اگر بین مشخصات شناسنامه و مندرجات سند رسمی ازدواج، اختلاف وجود داشته باشد، شناسنامه که یک مدرک معتبر و سند رسمی هویت افراد محسوب میشود، ملاک است نه سند رسمی ازدواج، البته این موضوع به این معنا نیست که سند ازدواج معتبر نیست بلکه در صورت بروز اختلاف، مرجع قضایی باید طبق قوانین و مقررات، رسیدگی قضایی کند.
شناسنامه در عقد ازدواج از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در برخی موارد شخص مشخصات اولیه شناسنامه خود را تغییر میدهد اما هنگام ازدواج در صدد است که مشخصات اصلی و ابتدایی خود را در عقد نامه ذکر کند. به گزارش مجله دلتا افراد برای این کار باید به مراکز قانونی ثبت احوال، مراجعه کنند تا هر کدام از وقایع چهارگانه ولادت، ازدواج، طلاق و فوت، در شناسنامه قید شود. بنابراین تغییر مشخصاتی که در شناسنامه ثبت شده است امکان پذیر نیست مگر به موجب حکم دادگاه، این موضوع در قانون بسیار مورد تاکید قرار گرفته است.
امروزه با وجود صدور کارت ملی، هنوز شناسنامه، از نظر قانونی بسیار معتبر است و در واقع سند رسمی هویت افراد تلقی میشود. به این دلیل، برای هر گونه تغییر در مشخصات شناسنامه، لازم است افراد مسیر قانونی آن و فرایند اداری در مراکز ثبت احوال را طی کنند. شایان ذکر است که بر اساس قانون مدنی، ایرانیان مقیم خارج از کشور برای رسیدگی به امور مربوط به موارد هویتی و شناسنامه، باید به دفتر کنسولی یا نمایندگی جمهوری اسلامی ایران در کشور محل اقامت مراجعه کنند.
در خصوص ثبت مشخصات جدید در شناسنامه باید بین موضوعات مختلف، تفکیک قائل شد. به عنوان مثال اگر طلاق، رجوع و بذل (بخشش) مدت، به هر دلیلی، قبلاً در دفتر رسمی طلاق ثبت نشده باشد، زن و شوهر میتوانند با ارائه اقرار نامه رسمی، تغییرات شناسنامه ای راجع به طلاق، رجوع و بذل مدت را از مراکز ثبت احوال بخواهند و طبق مقررات این تغییرات در اسناد سجلی آن ها ثبت میشود.
البته متقاضی باید از پیش تر، به یکی از دفاتر اسناد رسمی مراجعه و با ارائه دلایل و مدارک لازم، درخواست صدور سند رسمی اقرار نامه را مطرح کند. به طور مثال اگر ازدواجی به ثبت قانونی نرسیده باشد، در صورت وجود شرایط قانونی، زن و مرد میتوانند به یکی از دفاتر اسناد رسمی، مراجعه کنند و با ارائه دلایل و مدارک لازم، درخواست صدور سند رسمی اقرار نامه زوجیت کنند و سپس از مراکز ثبت احوال، ثبت عقد ازدواج در شناسنامه خود را درخواست کنند. یا به طور مثال طبق قانون زن میتواند با موافقت همسر تا زمانی که عقد ازدواج پا برجاست، از نام خانوادگی شوهر استفاده کند و در صورت طلاق، ادامه استفاده از نام خانوادگی موکول به اجازه همسر خواهد بود.
اگر بین مشخصات شناسنامه ای و مندرجات سند رسمی ازدواج، اختلاف وجود داشته باشد، شناسنامه که یک مدرک معتبر و سند رسمی هویت افراد محسوب میشود، ملاک است نه سند رسمی ازدواج، البته این موضوع به این معنا نیست که سند ازدواج معتبر نیست بلکه در صورت بروز اختلاف، مرجع قضایی باید طبق قوانین و مقررات، رسیدگی قضایی کند.
