همیشه رفتارهای ناهنجار اجتماعی یکی از مشکلاتی است که در بسیاری از موارد، منجر به از بین رفتن امنیت و آسایش مردم جامعه میشود. به همین منظور، برای پیشگیری و جلوگیری از تکرار این رفتارها در قوانین برای برخی از آنها مجازات تعیین شده است. در این مطلب از مجله دلتا به موضوع مجازات توهین به زنان و کودکان میپردازیم.
منظور از توهین به زنان و کودکان، تعرض و دستدرازی و ایجاد مزاحمت جسمانی یا استفاده از الفاظی است که بر خلاف عفت عمومی و حیثیت افراد است.
این توهین زمانی موضوعیت دارد که شخص در محلهای رفت و آمد و معابر مانند کوچه، بازار، خیابان، بیابان و کلیه اماکنی که اشخاص بهصورت عمومی در آنجا باشند مرتکب توهین به زنان و کودکانی شود که سن آنها به بلوغ شرعی نرسیده باشد.
بنابراین توهین در منزل شخصی یا اماکن شخصی مشمول عنوان توهین به زنان و کودکان نمیشود و تحت عنوان توهین عادی قرار میگیرد. حتی اگر در آن محل اشخاص دیگری حضور داشته باشند. مگر اینکه آن محل به دلایلی مانند برگزاری مراسم عزاداری یا یک جشن عمومی برای ورود عموم آزاد باشد.
دلیل پیش بینی جرم توهین به زنان و کودکـان و قرار دادن آن در زمره جرایم توهین با مجازات شدید، آسیبپذیر بودن قربانیان این جرم و مختل شدن نظم و عفت عمومی به دلیل وقوع این نوع جرایم است. شاید به همین دلیل است که جرم توهین به زنان و کودکان در اماکن عمومی، بر خلاف جرم توهین ساده از جرایم قابل گذشت نیست.
توهین در مکان عمومی صورت گرفته باشد.
توهین مغایر با شئون و حیثیت قربانی باشد.
به موجب ماده ۶۱۹ قانون تعزیرات مصوب ۱۳۷۵: هر کس در اماکن عمومی یا معابر، متعرض یا مزاحم اطفال یا زنان شود یا با الفاظ و حرکات مخالف شئون و حیثیت به آنان توهین نماید به حبس از دو تا شش ماه و تا ۷۴ ضربه شلاق محکوم خواهد شد.
پیشنهاد مطالعه: برای آشنایی با نکات حقوقی فروش مال دیگران چه مجازاتی در پی خواهد داشت؟ را مطالعه کنید.
قانون مدنی جمهوری اسلامی ایران در مواد متعددی به حقوق متقابل زن و شوهر پرداخته است. یکی از مهمترین مسائلی که در ابتدای زندگی هم زوج و زوجه و هم خانوادههای آنان با آن درگیرند، بحث مسکن و محل سکونت است. در این مطلب از مجله دلتا به موضوع جدا زندگی کردن زوجین میپردازیم.
طبق مواد ۱۱۱۴ و ۱۱۱۵ قانون مدنی، زن نمیتواند مسکن مستقلی برای زندگی جدا از شوهرش اختیار کند مگر اینکه در یک منزل برای زن خطر جانی، مالی یا شرافتی وجود داشته باشد.
دراینصورت زن میتواند مسکن جداگانهای برای خودش انتخاب کند. اگر به این علت زن مسکن جداگانهای اختیار کرده باشد باز هم نفقه او بر عهده شوهر است.
طبق ماده ۱۱۰۷ قانون مدنی، مسکن جزیی از حق نفقه زوجه است. زوج مکلف است که مسکن مناسبی برای خانواده خود تهیه کند.
نکته دیگر این ماده این است که مسکن تهیه شده باید متناسب با شان و مرتبه اجتماعی زن باشد. در غیر اینصورت زن میتواند از سکونت در آن خانه ممانعت کند.
بر اساس ماده ۱۱۱۴ قانون مدنی، زن باید در منزلی که شوهر تعیین میکند سکنی نماید مگر آنکه اختیار تعیین منزل به زن داده شده باشد.
همچنین طبق ماده ۱۰۰۵ قانون مدنی اقامتگاه زن شوهردار همان اقامتگاه شوهر است.
