درباره من
مجله دلتا-سلامتی-گردشگری-دکوراسیون-آشپزی- خبروگزارش
ادامه...
شرکت‌های بیمه چه وظایفی در برابر مردم دارند؟
بیمه سازوکاری است که طی آن یک بیمه‌گر یعنی شرکت‌های بیمه تعهد می‌کند که زیان احتمالی یک بیمه‌گذار یا همان مشتری را در صورت وقوع یک حادثه در یک دوره زمانی خاص، جبران نماید. در این مطلب از مجله دلتا به موضوع وظایف شرکت های بیمه می‌پردازیم.
بیمه‌ها به سه دسته کلی تقسیم می‌شوند
- اشخاص
- اموال
- مسئولیت
شرکت های بیمه برایمان چه کار می‌کنند؟
تعهداتی که بیمه‌گر یا همان شرکت بیمه برای ما باید انجام دهد به‌صورت کلی شامل موارد زیر است:
- پرداخت سریع و کامل خسارت: اصولا مهم‌ترین دلیل هر کسی برای بیمه شدن همین است که خسارت وارده را دریافت کند. به همین واسطه شرکت بیمه باید در سریع‌ترین زمان ممکن تمامی خسارت‌هایی را که بر عهده دارد به بیمه‌شونده پرداخت کند.
- آشنا نمودن بیمه‌گذار به وظایف و تکالیفش: بیمه‌گر باید بیمه‌گذار را به وظایفش در هنگام انعقاد قرارداد بیمه، آشنا نماید تا هیچ‌گونه حق و حقوقی از وی ضایع نشود. به عنوان نمونه بیمه‌گذار موظف است حداکثر تا ۵ روز پس از بروز حادثه آن را به اطلاع بیمه‌گر برساند. باید چنین مواردی را بیمه‌گذار در ابتدا حتما اطلاع دهد.
- مواردی را که موجب از بین رفتن حق و حقوق بیمه‌گذار می‌شود به‌طور واضح در قرارداد بیمه قید کند.
- حفظ اسرار بیمه‌گذار: در هنگام انعقاد قرارداد بیمه، بیمه‌گذار ممکن است اطلاعاتی به بیمه‌گر بدهد که در حکم اسرار زندگی و کار او تلقی شود، بیمه‌گر موظف است این اسرار را نزد خود حفظ کند و در اختیار اشخاص ثالث قرار ندهد. مثلا یکی از این موارد عدم استفاده از اطلاعات مالی بیمه‌گذاران برای تعیین مالیات و عوارض از سوی ماموران دولتی است.
- سایر تعهداتی که به موجب قانون به عهده طرفین معامله است.
تعهدات بیمه‌گذار(مشتری)
- اعلام دقیق کیفیت خطر مورد بیمه: بیمه‌گذار در هنگام انعقاد قرارداد بیمه، موظف است اطلاعات خود را در مورد کیفیت خطر بیمه شده به‌طور کامل در اختیار بیمه‌گر قرار دهد.
- پرداخت به موقع حق بیمه: پرداخت حق بیمه باید پس از انعقاد قرارداد بیمه یا دسته‌کم قبل از وقوع حادثه حتما صورت بگیرد وگرنه بیمه‌گر تعهدی در جبران خسارت ندارد.
- بیمه گذار در حفاظت از مورد بیمه دو وظیفه دارد: پیشگیری از حادثه و جلوگیری از توسعه خسارت
- اعلام تشدید خطر: معنای ساده این تعهد این است که اگر ممکن بود اتفاق خطرناک‌تر بیفتد یا خسارت بیشتری وارد شود باید به بیمه‌گر اطلاع داد. در این‌صورت بیمه‌گر می‌تواند حق بیمه اضافی تعیین نموده و قرارداد را ادامه دهد یا آن را فسخ کند.
- اعلام به موقع خسارت: طبق ماده ۱۵ قانون بیمه، بیمه‌گذار موظف است ظرف مدت ۵ روز از بروز حادثه، بیمه‌گر را مطلع سازد. در غیر این‌صورت بیمه‌گر تعهدی نخواهد داشت. مگر اینکه ثابت کند به واسطه حوادثی که خارج از اختیار وی بوده اعلام حادثه در مدت مقرر در اختیار وی نبوده است.
یکی از مهم‌ترین نکاتی که بر عهده بیمه‌گذار است اعلام به مراجع قضایی است.
بیمه‌گذار پس از وقوع حادثه مکلف است بلافاصله مراتب را به مراجع انتظامی و قضایی اعلام و در صورتی‌که حادثه توسط مقصری به وجود آمده باشد تقاضای تعقیب او را داشته باشد. مصالحه بیمه‌گذار با مسئول حادثه موجب محرومیت او از دریافت خسارت خواهد شد.