شایان ذکر است که عاقد و سردفتر رسمی ازدواج، هویت زن و مردی را که قصد دارند با یکدیگر ازدواج کنند، از طریق شناسنامه احراز میکنند. ارائه شناسنامه زوج ها در زمان جاری شدن خطبه عقد ازدواج ضروری است چرا که پس از عقد رسمی، سردفتر رسمی ازدواج موظف است نام همسر، تاریخ ازدواج، شماره ثبت ازدواج و شماره دفتر رسمی ازدواج را در شناسنامه زن و شوهر درج کند.
درج مشخصات شناسنامه زن و شوهر در سند ازدواج باید همزمان انجام شود و اگر به هر دلیل، انجام این امر با فاصله زمانی صورت گیرد، سردفتر باید، هنگام ثبت در شناسنامه و سند ازدواج احراز هویت کند. به طور مثال اگر افراد به دلیل ناآگاهی ازقانون (هرچند که جهل به قانون رافع مسئولیت نیست)، ازدواج خود را ثبت رسمی نکرده باشند، باید با مراجعه به یکی از دفاتر اسناد رسمی محل اقامت نسبت به تنظیم اقرار نامه رسمی زوجیت که در آن مشخصات طرف ها به طور کامل قید و تاریخ دقیق ازدواج ایشان درج شده باشد، اقدام کنند و سپس با ارائه سند رسمی اقرارنامه و اصل شناسنامه های خود، ثبت رسمی آن را در سند سجلی (شناسنامه)، از اداره ثبت احوال محل اقامت خود درخواست کنند.
شناسنامه و نکاتی که باید درباره آن بدانیم
تغییر نام و نام خانوادگی در شناسنامه امکانپذیر است؟
ملاقات فرزند ؛ حق طبیعی پدر و مادر(+ویدئو)
طبق قانون، هرگاه زنی جنین خود را، در هر مرحله ای که باشد، به عمد، شبه عمد یا خطا از بین ببرد، دیه جنین، حسب مورد توسط وی یا عاقله او پرداخت میشود.» (عاقله عبارت از بستگان مرد نسبی پدر و مادری یا پدری به ترتیب طبقات ارث است. منظور همه افرادی که میتوانند ارث ببرند، که این اشخاص به طور مساوی مسئول پرداخت دیه خواهند بود).
سقط جنین یعنی خارج کردن غیر طبیعی جنین از رحم زن باردار قبل از موعد طبیعی وضع حمل، که ممکن است به وسیله مادر یا هر کس دیگر، و با قصد از بین بردن جنین انجام شود. در مجله دلتا مواردی که سقط جنین انجام میشود و در قانون مجازات اسلامی جرم به حساب میآید بررسی شده است.
سقط جنین در سه حالت «جنایی»، «درمانی» و «خود به خودی» اتفاق میافتد.
در قانون برای سقط جنین حتی پس از دمیده شدن روح در آن، قصاص در نظر گرفته نشده اما دیه و مجازات تعزیری پیش بینی شده است. همچنین در جای دیگر قانون مقرر داشته است که : «سقط جنین پس از پیدایش روح، مشمول حکم تغلیظ است.» این عبارت به این معناست که قانونگذار دیه سقط جنینی را که دارای روح است در ماه های حرام، مانند انسانی که متولد شده و بالغ است فرض کرده است. در واقع در قانون به صورت جزیی و دقیق، دیه در هر مرحله از تکامل مقرر شده است. روش های سقط جنین در زیر ذکر شده و مجازات هر یک را قانون مشخص کرده است.
طبق قانون، هرگاه زنی جنین خود را، در هر مرحله ای که باشد، به عمد، شبه عمد یا خطا از بین ببرد، دیه جنین، حسب مورد توسط وی یا عاقله او پرداخت میشود.» (عاقله عبارت از بستگان مرد نسبی پدر و مادری یا پدری به ترتیب طبقات ارث است. منظور همه افرادی که میتوانند ارث ببرند، که این اشخاص به طور مساوی مسئول پرداخت دیه خواهند بود). البته شایان ذکر است که، هرگاه جنینی که بقای آن برای مادر خطر جانی داشته باشد، به منظور حفظ جان مادر سقط شود، دیه تعلق نمیگیرد.