البته اگر در زمان عقد، شرط انتخاب محل سکونت را به زن داده باشند دیگر اختیار انتخاب مسکن بر عهده او خواهد بود. همچنین اگر زوجه بخواهد در خانهای زندگی نکند قانون هم به استناد شرط ضمن عقد حق را به او میدهد.
پیشنهاد مطالعه: برای آشنایی با نکات حقوقی آیا میتوان آپارتمان را بابت مهریه توقیف کرد؟ مطالعه کنید.
قاعدتا هر کسی اختیار اموال خودش را دارد. یعنی کسی که چیزی را خریده یا به هر روش قانونی دیگر (مثل ارث) به او منتقل شده است، حق دارد در چارچوب قانون، هر کاری بخواهد با آن انجام دهد. مثلا آن را بفروشد، اجاره بدهد و غیره. اما بعضیها علاوه بر اینکه صاحباختیار اموال خودشان هستند، فکر میکنند اختیار اموال دیگران را هم دارند. بله تعجب هم دارد. تصور کنید یک نفر خانه شما را بفروشد یا از او خودرویی بخرید و بعدا بفهمید که اصلا این خودرو مال او نبوده است. میشود حدس زد که چه حالی میشوید. به این کار انتقال مال غیر میگویند. در این مطلب از مجله دلتا قصد داریم به موضوع مجازات فروش مال دیگران بپردازیم.
انتقال مال یعنی آنکه عین یا منفعت آن به دیگری واگذار شود. منظور از «عین» خود آن چیز است. مثلا انتقال یک آپارتمان، یعنی اینکه مالکیت آن آپارتمان در اختیار کسی دیگر گذاشته شود. این کار ممکن است از طریق فروختن یا حتی بخشیدن (صلح) انجام شود. منظور از «منفعت» هم این است که فوایدی که از آن ممکن است به مالکش برسد، تصاحب شود. مثل اینکه خانه فردی بدون اجازهاش به یک نفر دیگر اجاره داده شود.
حالا حتما میپرسید تکلیف خریدار چیست؟ خریدار مال غیر، ممکن است هم مجرم باشد و هم بیگناه. تعجب نکنید! ماجرا این است که شاید خریدار اصلا خبر نداشته باشد چیزی که دارد میخرد مال فروشنده نیست و به فرد دیگری تعلق دارد. در این حالت، خریدار مقصر نیست. گرچه باید مال خریداریشده را به مالک اصلیاش برگرداند.
اما اگر خریدار هنگام معامله بداند چیزی که در حال خریدن آن است، مال شخص دیگری است، آن وقت او هم معاون جرم حساب میشود و مجازات خواهد شد.
حتما تعجب میکنید اگر بگوییم که مالک اصلی هم ممکن است در شرایطی خاص مجازات شود. لابد میگویید مالک که کاری نکرده است، تازه دارایی او را بدون رضایت و اطلاعش فروختهاند! بله ظاهر امر اینطور است. اما همین مالک محترم هم مسئولیتی دارد. طبق قانون، اگر مالک ملک از وقوع معامله مطلع شود، نهایتا تا یک ماه پس از اطلاع، باید اظهارنامهای بنویسد و مالکیت خود را به اطلاع خریدار برساند.
اگر این زمان بگذرد و مالک چنین کاری نکند، «معاون جرم» محسوب میشود، چون در این شرایط، اصلا بعید نیست که با فروشنده تبانی کرده باشد تا از خریدار که از جریان آگاه نبوده، کلاهبرداری کنند.
رسیدگی به این جرم نیازمند طرح شکایت کیفری است. بنابراین، مرجع صالح برای رسیدگی به این شکایت دادسرایی است که جرم در حوزه آن واقع شده که معمولا محل تنظیم قولنامه یا دفترخانهای است که انتقال سند در آن محل انجام شده است. پس برای شکایت کردن از کسی که مال و اموال شما را به فردی دیگر منتقل کرده است، باید به دادسرا شکایت ببرید.
انتقال مال غیر علاوه بر اینکه به یک نفر آسیب میزند، باعث بر هم خوردن آرامش جامعه هم میشود، به همین دلیل، قانونگذار مجازات سختی را برای آن در نظر گرفته که به شرح زیر است:
پیشنهاد مطالعه: برای آشنایی با نکات حقوقی قوانین تعمیر آپارتمان و مزاحمت برای دیگران مطالعه کنید.