یعنی اگر فرد مقصر حادثه را ببخشید و دیگر پیگیر شکایت خود از او نباشید، حق بیمه از شما گرفته شده و نمی‌توانید خسارتی از بیمه دریافت کنید.
پیشنهاد مطالعه: برای آشنایی با نکات حقوقی شرایط بیمه شدن زنان خانه‌دار و دختران مجرد را مطالعه کنید.
توهین به زنان و کودکان در معابر عمومی پیگرد قانونی دارد
همیشه رفتار‌های ناهنجار اجتماعی یکی از مشکلاتی است که در بسیاری از موارد، منجر به از بین رفتن امنیت و آسایش مردم جامعه می‌شود. به همین منظور، برای پیشگیری و جلوگیری از تکرار این رفتارها در قوانین برای برخی از آن‌ها مجازات تعیین شده است. در این مطلب از مجله دلتا به موضوع مجازات توهین به زنان و کودکان می‌پردازیم.
منظور از توهین به زنان و کودکان، تعرض و دست‌درازی و ایجاد مزاحمت جسمانی یا استفاده از الفاظی است که بر خلاف عفت عمومی و حیثیت افراد است.
این توهین زمانی موضوعیت دارد که شخص در محل‌های رفت و آمد و معابر مانند کوچه، بازار، خیابان، بیابان و کلیه اماکنی که اشخاص به‌صورت عمومی در آنجا باشند مرتکب توهین به زنان و کودکانی شود که سن آن‌ها به بلوغ شرعی نرسیده باشد.
بنابراین توهین در منزل شخصی یا اماکن شخصی مشمول عنوان توهین به زنان و کودکان نمی‌شود و تحت عنوان توهین عادی قرار می‌گیرد. حتی اگر در آن محل اشخاص دیگری حضور داشته باشند. مگر اینکه آن محل به دلایلی مانند برگزاری مراسم عزاداری یا یک جشن عمومی برای ورود عموم آزاد باشد.
دلیل پیش بینی جرم توهین به زنان و کودکـان و قرار دادن آن در زمره جرایم توهین با مجازات شدید، آسیب‌پذیر بودن قربانیان این جرم و مختل شدن نظم و عفت عمومی به دلیل وقوع این نوع جرایم است. شاید به همین دلیل است که جرم توهین به زنان و کودکان در اماکن عمومی، بر خلاف جرم توهین ساده از جرایم قابل گذشت نیست.
شرایط تحقق جرم توهین
توهین در مکان عمومی صورت گرفته باشد.
توهین مغایر با شئون و حیثیت قربانی باشد.
مجازات توهین به زنان و کودکان
به موجب ماده ۶۱۹ قانون تعزیرات مصوب ۱۳۷۵: هر کس در اماکن عمومی یا معابر، متعرض یا مزاحم اطفال یا زنان شود یا با الفاظ و حرکات مخالف شئون و حیثیت به آنان توهین نماید به حبس از دو تا شش ماه و تا ۷۴ ضربه شلاق محکوم خواهد شد.
پیشنهاد مطالعه: برای آشنایی با نکات حقوقی فروش مال دیگران چه مجازاتی در پی خواهد داشت؟ را مطالعه کنید.
زن چه زمانی می‌تواند جدا از شوهر خود زندگی کند؟
قانون مدنی جمهوری اسلامی ایران در مواد متعددی به حقوق متقابل زن و شوهر پرداخته است. یکی از مهم‌ترین مسائلی که در ابتدای زندگی هم زوج و زوجه و هم خانواده‌های آنان با آن درگیرند، بحث مسکن و محل سکونت است. در این مطلب از مجله دلتا به موضوع جدا زندگی کردن زوجین می‌پردازیم.
چه زمانی زن می‌تواند جدای از شوهر خود زندگی کند
طبق مواد ۱۱۱۴ و ۱۱۱۵ قانون مدنی، زن نمی‌تواند مسکن مستقلی برای زندگی جدا از شوهرش اختیار کند مگر اینکه در یک منزل برای زن خطر جانی، مالی یا شرافتی وجود داشته باشد.
دراین‌صورت زن می‌تواند مسکن جداگانه‌ای برای خودش انتخاب کند. اگر به این علت زن مسکن جداگانه‌ای اختیار کرده باشد باز هم نفقه او بر عهده شوهر است.
طبق ماده ۱۱۰۷ قانون مدنی، مسکن جزیی از حق نفقه زوجه است. زوج مکلف است که مسکن مناسبی برای خانواده خود تهیه کند.
نکته دیگر این ماده این است که مسکن تهیه شده باید متناسب با شان و مرتبه اجتماعی زن باشد. در غیر این‌صورت زن می‌تواند از سکونت در آن خانه ممانعت کند.
