بعضی اوقات دیده می شود که دو شخص از طریق پیامک در موبایل خود یا شبکههای اجتماعی در ارتباط با موضوعاتی صحبت کردهاند و بعد از آن، یکی از آنها دیگری را تهدید کرده که از مکالمات آنها اسکرین شات گرفته و اگر فلان عمل را انجام ندهد آنها را پخش میکند. طبیعی است که آن شخص نیز از ترس اینکه مبادا متن این پیامها انتشار یابد، از شکایت صرف نظر کرده و به خواسته شخص مقابل تن میدهد در حالیکه حقیقت به اینصورت نیست و در این خصوص امکان شکایت وجود دارد.
اسکرینشات گرفتن بهخودیِ خود خلاف قانون نیست، بلکه انتشار آن با اهداف سوء، خلاف محسوب میشود و مجازات دارد.
قانونمجازات اسلامی، در ماده 745 (ماده 16 قانون جرایمرایانهای) افشای اسرار خصوصی دیگران را جرم دانسته و مجازات آن را جزاینقدی و تا دو سال حبس درنظر گرفته است. البته اسرار خصوصی در قانون ایران به صورت مشخص تعریف نشده، اما در ماده 8 قانون "احترام به آزادیهای مشروع و حفظ حقوق شهروندی" نامهها، عکسها، نوشتهها و فیلمهای خصوصی را از مصادیق بارز آن دانسته است.
همچنین بر اساس ماده 669 قانونمجازاتاسلامی، تهدید به انجام عملی که ممکن است موجب لطمه زدن به آبرو یا شرافت فرد یا افشای اسرار خانوادگی او شود، تا 74 ضربهشلاق یا تا دو سال حبس برای آن در نظر گرفتهشده است.
در قانون به صراحت بیان شده است که تمام متن ها در فضای مجازی اعم از ایمیل، صدای ضبط شده، تلگرام و وایبر و فیس بوک و... بهعنوان مدرک از فرد شاکی پذیرفته میشود و دادگاه، با یک ترفند مشخص که توسط کارشناسان حوزه فناوری اجرا خواهد شد، صحت مدارک شما را بررسی کرده و در صورت تائید، ملاک و مبنای صدور حکم قرار خواهد داد.
افرادی که از طریق اسکرین شات تهدید شده و مورد سوءاستفاده قرار گرفتهاند میتوانند با مراجعه به دادسرای جرائم رایانهای و مراجع انتظامی، از فردی که از آنها سوء استفاده کرده شکایت کنند.
شایان ذکر است، همین که کسی شما را تهدید به افشای اطلاعات خصوصی (شامل عکسها، متن پیام ها، صدای ضبطشده، فیلم و…) کند حتی اگر هرگز آن عمل را انجام ندهد، (که در اکثر مواقع این تهدیدات هرگز عملی نمیشود)، ارتکاب جرم تهدید از سوی او قطعی و قابل شکایت و پیگیری است.