مالیات بر ارث مالیاتی است که از وراث متوفی نسبت به سهمالارث آنها و با توجه به نرخی که برای هر طبقه از وراث معین شده است، وصول میشود. در این مطلب از مجله دلتا به موضوع اموال معاف از مالیات میپردازیم.
براساس قوانین جدید مهمترین عامل تاثیرگذار در تعیین میزان این نوع مالیات، طبقهای است که فرد وارث در آن قرار دارد. سه طبقه مورد نظر بهصورت زیر هستند:
طبقه اول: پدر، مادر، زن، شوهر، اولاد و اولاد اولاد
طبقه دوم: اجداد، برادر، خواهر و اولاد آنها
طبقه سوم: عمو، عمه، دایی، خاله و اولاد آنها
براساس ماده ۱۷ قانون مالیاتهای مستقیم سال ۱۳۹۵، طبق این ماده ابتدا اموال باقی مانده فرد فوت شده دستهبندی خواهد شد و سپس براساس گروه و دسته مربوطه به آن مالیات تعلق خواهد گرفت.
کمترین درصد مالیات بر ارث متعلق به طبقه اول بوده و درصد این مالیات برای این طبقه بهصورت زیر خواهد بود. این درصد برای طبقات بعدی به ترتیب دو و چهار برابر میشود.
پیشنهاد مطالعه: برای آشنایی با نکات حقوقی نحوه شکایت از صاحبخانه توسط مستاجر را مطالعه کنید.
مهریه مالی است که قابلیت تملک داشته باشد و در عقد نکاح، مرد تعهد میکند که به زوجه بپردازد. در این مطلب از مجله دلتا به موضوع پرداخت مهریه در عقد موقت میپردازیم.
عقد موقت هم میتواند در دفاتر رسمی ازدواج و طلاق به ثبت برسد و میزان مهریه در آن مکتوب شود و هم میتواند بین خود خانم و آقا صیغه محرمیت خوانده شود.
در صورتیکه در دفاتر ازدواج، عقد صورت گیرد، صیغهنامهای به خانم و آقا داده میشود که سند رسمی محسوب میشود.
اگر خانم قصد مطالبه مهریه خود را داشته باشد میتواند به دادگاه مراجعه کند و با ارائه مدارک شناسایی و صیغهنامه رسمی برای مطالبه مهریه در عقد موقت اقدام کند.
در صورتیکه مبلغ مهریه خانم بیست میلیون تومان یا کمتر بود باید به شورای حل اختلاف مراجعه کند. در صورتیکه ارزش مهریه بیشتر از بیست میلیون تومان بود باید به دادگاه مراجعه کند.
مهریه در عقد موقت برای زمانیکه خود خانم و آقا صیغه محرمیت را بین هم جاری کردهاند متفاوت است.
در این زمان هم باید مهریه حتما مشخص شود وگرنه که عقد باطل است. ولی چون صیغهنامهای وجود ندارد، خانم مدرکی برای ارائه به دادگاه و مطالبه مهریه خود ندارد.
بله خانم باید به دادگاه مراجعه کند و از طریق شهادت شهود (دو مرد یا یک مرد و دو زن باید شهادت دهند) یا با اقرار خود آقا عقد را اثبات کند. در اینصورت اگر باز هم مقدار مهریه کمتر از بیست میلیون تومان بود باید به شورای حل اختلاف مراجعه کند.
برخلاف عقد دائم هرگاه میزان مهریه مشخص نشود، عقد موقت باطل به حساب میآید. پس حتما در زمان عقد موقت باید مهریه و میزان آن مشخص باشد.
اگر نزدیکی انجام شده باشد مرد باید کل مهریه و در صورت عدم نزدیکی نصف مهریه را بپردازد. اگر مهریه قبل از فوت پرداخت نشده باشد، بعد از فوت همسر از بین نمیرود. بلکه جزو دیون متوفی محسوب میشود و زوجه میتواند از اموال او توقیف نماید. زیرا مهریه حقی است که با مردن از بین نمیرود.
پیشنهاد مطالعه: برای آشنایی با نکات حقوقی آیا میتوان آپارتمان را بابت مهریه توقیف کرد؟ مطالعه کنید.