مواردی نیز به آنان اجازه داده شده است که از پرداخت آن خودداری کنند. قانون میزان دقیقی برای نفقه مشخص نکرده بلکه نفقه را بر مبنای نیازهای متعارف و متناسب با وضعیت زن و منطبق با عرف زمان و مکان زندگی زوجین دانسته است. در این نوشتار از مجله دلتا به موارد مجاز پرداخت نکردن نفقه می‌پردازیم.
موارد مجاز پرداخت نکردن نفقه توسط مرد
مهم‌ترین چراغ سبز قانون مدنی برای ندادن نفقه به زن ماده ۱۱۰۸ قانون مدنی است که می‌گوید هرگاه زن بدون مانع مشروع از ادای وظایف زوجیت امتناع کند، مستحق نفقه نخواهد بود. طبق این ماده عدم تمکین مجوزی برای ندادن نفقه است البته تمکین تابع عرف اقوام و نزدیکان است و در اصطلاح قانونی یا حقوقی تمکین عبارت از برآوردن نیازهای شوهر و اجابت کردن خواسته‌های مشروع او است. از جمله موارد تمکین، اقامت در اقامتگاه دائمی شوهر است یعنی زن برای دریافت نفقه باید در خانه شوهر زندگی کند؛ مگر در یک مورد استثنا و آن اینکه در عقد ازدواج شرطی غیر از آن شده باشد که زن در منزل دیگری یا خانه دیگری زندگی کند. اگر زن بدون دلیل موجه و بدون موافقت شوهر خانه را ترک کند و حتی در خانه پدر یا مادر خویش اقامت کند، مرد می‌تواند نفقه پرداخت نکند. مورد دیگر، الزام زن به حسن معاشرت با شوهر خویش است.
زنی که بدون دلیل موجه از تمکین خودداری کند، ناشزه یعنی نافرمان و خاطی نامیده می‌شود و در این صورت علاوه بر اینکه مرد از دادن نفقه معاف خواهد بود، می‌تواند طلاق وی را نیز از دادگاه تقاضا کند. سوءرفتار زن یا انتخاب شغلی مغایر با شئون اخلاقی و وظایف زناشویی و داشتن معاشران فاقد صلاحیت اخلاقی از دیگر موارد نشوز محسوب خواهد شد. طبق ماده ۱۱۱۳ قانون مدنی، در عقد موقت، زن حق نفقه نداشته مگر اینکه شرط شده یا اینکه عقد مبنی بر آن جاری شده باشد. نفقه تنها منحصر به زنی است که به عقد دائم درآمده است و در عقد یا ازدواج موقت زن مستحق نفقه نخواهد بود مگر اینکه در موقع عقد شرط شده باشد یا اینکه طرفین ابتدا با هم توافق کرده باشند. برای نقد کردن نفقه زن می‌تواند دو نوع شکایت حقوقی و کیفری را مطرح کند که نوع اول دادخواست حقوقی و دیگری شکایت کیفری است. هنگامی که زن از شوهر خود تمکین می‌کند و شوهر از دادن نفقه خودداری می‌ورزد، زن می‌تواند با مراجعه به دادگاه خانواده و طرح دعوی حقوقی برای گرفتن نفقه، محکومیت شوهر به پرداخت نفقه را از دادگاه بخواهد و در این صورت دادگاه پس از بررسی ادعای زن حکم به پرداخت نفقه خواهد داد اما اگر مرد محکوم به پرداخت نفقه شود و از پرداخت آن، امتناع کند، زن می‌تواند درخواست طلاق مطرح کند و قاضی مرد را مکلف و مجبور خواهد کرد که وی را طلاق دهد.
پیشنهاد مطالعه: برای آشنایی با نکات حقوقی بیشتر نحوه اعتراض به میزان نفقه را مطالعه کنید.
همچنین بخوانید:
مرد الزامی به تمکین از زن دارد؟
زن برای عمل جراحی زیبایی به اجازه شوهر نیاز دارد؟
چه زمانی زن می‌تواند جدا از شوهر خود زندگی کند؟
نفقه زن به چه صورتی محاسبه می‌شود؟
با مجله حقوقی دلتا همراه باشید
مرد بدون دلیل می‌تواند زن را طلاق دهد؟
با وجود حق قانونی مرد برای طلاق دادن همسرش بدون دلیل هیچ مردی نمی‌تواند به دادگاه خانواده مراجعه کند و صرفا به دلخواه خود و بدون پرداخت حقوق مالی زن او را طلاق دهد.