چنانچه افرادی غیر از پزشک، ماما، دارو فروش یا اشخاصی که به عنوان طبابت، مامایی، جراحی یا دارو فروشی فعالیت میکنند، به دلیل دادن ادویه یا وسایل دیگری موجب سقط شوند، به حبس از شش ماه یا یک سال و پرداخت دیه محکوم میشوند.
چنانچه افرادی غیر از شخصیت های مندرج در بند یاد شده، به طور عمد زن حامله را به استفاده از ادویه یا وسایل دیگرراهنمایی کنند تا جنین وی سقط شود، به حبس از سه تا شش ماه و پرداخت دیه محکوم خواهند شد، مگر اینکه ثابت شود این اقدام برای حفظ حیات مادر بوده که در این صورت از مجازات معاف میشوند.
هرگاه پزشک یا ماما یا دارو فروش و یا اشخاصی که با این عناوین فعالیت میکنند، در صورتی که از نظر قانون مجاز به مداخله در این حرفه ها نباشند و اقدام به سقط جنین کنند یا وسایل سقط را فراهم آورند مجازات آنها حبس از دو تا پنج سال و پرداخت دیه است. در این صورت فرقی نمیکند که این اشخاص خود مرتکب سقط شوند یا فقط وسایل آن را فراهم کنند.
هر کس با آگاهی و به عمد زن حامله را اذیت و آزار کند و موجب سقط جنین وی شود علاوه بر پرداخت دیه یا قصاص حسب مورد به حبس از یک تا سه سال محکوم خواهد شد. قانونگذار در این حالت بر خلاف سایر موارد سقط جنین، علاوه بر حبس و دیه، مجازات قصاص را نیز پیش بینی کرده است. باید توجه داشت که منظور قانونگذار از قصاص، اشاره به ضرب و جرح هایی دارد که بر اثر اذیت و آزار ممکن است به مادر وارد شود.
اجازه پدر در ازدواج دختر لازم است یا نه؟
کدپستی ده رقمی معتبر و دریافت سریع آن
ثبت ثنا ؛ روش سامانه ثنا پیگیری پرونده قضایی
نحله مبلغی است که دادگاه مقدار آن را با در نظر گرفتن شرایطی، تعیین میکند تا مرد به زن بپردازد. در واقع با توجه به سابقه زندگی مشترک و نوع کارهایی که زن در خانه شوهر انجام داده و وضعیت مالی مرد، دادگاه مبلغی را تحت عنوان نحله (بخشش) برای زن تعیین میکند.
نحله چیست ؟ این پرسش برای خیلی از مردم اتفاق میافتد خصوصا آن های که به دلایل مختلف به مراجع قضایی مراجعه میکنند. در واقع میتوان گفت نحله از جمله موضوعات و دعاوی مالی زن و شوهر است. قانونگذار به منظور حفظ حقوق زن قوانین و مقرراتی وضع کرده و مرد ملزم به رعایت و انجام این ضوابط شده است. در مجله دلتا به این مباحث میپردازیم.
مبلغی است که دادگاه مقدار آن را با در نظر گرفتن شرایطی، تعیین میکند تا مرد به زن بپردازد. در واقع با توجه به سابقه زندگی مشترک و نوع کارهایی که زن در خانه شوهر انجام داده و وضعیت مالی مرد، دادگاه مبلغی را تحت عنوان نحله (بخشش) برای زن تعیین میکند. شرایط دریافت نحله عبارت است از :
۱- درخواست طلاق از سوی مرد باشد و همچنین این درخواست نباید به دلیل تخلفات زن از وظایف زناشویی یا سوءرفتار وی باشد.
۲- در طول زندگی مشترک و تا قبل از اقدام به دادخواست طلاق از جانب مرد، امکان مطالبه نحله وجود ندارد.
۳- نحله با اجرت المثل متفاوت است و قابل جمع نیست. بنابراین اگر اجرت المثل به هر دلیلی به زن تعلق نگیرد دادگاه میتواند برای وی نحله تعیین کند. بنابراین زن نمیتوان هم اجرت المثل بگیرد و هم نحله درخواست کند.
۴.برای تعیین نحله بر خلاف اجرت المثل نیازی به نظر کارشناسی نیست و مبلغ را قاضی دادگاه با توجه به سابقه زندگی مشترک و کارهای که زن انجام داده است و مخصوصا تمکن و استطاعت مالی مرد تعیین میکند.
