بیمه بیکاری برای حمایت از اقشاری که بهصورت موقت و غیرارادی شغل خود را از دست دادهاند، بهوجود آمده است. در این مطلب از مجله دلتا به موضوع شرایط دریافت بیمه بیکاری میپردازیم.
از نظر قانون بیمه بیکاری، بی کار به شخص بیمهشدهای گفته میشود که بدون میل و اراده خود بی کار شده و اکنون آماده به کار است و میتواند در محیط کار جدید فعالیت خود را آغاز کند.
اگر شرایط زیر را داشته باشید، بیمه بیکاری به شما تعلق میگیرد:
نکته: افراد بیمه شدهای که به دلیل بروز حوادث غیرمترقبه مانند جنگ، زلزله، آتشسوزی و سیل کار خود را از دست میدهند، برای دریافت بیمه بیکاری نیازی به داشتن سابقه پرداخت حق بیمه برای مدت زمان مشخص را ندارند. این افراد حتی اگر در اولین روز کاری خود نیز بر اثر چنین حوادثی بیکار شوند، در صورت داشتن سایر شرایط، واجد شرایط بیمه بیکاری خواهند بود.
مدت زمان دریافت مقرری بیمه بیکاری به سابقه پرداخت حق بیمه توسط شما در زمان اشتغال بستگی دارد. با این حال مدت زمان دریافت بیمه بیکاری، از ۳۶ ماه برای افراد مجرد و ۵۰ ماه برای بیمهشدههای متأهل و متکفل بیشتر نیست.
طبق قانون، مقرری روزانه بیمه بیکاری ۵۵% متوسط دستمزد، حقوق یا کارمزد روزانه فرد بیمهشده است. برای افراد متاهل و متکفل، به ازای هر یک از افراد تحت تکفل (حداکثر تا ۴ نفر) ۱۰% حداقل دستمزد زمان شروع بیکاری به این مبلغ اضافه میشود، اما در هر صورت مبلغ کلی آن نباید از حداقل دستمزد تعیینشده برای هر سال کمتر، یا از ۸۰% متوسط دستمزد یا حقوق بیمهشده بیشتر باشد.
در ضمن، مبلغ بیمه بیکاری بین دهم تا پانزدهم هر ماه به حساب شما در بانک رفاه واریز میشود. بنابراین، برای دریافت مقرری حتما باید در این بانک حساب داشته باشید.
برای به جریان انداختن فرایند دریافت بیمه بیکاری باید با در دست داشتن مدارک زیر به واحدهای اداره تعاون، کار و رفاه اجتماعی مراجعه کنید:
پیشنهاد مطالعه: برای آشنایی با نکات حقوقی بیشتر مطلب با ۵ باور غلط حقوقی که باید بدانید را مطالعه کنید.
گواهی فوت یک سند است که پس از فوت یک انسان صادر شده و سبب ابطال شناسنامه شخص متوفی خواهد شد. از آنجایی که در صورت فوت یک شخص، بایستی کلیه مدارک هویتی وی باطل شود، دریافت این گواهی برای طی سایر مراحل قانونی دیگر، الزامی میباشد و وارثان متوفی، اجبارا در بازه زمانی مشخصی پس از فوت، باید به دنبال اخذ آن بروند. در این مطلب از مجله دلتا به موضوع نکات مهم گواهی فوت میپردازیم.
بر طبق قانون ثبت احوال، ماده شماره ۲۲، هر انسانی که در ایران فوت کند یا اطفالی که در ایران اما مرده به دنیا میآیند، اعم از ایرانی و خارجی، بایستی به مامور ثبت احوال اعلام شده و نسبت به اخذ گواهی فوت آنها اقدام شود.
اگر شخصی که ایرانی باشد، در خارج از کشور فوت کند، این موضوع باید به کنسولگری محل اقامت، اعلام شود. صدور گواهی فوت تنها با آمادهسازی چند مدرک شناسایی از فرد مراجعه کننده و همچنین شخص متوفی، و ارائه آن به اداره ثبت احوال و نیز پرداخت هزینههای لازم، ممکن خواهد بود.
برای اخذ گواهی فوت، حتما بایستی ظرف مدت ۱۰ روز از تاریخ وفات، نسبت به اعلام فوت به اداره ثبت احوال، اقدام شود. چنانچه که هنوز مدارک لازم برای اخذ این فوت هنوز جمعآوری نشده باشد، میتوان به اداره ثبت احوال مراجعه نموده و شفاها فوت شخص اعلام شود.