طبق قانون مدنی کشور ایران و مطابق با ماده ۱۱۳۳ مرد می‌تواند با رعایت شرایط مقرر در قانون با مراجعه به دادگاه تقاضای طلاق همسرش را کند؛ در این ماده سخنی از ارائه دلیل از جانب مرد به دادگاه برای طلاق دادن همسرش نیست یعنی مرد می تواند زن خود را بدون اینکه نیازی به اثبات دلایل خاص برای جدایی و طلاق نزد قاضی دادگاه داشته باشد طلاق دهد. در این نوشتار از مجله دلتا به بررسی طلاق دادن زن بدون دلیل می‌پردازیم.
طلاق دادن زن بدون دلیل
طلاق از طرف مرد در ایران به عنوان یک حق قانونی برای مردان شناخته شده است و برای این موضوع در قانون مدنی ماده قانونی خاص هم آورده شده است. پس مردان در کشور ما این اجازه را دارند که هر موقع بخواهند با مراجعه به یکی از دفاتر خدمات الکترونیک قضایی دادخواست طلاق برای جدایی از زن خود را بدهند حتی برای این کار نیازی ندارند تا دنبال دلیل و مدرکی باشند تا ضمیمه دادخواست طلاق کنند و آن‌ها را در دادگاه نزد قاضی دادگاه ثابت کنند تا بتوانند از این حقشان استفاده کنند که طلاق دادن زن است استفاده کنند؛ اما چنین حقی در قانون ایران برای زنان در نظر گرفته نشده است زنان حتما بایستی دلایلی برای درخواست جدایی از شوهرشان داشته باشند و آن دلایل را هم در دادگاه نزد قاضی به اثبات برسانند تا بتوانند از شوهرشان جدا شوند.
شرایط طلاق دادن زن بدون دلیل توسط مرد
شرایطی برای مردان خواهان طلاق در نظر گرفته شده است که برای طلاق زنانشان بایستی به آن عمل کنند؛ که این شرایط عبارت است از:
اولین و مهم ترین شرطی که مردان خواهان طلاق باید به آن عمل کنند را می‌توان تحت عنوان پرداخت مهریه زن بیان کرد، مردی که می‌خواهد زنش را طلاق دهد باید تمام مهریه زن را به طور کامل پرداخته باشد در غیر این صورت صیغه طلاق اجرا و در دفتر اسناد رسمی ثبت نخواهد شد. شرط بعدی که مرد خواهان طلاق بدون دلیل زن باید به آن عمل کند پرداخت نفقه زن است که مقدار آن را دادگاه بر اساس شئونات اجتماعی و خانوادگی زن تعیین می‌کند و مرد بایستی بپردازد ، بعد از طلاق دادن زن توسط مرد، زن باید سه ماه عده طلاق نگه دارد در این سه ماه چون طلاق از طرف مرد طلاق رجعی محسوب می‌شود پرداخت نفقه زن در این سه ماه بر عهده مرد است. پرداخت نصف دارایی شوهر به زن یا تقسیم اموال شوهر باز هم یکی دیگر از شرایط طلاق دادن زن بدون دلیل از سوی مرد است. این شرط که یکی از شروط دوازده گانه ضمن عقد ازدواج است اگر توسط مرد امضا شده باشد هنگام طلاق به درخواست مرد یا درخواست طلاق از طرف زن که همراه با دلیل محکمه پسندی برای دادگاه است بایستی آن را به زن پرداخت کند.
پیشنهاد مطالعه: برای آشنایی با نکات حقوقی بیشتر در چه صورت مهریه نصف می‌شود؟ را مطالعه کنید.
همچنین بخوانید:
تمکین زن از شوهر و نکاتی که باید بدانید
مرد الزامی به تمکین از زن دارد؟
زن برای عمل جراحی زیبایی به اجازه شوهر نیاز دارد؟
با مجله حقوقی دلتا همراه باشید