به موجب ماده ۴۷ قانون تملک آپارتمانها قرار دادن اشیای اضافی، گذاردن میز و صندلی و هر نوع اشیاء دیگر و همچنین نگاهداری حیوانات در قسمتهای مشترک ساختمان ممنوع است. در این نوشتار از مجله دلتا به موضوع گذاشتن کفش جلوی در آپارتمان میپردازیم.
به موجب ماده ۲ قانون تملک آپارتمانها قسمتهای مشترک مذکور در این قانون عبارت از قسمتهایی از ساختمان است که حق استفاده از آن منحصر به یک یا چند آپارتمان یا محل پیشه مخصوص نبوده و به کلیه مالکین به نسبت قسمت اختصاصی آنها تعلق میگیرد.
بهطور کلی قسمتهایی که برای استفاده اختصاصی تشخیص داده نشده است یا در اسناد مالکیت ملک اختصاصی یک یا چند نفر از مالکین تلقی نشده از قسمتهای مشترک محسوب میشود.
مگر آنکه تعلق آن به قسمت معینی بر طبق عرف و عادت محل، مورد تردید نباشد.
به موجب تبصره ماده ۳ آییننامه قانون تملک آپارتمانها گذاشتن کفش جلوی در آپارتمان ممنوع است؛ زیرا زیبایی و نظم ساختمان را بر هم میزند.
علاوهبر این، ممکن است در مواقعی کفشها توسط مهمانها یا افرادی خارج از آپارتمان به سرقت رود. این امر موجب تنش و اختلاف بین اهالی ساختمان شود.
همچنین به موجب ماده ۴۷ قانون تملک آپارتمانها قرار دادن اشیای اضافی، گذاردن میز و صندلی و هر نوع اشیاء دیگر ممنوع است.
همچنین نگاهداری حیوانات در قسمتهای مشترک ساختمان ممنوع است.
به موجب ماده ۴۸ قانون مذکور گذاشتن کفش، دمپایی و جا کفشی در پشت درب آپارتمان و در محوطه راهروها ممنوع است.
پیشنهاد مطالعه: برای آشنایی با نکات حقوقی بیشتر مطلب مجازات نصب تابلو پارک ممنوع را مطالعه کنید.
به موجب ماده ۴۷ قانون تملک آپارتمانها قرار دادن اشیای اضافی، گذاردن میز و صندلی و هر نوع اشیاء دیگر و همچنین نگاهداری حیوانات در قسمتهای مشترک ساختمان ممنوع است. در این نوشتار از مجله دلتا به موضوع گذاشتن کفش جلوی در آپارتمان میپردازیم.
به موجب ماده ۲ قانون تملک آپارتمانها قسمتهای مشترک مذکور در این قانون عبارت از قسمتهایی از ساختمان است که حق استفاده از آن منحصر به یک یا چند آپارتمان یا محل پیشه مخصوص نبوده و به کلیه مالکین به نسبت قسمت اختصاصی آنها تعلق میگیرد.
بهطور کلی قسمتهایی که برای استفاده اختصاصی تشخیص داده نشده است یا در اسناد مالکیت ملک اختصاصی یک یا چند نفر از مالکین تلقی نشده از قسمتهای مشترک محسوب میشود.
مگر آنکه تعلق آن به قسمت معینی بر طبق عرف و عادت محل، مورد تردید نباشد.
به موجب تبصره ماده ۳ آییننامه قانون تملک آپارتمانها گذاشتن کفش جلوی در آپارتمان ممنوع است؛ زیرا زیبایی و نظم ساختمان را بر هم میزند.
علاوهبر این، ممکن است در مواقعی کفشها توسط مهمانها یا افرادی خارج از آپارتمان به سرقت رود. این امر موجب تنش و اختلاف بین اهالی ساختمان شود.
همچنین به موجب ماده ۴۷ قانون تملک آپارتمانها قرار دادن اشیای اضافی، گذاردن میز و صندلی و هر نوع اشیاء دیگر ممنوع است.
همچنین نگاهداری حیوانات در قسمتهای مشترک ساختمان ممنوع است.
به موجب ماده ۴۸ قانون مذکور گذاشتن کفش، دمپایی و جا کفشی در پشت درب آپارتمان و در محوطه راهروها ممنوع است.
پیشنهاد مطالعه: برای آشنایی با نکات حقوقی بیشتر مطلب مجازات نصب تابلو پارک ممنوع را مطالعه کنید.
مطابق با ماده ۱۰۴۳ قانون مدنی کشور ایران: نکاح دختر باکره اگر چه به سن بلوغ رسیده باشد موقوف به اجازه پدر یا جد پدر او است و هر گاه پدر یا جد پدری بدون علت موجه از دادن اجازه مضایقه کند اجازه او ساقط میشود. در اینصورت دختر میتواند با معرفی کامل مردی که میخواهد با او ازدواج نماید و شرایط نکاح و مهری که بین آنها قرار داده شده پس از اخذ اجازه از دادگاه مدنی خاص به دفتر ازدواج مراجعه کند و نسبت به ثبت ازدواج اقدام نماید. در این نوشتار از مجله دلتا به موضوع ازدواج دختر بدون اذن پدر میپردازیم.
دختر ممکن است باکرگی خود را به دلایلی از جمله داشتن رابطه نامشروع، بیماری و … از دست بدهد.
در این حالت ازدواج بدون اجازه پدر برای او ممکن است و نیازی به رضایت و اجازه پدر یا جد پدری برای ازدواج او نیست.
این مورد شامل دخترانی است که همسر آنها فوت کرده یا از همسر خود جدا شدهاند.