اجرت المثل به معنای پرداختن مزد و اجرت کارهایی است که زن در خانه شوهر انجام داده است در حالی که این امور از وظایف شرعی زن نبوده و برای این کار قصد تبرع (مجانی بودن) نداشته باشد. در این حالت، شوهر مکلف به پرداخت اجرت المثل این کارها است. این اجرت متناسب با کارهایی است که زن در خانه انجام داده و پرداخت آن ارتباطی با تمکن مالی شوهر ندارد و در هر صورت باید پرداخت شود. اما نحله زمانی به زن تعلق میگیرد که وی نتواند اجرت المثل کارهای خود را به دست آورد. که در این صورت با توجه به سابقه زندگی مشترک و نوع کارهایی که در خانه شوهر انجام داده است و تمکن مالی شوهر، دادگاه مبلغی تحت عنوان نحله برای زن تعیین میکند.
زن میتواند قبل از وقوع طلاق، حق الزحمه کارهایی را که انجام آن ها از نظر شرعی و دینی بر عهده وی نبوده است و به درخواست شوهر و با قصد دریافت حق الزحمه انجام داده است با تعیین مبلغی به عنوان نحله از دادگاه درخواست کند.
طبق قانون زن میتواند دادخواست نحله و اجرت المثل را جداگانه و مستقل از دادخواست صدور گواهی عدم امکان سازش که در واقع مقدمه ای بر طلاق است، به دادگاه تقدیم کند. بنابراین لازم نیست که پس از طلاق به این امر اقدام شود. قبل از طلاق هم مطالبه نحله امکان دارد، که این موضوع از سوی مجمع تشخیص مصلحت نظام تایید شده است. لازم به ذکر است که زن در دعوای درخواست اجرت المثل و نحله باید اثبات کند مرد از او درخواست کرده است که به انجام کارهای خارج از وظیفه شرعی مبادرت ورزد.
در چه مواردی می توان از کار کردن زن جلوگیری کرد؟
چه زمانی مرد می تواند از تحصیل زن جلوگیری کند؟
دانستنی های حقوقی ؛ مختصر و مفید+(ویدئو)
انتقال اموال به جای مانده امری لازم و واجب است. یعنی وقتی شخصی فوت میکند چه به صورت حقیقی یا یا به طور فرضی انتقال ترکه (دارایی) صورت میگیرد.
تحریر ترکه به معنای تعیین مقدار ترکه (دارایی) و بدهی های متوفی است. زمانی که شخص فوت میکند، از وی ماترک مثبت (دارائی) و منفی (بدهی و دیون) باقی میماند، که ورثه یا نماینده قانونی وی، مالک آن ها به حساب میآید. به گزارش مجله دلتا در انحصار وراثت به موجب قانون، درخواست تحریر ترکه از وارثان یا نماینده قانونی متوفی یا وصی برای اداره اموال پذیرفته میشود.
تحریر ترکه فهرست کردن کلیه اموال و دیون متوفی در حضور وراث، نمایندگان قانونی آن ها، وصی و طلبکاران و سایر اشخاص ذینفع است. طبق قانون، دادگاه صالح (دادگاه آخرین محل اقامت متوفی ) برای این امر مدت یک تا سه ماه از تاریخ نشر آگهی در یکی از روزنامه های کثیرالانتشار اعلام میکند که ورثه یا نمایندگان قانونی آن ها، طلبکاران و بدهکاران متوفی و اشخاص دیگری که ذینفع در ارث هستند در ساعت و روز معین در دادگاه برای تحریر ترکه حاضر شوند. شایان ذکر است که فقط وراث، نمایندگان قانونی آنان و وصی مجاز به دادخواست تحریر ترکه هستند و طلبکاران، موصی له (شخص ذینفع در وصیت ) و سایر اشخاص مجاز به این اقدام نیستند و صرفا میتوانند برای جلوگیری از اتلاف یا انتقال غیر قانونی قبل از تحریر، دادخواست مهر و موم ترکه را ارائه کنند. در مدت تحریر ترکه هر نوع تصرف یا انتقال ارث ممنوع است مگر اینکه احتمال آسیب و اتلاف ترکه وجود داشته باشد.