بر اساس ماده ۱۱۱۴ قانون مدنی، زن باید در منزلی که شوهر تعیین می‌کند سکنی نماید مگر آن‌که اختیار تعیین منزل به زن داده شده باشد.
همچنین طبق ماده ۱۰۰۵ قانون مدنی اقامتگاه زن شوهردار همان اقامتگاه شوهر است.
البته اگر در زمان عقد، شرط انتخاب محل سکونت را به زن داده باشند دیگر اختیار انتخاب مسکن بر عهده او خواهد بود. همچنین اگر زوجه بخواهد در خانه‌ای زندگی نکند قانون هم به استناد شرط ضمن عقد حق را به او می‌دهد.
پیشنهاد مطالعه: برای آشنایی با نکات حقوقی آیا می‌توان آپارتمان را بابت مهریه توقیف کرد؟ مطالعه کنید.
فروش مال دیگران چه مجازاتی در پی خواهد داشت؟
قاعدتا هر کسی اختیار اموال خودش را دارد. یعنی کسی که چیزی را خریده یا به هر روش قانونی دیگر (مثل ارث) به او منتقل شده است، حق دارد در چارچوب قانون، هر کاری بخواهد با آن انجام دهد. مثلا آن را بفروشد، اجاره بدهد و غیره. اما بعضی‌ها علاوه بر اینکه صاحب‌اختیار اموال خودشان هستند، فکر می‌کنند اختیار اموال دیگران را هم دارند. بله تعجب هم دارد. تصور کنید یک نفر خانه شما را بفروشد یا از او خودرویی بخرید و بعدا بفهمید که اصلا این خودرو مال او نبوده است. می‌شود حدس زد که چه حالی می‌شوید. به این کار انتقال مال غیر می‌گویند. در این مطلب از مجله دلتا قصد داریم به موضوع مجازات فروش مال دیگران بپردازیم.
«انتقال» به چه معناست؟
انتقال مال یعنی آن‌که عین یا منفعت آن به دیگری واگذار شود. منظور از «عین» خود آن چیز است. مثلا انتقال یک آپارتمان، یعنی اینکه مالکیت آن آپارتمان در اختیار کسی دیگر گذاشته شود. این کار ممکن است از طریق فروختن یا حتی بخشیدن (صلح) انجام شود. منظور از «منفعت» هم این است که فوایدی که از آن ممکن است به مالکش برسد، تصاحب شود. مثل اینکه خانه فردی بدون اجازه‌اش به یک نفر دیگر اجاره داده شود.
آیا خریدار هم مجرم است؟
حالا حتما می‌پرسید تکلیف خریدار چیست؟ خریدار مال غیر، ممکن است هم مجرم باشد و هم بی‌گناه. تعجب نکنید! ماجرا این است که شاید خریدار اصلا خبر نداشته باشد چیزی که دارد می‌خرد مال فروشنده نیست و به فرد دیگری تعلق دارد. در این حالت، خریدار مقصر نیست. گرچه باید مال خریداری‌شده را به مالک اصلی‌اش برگرداند.
اما اگر خریدار هنگام معامله بداند چیزی که در حال خریدن آن است، مال شخص دیگری است، آن وقت او هم معاون جرم حساب می‌شود و مجازات خواهد شد.
همه مسئولیت‌های مالک
حتما تعجب می‌کنید اگر بگوییم که مالک اصلی هم ممکن است در شرایطی خاص مجازات شود. لابد می‌گویید مالک که کاری نکرده است، تازه دارایی او را بدون رضایت و اطلاعش فروخته‌اند! بله ظاهر امر این‌طور است. اما همین مالک محترم هم مسئولیتی دارد. طبق قانون، اگر مالک ملک از وقوع معامله مطلع شود، نهایتا تا یک ماه پس از اطلاع، باید اظهارنامه‌ای بنویسد و مالکیت خود را به اطلاع خریدار برساند.
اگر این زمان بگذرد و مالک چنین کاری نکند، «معاون جرم» محسوب می‌شود، چون در این شرایط، اصلا بعید نیست که با فروشنده تبانی کرده باشد تا از خریدار که از جریان آگاه نبوده، کلاهبرداری کنند.
برای شکایت باید به کجا مراجعه کرد؟
رسیدگی به این جرم نیازمند طرح شکایت کیفری است. بنابراین، مرجع صالح برای رسیدگی به این شکایت دادسرایی است که جرم در حوزه آن واقع شده که معمولا محل تنظیم قولنامه یا دفترخانه‌ای است که انتقال سند در آن محل انجام شده است. پس برای شکایت کردن از کسی که مال و اموال شما را به فردی دیگر منتقل کرده است، باید به دادسرا شکایت ببرید.
