پاک کردن نام همسر سابق از شناسنامه
تنها قانون حذف نام همسر از شناسنامه، ماده ۳۳ قانون ثبت احوال است.
یکی از مسائلی که عمدتا پس از جدایی زوجین از یکدیگر مطرح می‌شود حذف نام همسر از شناسنامه است. موضوعی که گاها با مشکلات و موانعی روبه‌رو می‌شود. دراین نوشتار از مجله دلتا به بررسی پاک کردن نام همسر از شناسنامه می‌پردازیم.
حذف نام زن از شناسنامه مرد
در صورتی که زوجین با یکدیگر متارکه کرده باشند و مرد خواهان حذف نام زن از شناسنامه خود باشد، با انتخاب همسر دوم و ثبت رسمی ازدواج و ثبت شدن نام او در شناسنامه‌اش می‌تواند به اداره ثبت احوال مراجعه و درخواست برای حذف نام همسر اول را ارائه دهد. با این حال در این زمینه نکاتی وجود دارد که باید به آن‌ها توجه کرد. از جمله این نکات می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- حذف نام همسر اول از شناسنامه منوط به انتخاب همسر دوم و نیز ثبت رسمی ازدواج و ثبت نام ایشان در شناسنامه فرد است. بنابراین، به صرف انتخاب همسر و معرفی آن نمی‌توان از این مقرره قانونی استفاده کرد.
- حذف نام از شناسنامه در این مورد صرفا پس از وقوع ازدواج دوم و ثبت آن صورت می‌گیرد، لذا همسر دوم از ازدواج پیشین همسر خود مطلع خواهد شد.
- از اطلاق واژه همسر دوم باید اینطور نتیجه گرفت که استفاده از این مقرره صرفا در مورد اختیار کردن همسر دوم امکان‌پذیر خواهد بود و نه ازدواج‌های بعدی.
حذف نام مرد از شناسنامه زن
پاک کردن نام همسر از شناسنامه درباره زوجه تا حدودی متفاوت است. مطابق آنچه در قانون به آن اشاره شده است پاک کردن نام زوج در شناسنامه زوجه تنها در صورتی امکان‌پذیر خواهد بود که در دوران عقد جدایی انجام شده باشد و دوشیزه بودن زوجه مطابق احکام قضایی و سند طلاق قابل استنباط باشد. بنابراین مطابق اطلاق عبارت و قید باکره بودن می‌توان این طور نتیجه گرفت، زنانی که ازدواج دوم و سوم دارند و نیز افرادی که ازدواج اولشان است؛ اما باکره نیستند، نمی‌توانند از این مقرره استفاده کنند.
گاهی لزوما زوجین تنها به دلیل جدایی از یکدیگر خواهان پاک کردن نام یکدیگر از شناسنامه نیستند، بلکه گاهی به دلیل فوت یکی از آن‌ها دیگری متقاضی این امر است. اگر همسر فردی فوت کند، در صورت ثبت شدن ازدواج، فرد می‌تواند با مراجعه به ادارات ثبت احوال نسبت به پاک کردن نام زن و یا شوهر فوت شده از شناسنامه اقدام و نام همسر فوت شده را از شناسنامه خود حذف کند.
پیشنهاد مطالعه: برای آشنایی با نکات حقوقی بیشتر در چه صورت مهریه نصف می‌شود؟ را مطالعه کنید.
همچنین بخوانید:
شرایط فسخ قرارداد اجاره توسط مستاجر
واریز اشتباه پول به حساب دیگری
در چه صورتی زن پس از طلاق از مرد ارث می‌برد؟
افشای اسرار خصوصی دیگران چه عواقبی در پی دارد؟
با مجله حقوقی دلتا همراه باشید
اعتبار وصیت‌نامه شفاهی چقدر است؟
گاهی ورثه به دلیل شفاهی یا زبانی بودن وصیت متوفی از انجام موارد وصیت و پذیرش آن خودداری می‌کنند.
گاهی علی رغم اینکه شخص متوفی به طور شفاهی یا زبانی برای ورثه خود یا نزد دیگران وصیت به انجام کار یا وصیت به بخشش مالی کرده، ورثه از انجام دادن وصیت به دلیل شفاهی یا زبانی بودن آن خودداری می‌کنند. تنظیم کردن یک وصیت نامه به شیوه صحیح و قانونی سبب می‌شود تا تکلیف بسیاری از امور مربوط به بعد از فوت شخص، از جمله بدهی‌های وی و انجام امور مد نظر وی تعیین شده و برای ورثه نیز مشکلی ایجاد نشود. دراین نوشتار از مجله حقوقی دلتا به بررسی اعتبار وصیت نامه شفاهی می‌پردازیم.