انتقال اموال به جای مانده امری لازم و واجب است. یعنی وقتی شخصی فوت میکند چه به صورت حقیقی یا یا به طور فرضی (فوت فرضی عموما در خصوص غائب مفقودالاثر اتفاق میافتد) انتقال ترکه صورت میگیرد. بر اساس قانون، در مواردی که وارثان از پذیرفتن ارث امتناع و یا بعضی از ورثه، ترکه را قبول کرده و بعضی رد کنند، وارثی که ترکه را قبول کرده اند اقدامات لازم برای اداره ترکه و اداء بدهی و حقوق و وصول مطالبات و غیره .. را انجام میدهد و وارثی که ترکه را رد کرده است حق هیچ گونه اعتراضی به عملیات ندارد. ولی اگر پس از تصفیه ترکه چیزی از آن بماند سهم الارث وارثی که ترکه را رد کرده است به او داده خواهد شد.
در مواردی که دادخواست تحریر ترکه ارائه میشود، دادگاه، کارشناسی را به منظور صورت برداری از کلیه اموال و دیون متوفی مأمور میکند. کارشناس ابتدا از کلیه اموال متوفی فهرست تهیه میکند. همچنین به این فهرست، طلب ها و بدهی های متوفی که به موجب آرای قطعی دادگاه و اسناد رسمی یا دفاتر و برگ های مربوط به متوفی یا اقرار بدهکاران و ورثه مشخص شده است اضافه میشود.
پس از تحقق این امر، صورت مجلسی به صورت زیر تهیه و نوشته میشود:
طبق قانون شوراهای حل اختلاف، تحریر ترکه ظرف 20 روز از تاریخ ابلاغ قابل تجدیدنظر خواهی است. دادگاه عمومی حقوقی یا کیفری 2 در آخرین محل اقامت متوفی، مرجع صالح برای تجدیدنظر در آرای قاضی شورای حل اختلاف است. در این مورد قانون امور حسبی مقرر میکند،« هرگاه در موقع تحریر ترکه اختلافاتی بین ورثه راجع به اداره ترکه به وجود آید، دادگاه سعی میکند که اختلاف آن ها را به طریق مسالمت آمیز برطرف کند و گرنه به درخواست یکی از ورثه، کسی را از ورثه یا غیر آن ها برای حفظ ترکه به طور موقت معین میکند.»
میزان ارث بردن زن و مرد از یکدیگر
فرزند خوانده بعد از فوت شخص ارث می برد یا نه؟
در چند سال اخیر مساله پیش فروش آپارتمان به صورت جدی رونق پیدا کرده، اما همیشه مشکلات و اختلافاتی میان فروشنده، خریدار و شرکت پیمانکار وجود داشته است که باعث شده پرونده های زیادی در دادگاه ها شکل بگیرد. برای جلوگیری از این اختلافات و مشکلات قانون پیش فروش آپارتمان تصویب شده است.
پیش فروش آپارتمان یکی از موضوعات حقوقی مهم در معاملات به حساب میآید. افراد باید در خرید و فروش دقت بسیاری داشته باشند به ویژه در خصوص پیش خرید و پیش فروش آپارتمانی که هنوز به طور کامل ساخته نشده است. در مجله دلتا به بررسی جامع در خصوص قانون پیش فروش آپارتمان پرداخته ایم. در ادامه با ما همراه باشید.
در چند سال اخیر مساله پیش فروش آپارتمان به صورت جدی رونق پیدا کرده، اما همیشه مشکلات و اختلافاتی میان فروشنده، خریدار و شرکت پیمانکار وجود داشته است که باعث شده پرونده های زیادی در دادگاه ها تشکیل شود. برای جلوگیری از این اختلافات و مشکلات قانون پیش فروش آپارتمان تصویب شده است. یکی از مهمترین مواردی که باعث مشکلات و اختلاف بین طرف های معامله میشود عدم وجود ملک مورد نظر در زمان عقد قرارداد است، زیرا هنگام عقد معامله باید مورد خرید و فروش به صورت فیزیکی آماده و موجود باشد ولی هنگام پیش فروش آپارتمان، ملک مورد نظر هنوز آماده نشده است.