مدارک در نوبتهای بعدی قابل تحویل خواهند بود. توجه داشته باشید که عدم ابطال شناسنامه شخص فوت شده، مسئولیت سنگینی را برعهده بستگان متوفی خواهد گذاشت.
در حقیقت این مسئله به عنوان جرم تلقی میشود. چرا که امکان سوءاستفاده از شناسنامه و مدارک هویتی شخص وفات شده، وجود دارد.
پیشنهاد مطالعه: برای آشنایی با نکات حقوقی بیشتر مطلب هرگز با این افراد معامله نکنید را مطالعه کنید.
اصولا زمانی که شخصی از دیگری طلبکار میشود، رسید یا مدرکی از وی دریافت میکند اما گاهی به دلیل اعتمادی که بین طرفین وجود دارد مثلا به دلیل نسبت خویشاوندی یا آشنایی و… سند و مدرکی رد و بدل نمیشود و بنابر قول شفاهی بین طرفین قرار میشود شخص طلبش را پرداخت نماید. حال در صورتیکه در موعد مقرر بدهکار از پرداخت بدهی خود امتناع ورزد، مسئلهای که مطرح میشود این است که شخص طلبکار چگونه میتواند طلب خود را در دادگاه اثبات و مطالبه نماید. در این مطلب از مجله دلتا به موضوع دریافت طلب بدون مدرک میپردازیم.
در صورتیکه شما از شخصی طلبی دارید ولی هیچگونه مدرکی از او در دست ندارید، میتوانید از راهکارهای قانونی زیر استفاده نمایید:
پیشنهاد مطالعه: برای آشنایی با نکات حقوقی بیشتر مطلب آیا شرایط پرداخت مهریه در ایام کرونا متفاوت است؟ را مطالعه کنید.
ریاست خانواده طبق قانون با مرد است یعنی مرد سرپرستی و مدیریت خانواده را در دست دارد که البته این ریاست و مدیریت تکالیفی را بر دوش مرد و اعضای خانواده سوار میکنند. در این مطلب از مجله دلتا به موضوع خروج زن از خانه میپردازیم.
از لحاظ قانون، خروج زن از منزل در برخی از موارد مانند؛ رفع نیازهای عادی روحی و جسمی و بهطورکلی به میزان متعارف مانعی ندارد.
اما چنانچه این موضوع از حد متعارف خارج شود و موجب ترک زندگی یا ترک منزل مشترک شود زن ناشزه محسوب میشود و علاوه بر اسقاط حق نفقه وی (یعنی نفقه به او تعلق نمیگیرد) همچنین مرد میتواند با طرح دعوای تمکین، عدم تمکین زن و ناشزه بودن او را اثبات نماید و اجازه ازدواج مجدد را از دادگاه اخذ نماید.
از طرف دیگر باید توجه نمود که آسیبپذیری زن در بیرون از خانه، بیشتر از مرد است و زن ممکن است مورد تجاوز و تعرض قرار گیرد از همین رو مرد باید از ورود و خروج زن مطلع گردد و با اجازه وی صورت پذیرد.
اما در برخی موارد هم به طور استثنا وجود دارد که زن میتواند بدون اجازه همسر خود از خانه خارج شود و دیگر این که آیا مرد میتواند مانع خروج زن از خانه شود؟ ملاک نیست؛ در ادامه به آن اشاره خواهیم نمود.
هرچند که اصل بر اجازه گرفتن زن از شوهر برای خروج از منزل میباشد اما در برخی موارد برای منع خروج زن از خانه استثنائاتی وجود دارد.
پیشنهاد مطالعه: برای آشنایی با نکات حقوقی بیشتر مطلب آیا زن بدون دلیل میتواند درخواست طلاق کند؟ را مطالعه کنید.
اگر صاحبخانه بخواهد ملک خود را پیش از موعد از مستاجر پس بگیرد باید با توجه به قانونهای پیشبینی شده عمل کند یا این کار در حالتی امکانپذیر است که این مساله در قرارداد نوشته شده باشد و ما بین مستاجر و موجر توافق شده باشد و نوشته شده باشد. در این مطلب از مجله دلتا به موضوع فسخ قرارداد اجاره توسط صاحبخانه میپردازیم.
پیشنهاد مطالعه: برای آشنایی با نکات حقوقی بیشتر مطلب ۵ باور غلط حقوقی که باید بدانید را مطالعه کنید.