وصیت شفاهی یا لفظی چیست؟
یکی از انواع وصیت کردن که در ممکن است به کرات مورد استفاده اشخاص قرار بگیرد، وصیت شفاهی است. بنابراین در پاسخ به این سوال که وصیت‌نامه شفاهی چیست می‌توان گفت نوعی از وصیت کردن است که بر خلاف وصیت کتبی، روی فرم یا برگه خاصی نوشته نشده است و صرفا در جمع دیگران انجام شده و وصیت نامه‌ای تدارک دیده نشده است. به عنوان مثال پدر در جمع اعضای خانواده خود برای بعد از فوت خودش وصیتی کرده و خانه، زمین یا ملکی از خود را به نفع یک یا چند نفر از فرزندانش وصیت می‌کند و در این خصوص وصیت نامه‌ای نمی‌نویسد.
اعتبار وصیت نامه شفاهی در دادگاه
بر اساس قانون امور حسبی، وصیت نامه باید طبق احکام و قواعد قانونی نگارش شده و به صورت وصیت رسمی، وصیت سری و وصیت خود نوشت تنظیم شود، در غیر اینصورت در مراجع رسمی معتبر نبوده و قابل پذیرش نیست. البته به موجب ماده ۲۹۴ همین قانون، اگر اشخاص ذی نفع در ارث متوفی، وصیت شفاهی یا لفظی متوفی را قبول و به صحیح بودن آن اقرار کرده باشند، وصیت شفاهی متوفی نیز صحیح و مورد قبول خواهد بود.
پیشنهاد مطالعه: برای آشنایی با نکات حقوقی بیشتر شکایت از مزاحم اینستاگرامی را مطالعه کنید.
همچنین بخوانید:
وصیت‌نامه و هر آنچه باید درباره آن بدانید
افزایش مهریه بعد از ازدواج امکان‌پذیر است؟
پس گرفتن جهیزیه در چه صورت امکان‌پذیر است؟
واریز اشتباه پول به حساب دیگری
در چه صورتی زن پس از طلاق از مرد ارث می‌برد؟
با مجله حقوقی دلتا همراه باشید
ازدواج مجدد مرد در چه شرایطی ممکن است؟
دادن مجوز به ازدواج مجدد مرد از سوی دادگاه تنها در صورت وجود شرایطی خاص امکان پذیر است.
اصل این است که زوج نمی‌تواند با داشتن همسر اقدام به ازدواج مجدد کند، مگر در موارد استثنایی که در ماده ۱۶ قانون حمایت از خانواده ذکر شده است که در این صورت زوج می‌تواند با داشتن دلایل و مستندات اجازه ازدواج مجدد را از دادگاه بگیرد. در این نوشتار از مجله اینترنتی دلتا به بررسی شرایط ازدواج مجدد مرد می‌پردازیم.
شرایط ازدواج مجدد مرد
اگرچه با اصلاح قانون حمایت خانواده در سال ۱۳۹۱ ازدواج مجدد مردها حتی بدون اجازه همسر اول جرم تلقی نمی‌شود و طبق این اصلاحات دیگر مردها برای ازدواج مجدد نیازمند به کسب اجازه از دادگاه نیستند، اما قانون حمایت از خانواده در صورت وجود یکی از موارد زیر مردها را مجاز به ازدواج مجدد می‌داند:
- عدم قدرت همسر اول به ایفای وظایف زناشویی
- عدم تمکین زن از شوهر
- ابتلا زن به جنون یا امراض صعب‌العلاج
- محکومیت زن به حبس بیش از شش ماه
- ابتلا زن به هر گونه اعتیاد مضر
- ترک زندگی خانوادگی از طرف زن
- عقیم بودن زن، یعنی زن توانایی فرزندآوری نداشته باشد
- غایب مفقودالاثر شدن زن
اگر مردی بدون اجازه و رضایت همسر اول خود دست به ازدواج مجدد بزند، چه ازدواج دائم و چه ازدواج موقت زن با اثبات ازدواج مجدد شوهرش می‌تواند به استناد بند ۱۲ شروط عقدنامه تقاضا طلاق کند. بند ۱۲ عقدنامه بیانگر این موضوع است که در صورتی که زوج همسر دیگری بدون رضایت زوجه اختیار کند یا به تشخیص دادگاه نسبت به همسران خود اجرای عدالت نکند، حق طلاق به زن واگذار خواهد شد. در این‌جا زن علاوه بر اینکه می‌تواند طلاق خود را از همسرش بگیرد، بلکه می‌تواند مهریه‌ی خود را نیز دریافت کند. اگر مرد در زمان انعقاد عقد نکاح بند ۱۲ عقدنامه را امضا نکرده باشد، دیگر این اختیار از زن ساقط است و زن تنها می‌تواند با اثبات عسر و حرج خود (شرایط بد زندگی بعد از ازدواج مجدد شوهرش)، به دادگاه تقاضای طلاق دهد.