در صورتیکه پدر برای اجازه ندادن به ازدواج دختر خود دلایل معقول و موجهی ارائه ندهد. دختر میتواند مردی که قصد ازدواج با او را دارد به دادگاه معرفی و با کسب اجازه از دادگاه، ازدواج کند.
مورد دیگری که ازدواج بدون اجازه پدر را برای دختر ممکن میکند داشتن اجازه ازدواج از جد پدری است.
پیشنهاد مطالعه: برای آشنایی با نکات حقوقی بیشتر مطلب مراحل توقیف اموال شوهر برای مطالبه مهریه مطالعه کنید.
اگر در مدت اجارهنامه هر کدام از طرفین فوت کنند، ممکن است شرایط قرارداد بهطور کلی تغییر کند. بدون شک، قراردادی که توسط طرفین امضا شده است، شخص موجر و مستاجر را معرفی میکند. بنابراین، مسئولیت این قرارداد به عهده دو شخصی است که قرارداد را امضا کردهاند. حال به نظر شما، بعد از فوت هر کدام از این دو شخص مسئولیت قرارداد به عهده چه اشخاصی خواهد بود؟ در این نوشتار از مجله دلتا به موضوع تاثیر فوت مستاجر در عقد اجاره میپردازیم.
براساس ماده ۴۹۷ قانون مدنی اگر مستاجر فوت کند یا مرگ موجر پیش بیاید، قرارداد اجاره با فوت آنها باطل نمیشود.
قرارداد اجاره یک عقد لازم است. لازم بودن این قرارداد، به این معنی است که موجر و مستاجر تا پایان مدت قرارداد، ملزم خواهند بود که به آن عمل کنند.
حال اگر پیش از مدت تعیین شده برای قرارداد، هر کدام از طرفین فوت کنند، باز هم شرط لازم بودن قرارداد، برقرار است.
البته باید ذکر کنیم که در صورت وجود چند شرط بعد از فوت موجر یا مستاجر، قرارداد اجاره نیز باطل میشود.
اگر در حین نوشتن قرارداد، شرط گذاشته شود که اجاره به شرط مباشرت مستاجر است، پس از فوت مستاجر، مالک میتواند قرارداد اجاره را باطل اعلام کند.
شرط مباشرت به این معنی است که ملک استیجاری، فقط توسط مستاجر استفاده شود. با مرگ مستاجر، عملا یکی از طرفین قرارداد وجود ندارد. در این شرایط، با توجه به ماده ۴۹۷، میتوانید قرارداد را فسخ کنید.
فوت موجر در عقد اجاره، دو حالت را ایجاد میکند. اگر در متن قرارداد به شرط عمر موجر اشاره شده باشد، قرارداد صرفا در زمان حیات او انجام شود.
بنابراین، با فوت در اجاره، قرارداد باطل میشود. این شرایط اغلب زمانی ایجاد میشود که شخص ثالث وجود داشته باشد. یعنی شخصی به غیر از موجر، مالک ملک اجارهای باشد. در این شرایط، به محض فوت موجر، قرارداد باطل خواهد بود.
یکی از متداولترین عواملی که به موجب آن شرط طول عمر برقرار میشود، صلح عمری است. اگر مالک، ملک خود را صلح عمری کرده باشد، به این معنا است که فقط در طول عمر میتواند از منافع ملک استفاه کند. یعنی ملک را اجاره دهد یا از آن به نحو دیگری بهره ببرد.
در چنین شرایطی با فوت مالک، حق بهره برداری از این اموال به متصالح میرسد و به این ترتیب، قرارداد اجاره نیز باطل میشود.
پیشنهاد مطالعه : برای آشنایی بیشتر با نکات حقوقی در این زمینه، اختیارات قانونی که شما در معاملات دارید مطالعه کنید.
متاسفانه به دلیل عدم رعایت قوانین راهنمایی و رانندگی توسط گروهی بزرگ از رانندگان، آمار خسارت و زیان و البته مرگ هموطنان ناشی از تصادفات رانندگی از رشد صعودی برخوردار بوده و این خبر برای هیچ شخصی تازگی ندارد. در این نوشتار از مجله دلتا به موضوع نکات حقوقی مهم در تصادفات رانندگی میپردازیم.
جهت مطالبه خسارت ناشی از تصادف رانندگی، ابتداییترین گام یافتن مسبب اصلی وقوع تصادف است. بر اساس قانون، هر کس که بهطور مستقیم در شکل گرفتن تصادف نقش داشته به عنوان مقصر شناخته میشود.
در صورت پذیرفتن اشتباه خود توسط فرد مقصر تصادف، احضار مأمور نیروی انتظامی لازم نیست. در غیر اینصورت با برقراری تماس با پلیس ۱۱۰ باید نسبت به کشیدن کروکی اقدام کنید.
لازم به ذکر است اگر میزان هزینه خسارت وارد شده به وسایل نقلیه از مقدار تعیین شده توسط بیمهنامه مرکزی کمتر باشد باید با مراجعه به مراکز پرداخت خسارت اقدام به مطالبه خسارت خود نمایید.
مجازاتی که در قانون برای رانندگان مقصر در تصادفات تعیین شده بیانگر این نکته است: که در صورت وقوع قتل ناشی از تصادفات رانندگی، اگر دلیل حادثه عدم مهارت مقصر یا رعایت نکردن احتیاط هنگام تصادف باشد، راننده مقصر به قتل غیر عمد محکوم میشود.
مطابق با ماده ۷۱۴ قانون مجازات اسلامی در صورت قتل غیر عمد در تصادفات رانندگی راننده به مجازات زیر محکوم میشود:
پیشنهاد مطالعه: برای آشنایی با نکات حقوقی بیشتر مطلب شرایط مسدود کردن حسابهای بانکی بدهکاران را مطالعه کنید.