اولین و مهمترین اقدام قانونی این است که فروشنده بعد از دریافت پروانه ساختمان از شهرداری و تنظیم شناسنامه فنی مستقل برای هر واحد آپارتمان که مشخصات و جزئیات کامل آن درج شده است، اقدام به درج آگهی و تبلیغات میکند. اگر فروشنده و سرمایهگذاران بدون تنظیم سند در دفاتر رسمی یا دریافت مجوز انتشار آگهی اقدامی انجام دهند، از ۹۱ روز تا یک سال حبس یا دو تا چهار برابر وجوه دریافتی جریمه خواهند شد.
مانند هر قراردادی باید مشخصات طرف های معامله ذکر شود. بررسی مدارک پیش فروشنده از اهمیت ویژه ای برخوردار است. زیرا ممکن است فروشنده خود نیز ملک را پیش خرید کرده باشد.
از آنجا که در پیش فروش آپارتمان، مورد معامله هنوز به صورت کامل وجود خارجی ندارد، باید مشخصات و جزئیات کامل ملک به طور کامل ذکر شود. این مشخصات عبارتند از :
در پیش فروش آپارتمان، معمولا مبلغ آپارتمان به صورت مرحله به مرحله و اقساطی پرداخت میشود. زیرا تاریخ تحویل بر اساس شرایط موجود و اعلام سازندگان و سرمایه گذاران به صورت زمانی در آینده تعیین و به همین دلیل باید دقیقا مشخص شود که چه مبالغی به صورت نقد یا چک، در چه تاریخ هایی و در کدام مرحله از کار پرداخت خواهد شد. طبق قانون، هنگام عقد قرارداد در دفاتر اسناد رسمی، باید حداقل ۱۰ درصد قیمت کل پرداخت شود. بقیه مبلغ که قرار است به صورت اقساط از سوی خریدار به فروشنده پرداخت شود باید در تاریخ های مشخص براساس میزان پیشرفت کار باشد. اگر پیشرفت کار مطابق با توافق و قرارداد نباشد، خریدار میتواند دیرتر از زمان مقرر اقساط خود را پرداخت کند. شایان ذکر است، اگر خریدار در زمان مقرر اقساط خود را نپردازد و ظرف یک ماه نیز آن را جبران نکند، قرارداد میتواند از سوی مالک فسخ شود.
سازندگان و سرمایه گذاران آپارتمان قطعا زمانی را برای پایان ساخت پروژه در نظر میگیرند که باید هنگام تنظیم قرارداد در دفتر اسناد رسمی آن را درج کنند. زیرا طبق آن، تاریخ انتقال قطعی سند نیز مشخص میشود. اگر فروشنده نتواند آپارتمان مورد نظر را در موعد مقرر تحویل پیش خریدار دهد، باید به خریدار خسارت بپردازد یا در نهایت رضایت او را جلب کند.
از موضوعات مهمی که غالبا باعث اختلاف بین خریدار و فروشنده میشود مساله متراژ و مساحت آپارتمان است. معمولا متراژ نهایی به دلایل مختلف با آنچه در مرحله اول پیش فروش آپارتمان اعلام میشود، تفاوت دارد. بنابراین طبق قانون پیش فروش آپارتمان اگر میزان اختلاف مساحت، تا ۵ متر باشد اشکالی ندارد و هیچ کدام از طرف های معامله نمیتوانند اعتراضی داشته باشند. اما در مواردی که اختلاف بیش از ۵ متر باشد، پیش خریدار میتواند درخواست فسخ معامله را بدهد یا اینکه برای پرداخت مبلغ بیشتر توافق کنند. در نهایت پیش فروشنده باید خسارات وارده به پیش خریدار را جبران کرده یا با او توافق و رضایتش را جلب کند.
پارکینگ مزاحم را بهتر بشناسید!
آپارتمان نشینان به حقوق همسایگان احترام بگذارند
ملک در رهن بانک را چطور معامله کنیم؟