برای آشنایی با نکات حقوقی بیشتر با ازدواج مجدد زن مهریه قطع می‌شود؟ را مطالعه کنید.
همچنین بخوانید:
واریز اشتباه پول به حساب دیگری
انتشار چت خصوصی چه عواقبی در پی دارد؟
اثبات جرم از طریق پیامک ممکن است؟
با مجله حقوقی دلتا همراه باشید
چه کسانی ممنوع الخروج می‌شوند؟
گذرنامه یک سند بین المللی است که به معنای اجازه ورود و خروج از کشور است.
طبق مقررات بین‌المللی و داخلی هر کشور، افراد برای اینکه بتوانند از مرزهای یک کشور خارج و به مرزهای یک کشور دیگر وارد شوند باید یک سری مدارک داشته باشند. یکی از مهم‌ترین مدارک، گذرنامه است. ایرانیان برای خروج از کشور به گذرنامه ایرانی نیاز دارند، علاوه بر این برای اقامت خارج از کشور و یا مسافرت از خارج به ایران باید گذرنامه داشته باشند. این سند از حساسیت بالایی برخوردار است؛ به دلیل همین حساسیت، صدور آن نیز با وسواس زیادی صورت می‌گیرد و در مواردی باعث می‌شود برخی از افراد برای خروج از کشور با ممنوعیت مواجه شوند. در این نوشتار از مجله اینترنتی دلتا به بررسی افراد ممنوع الخروج و نحوه استعلام ممنوع الخروجی می‌پردازیم.
افراد ممنوع الخروج
طبق قانون گذرنامه افراد ممنوع الخروج مشخص شده‌اند. این افراد عبارتند از:
- کسانی که به موجب اعلام کتبی مقامات قضایی حق خروج از کشور را ندارند.
- کسانی که در خارج از ایران به سبب تکدی یا ولگردی یا ارتکاب سرقت و کلاهبرداری و یا به عناوین دیگر دارای سوء‌شهرت باشند.
- کسانی که مسافرت آن‌ها به خارج از کشور به تشخیص مقامات قضایی صالح جمهوری اسلامی ایران باشد.
- بدهکاران قطعی مالیاتی و اجرای دادگستری و ثبت اسناد و متخلفین از انجام تعهدات، در صورتی که بدهی آن‌ها محرز شود.
- متهمان ممنوع الخروج بر اساس ماده ۱۸۸ قانون آیین دادرسی کیفری.
مدت اعتبار ممنوع الخروجی
در ماده ۲۴۸ قانون آیین دادرسی کیفری، مدت اعتبار قرار منع خروج از کشور تعیین شده است. بر اساس این ماده مدت اعتبار قرار ممنوع الخروجی از کشور شش ماه است؛ این شش ماه قابل تمدید است؛ در صورتی که این مدت شش ماهه سپری شود، دستور منع خروج منتفی می‌شود و مراجع مربوطه نمی‌توانند مانع از ممنوع الخروجی شوند.
اعتراض به قرار ممنوع الخروجی
اعتراض به قرار ممنوع الخروجی به دو صورت است:
- اگر قرار ممنوع الخروجی توسط بازپرس صادر شود: تا ۱۰ روز قابلیت اعتراض دارد و می‌توان در دادگاه صالح نسبت به صدور این قرار اعتراض کرد.
- اگر قرار ممنوع الخروجی توسط دادگاه صادر شود: کسی که ممنوع الخروج شده است، می‌تواند به مدت ۱۰ روز به صدور این قرار در دادگاه تجدیدنظر استان اعتراض کند.
برای سهولت اطلاع از ممنوع الخروجی سایتی در این زمینه طراحی شده است که افراد می‌توانند به راحتی و با وارد کرد اطلاعات شخصی در سامانه استعلام ممنوع الخروجی به آدرس exitban.ssaa.ir، از وضعیت خروج خود مطلع شوند.
پیشنهاد مطالعه: برای آشنایی با نکات حقوقی بیشتر، مطلب مطالبه افت قیمت خودرو پس از تصادف را مطالعه کنید.
همچنین بخوانید:
تمکین زن از شوهر و نکاتی که باید بدانید
اقساط بانکی فرد فوت شده چگونه پرداخت می‌شود؟
مرد بدون دلیل می‌تواند زن را طلاق دهد؟
مزاحمت از طریق واتساپ قابل پیگیری است؟
دیر کرد تحویل ملک به خریدار چه عواقبی دارد؟
با مجله حقوقی دلتا همراه باشید
نکاتی که باید هنگام صدور سفته رعایت کرد
اگر سفته بدون نام یا در وجه حامل باشد هر کسی که سفته در دست او باشد می‌تواند در تاریخ سر رسید وجه سفته را مطالبه کند.
در حال حاضر شرکت‌های تجاری و تجار با استفاده از سفته مشکلات مالی خود را حل می‌کنند. این موضوع گویای این است که سفته در معاملات جای خود را پیدا کرده است البته با همه این‌ها هنوز هم سفته یک سند ناشناخته است و مردم اغلب از مقرراتی که بر آن حاکم است بی اطلاع اند. در این نوشتار از مجله دلتا به بررسی نحوه صدور سفته می‌پردازیم.
سفته چیست؟
سفته سندی است که صادر کننده آن متعهد می‌شود مبلغ درج شده در آن را، در تاریخ مشخص یا عندالمطالبه پرداخت کند. وجه سفته به کسی پرداخت می‌شود که سفته در وجه او صادر شده است. هر برگه سفته سقف خاصی دارد.
نحوه صدور سفته
بعد از تهیه سفته صادر کننده برای صدور یا در اصطلاح سفته دادن باید نکاتی را رعایت کند؛ (برای خواندن نکات بیشتر مجله حقوقی دلتا را دنبال کنید.) عدم رعایت این نکات باعث می‌شود که سفته دیگر سند تجاری نباشد و یک سند عادی تلقی شود و از مزایای سند تجاری بودن محروم شود. در قانون، نحوه صدور سفته به ترتیب زیر است:
- نوشتن مبلغ معین: روی هر برگه سفته مبلغ آن نوشته شده است. برای مثال روی برگه سفته نوشته می‌شود، سفته تا مبلغ بیست میلیون ریال. این مبلغ نوشته شده در سفته سقف اعتبار آن را مشخص می‌کند، اما وجود این مبلغ نباید باعث شود صادر کننده سفته مبلغ مورد نظر خود را بر روی آن درج نکند. صادر کننده حتما باید مبلغ سفته را به حروف بنویسد. نوشتن مبلغ سفته به حروف مانع سوء‌استفاده از سفته خواهد شد.
- نوشتن تاریخ صدور سفته: صادر کننده باید طبق قانون تاریخ صدور سفته را قید کند، در غیر اینصورت سند ارزش تجاری خود را از دست می‌دهد. تاریخ صدور باید شامل روز، ماه و سال باشد و بهتر است که با حروف هم نوشته شود.
- نوشتن نام گیرنده: باید نام گیرنده وجه یا طلبکار در سفته قید شود. اگر نام گیرنده در سفته نوشته نشود سفته در وجه حامل محسوب می‌شود و کسی که سند در دست او باشد می‌تواند وجه آن را مطالبه کند. بنابراین بهتر است حتما نام گیرنده در سند قید شود.
- نوشتن تاریخ پرداخت سفته: در سفته باید تاریخ پرداخت قید شود. در صورتی که تاریخ پرداخت سفته تعیین نشود سفته حال خواهد بود و دارنده سفته هر زمان بخواهد می‌تواند آن را مطالبه کند، بهتر است تاریخ را هم به عدد و هم به حروف بنویسید.
- درج امضا یا مهر صادر کننده: امضا و مهر صادر کننده به منزله این است که بدهکار بودن خود را تایید می‌کند. دقت کنید درج تمام این موارد در سفته توسط خود صادر کننده ضروری است.
پیشنهاد مطالعه: برای آشنایی با نکات حقوقی بیشتر، مطلب سفته سفید امضا اعتبار قانونی دارد؟ را مطالعه کنید.
همچنین بخوانید:
از ۲۲ آذر قانون چک چه تغییری کرده است؟
ارث فرد مجرد به چه کسی می‌رسد؟
با مجله حقوقی دلتا همراه باشید