مجازات فروش مال دیگران
انتقال مال غیر علاوه بر اینکه به یک نفر آسیب می‌زند، باعث بر هم خوردن آرامش جامعه هم می‌شود، به همین دلیل، قانون‌گذار مجازات سختی را برای آن در نظر گرفته که به شرح زیر است:
- حبس از یک تا هفت سال.
- پرداخت جزای نقدی معادل مالی که دریافت کرده است.
- بازگرداندن مال به صاحب آن.
- انفصال مادام‌العمر از خدمات دولتی (اگر مرتکب از کارکنان دولت باشد).
پیشنهاد مطالعه: برای آشنایی با نکات حقوقی قوانین تعمیر آپارتمان و مزاحمت برای دیگران مطالعه کنید.
بهترین راه برای فرار از پرداخت مهریه
برای توضیح این موضوع ابتدا باید به این نکته توجه کرد که مهریه حقی است برای زن و دینی است بر گردن شوهر، که در نهایت مجبور به پرداخت آن است. در این مطلب از مجله دلتا به موضوع فرار کردن از پرداخت مهریه می‌پردازیم.
برخی به اشتباه بهترین راه برای فرار از پرداخت مهریه را واگذاری صوری اموال به آشنایان و نزدیکان می‌دانند.
معامله صوری برای فرار از مهریه در بازه زمانی اختلاف بین زن و شوهر صورت می‌پذیرد. در این زمان شوهر اقدام به انتقال اموال برای فرار از مهریه می‌کند. زیرا در روند نوبت‌گیری و ارائه و همچنین پذیرش دادخواست توقیف اموال و استعلام اموال ممکن است زمان زیادی طول بکشد.
در این زمان، ممکن است مرد اموال خود را به نام دیگری نماید. معمولا این افراد از اقوام نزدیک و درجه یک مرد هستند.
در این راستا توجه به این نکته ضروریست که انتقال اموال برای عدم پرداخت مهریه دارای مجازات است.
با توجه به ماده ٢١ قانون نحوه اجرای محکومیت‌های مالی مصوب سال ١٣٩۴ می‌توان گفت: انتقال مال به دیگری به هر نحو و به وسیله مدیون با انگیزه فرار از دین به نحوی که باقی مانده اموال برای پرداخت دین کافی نباشد موجب حبس تعزیری یا جزای نقدی درجه شش یا جزای نقدی معادل نصف مال یا هردو مجازات می‌شود.
راهکار‌های قانونی عدم پرداخت تمام یا قسمتی از مهریه
- بهترین راه برای نپرداختن تمام مهریه طلاق تواقفی هست که در آن به‌طور مثال زن درخواست طلاق دارد. طبق توافق یک حق طلاق از شوهر می‌گیرد و در مقابل شوهر شرط میگذارد که مهریه پرداخت نکند.
- راه قانونی دیگر که ممکن است در برخی موارد قابل استفاده باشد مورد کاملا فقهی است که در قانون مدنی نیز به آن اشاره شده است. این مورد عنن به معنی ناتوانی کامل جنسی زن است که باعث فسخ نکاح می‌شود. البته این مورد شوهر را از پرداخت نصف مهریه معاف می‌کند.
- راه قانونی بعدی نپرداختن مهریه به‌صورت یک‌جا یا همان اعسار است. اعسار به این معنی است که فرد از نظر مالی در شرایطی هست که امکان پرداخت بدهی خود را ندارد و اثبات این موضوع به عهده شوهر است. در صورت اثبات اعسار معمولا شوهر به پرداخت قسمتی از مهریه به عنوان پیش قسط و اقساط ماهیانه محکوم می‌شود. اگر مرد از پرداخت اقساط مورد حکم امتناع ورزد، با صدور حکم جلب به زندان معرفی خواهد شد. در صورتی‌که اعسار او اثبات شود و به هیچ طریقی قدرت پرداخت اقساط را نداشته باشد قاضی دادگاه، اقساط را با توجه به وضعیت مالی شوهر کم خواهد کرد.
برخی از وکلا با توجه به بخشنامه جدید قوه قضاییه در مورد عدم صدور حکم زندان برای مدیونین مهریه بر این باورند که مرد عملا از پرداخت مهریه معاف شده است. این تصور کاملا غلط است چراکه طبق قوانین مدنی و خانواده، مهریه همچنان پابرجاست.
این تصور غلط برخی در خصوص قانون جدید مهریه باعث به وجود آمدن مشکلاتی شده است. نکته آخر اینکه فقط تا سقف ١١٠ سکه یا معادل ریالی آن دادگاه حکم جلب شوهر را صادر خواهد کرد.
پیشنهاد مطالعه: برای آشنایی با نکات حقوقی معافیت مرد از پرداخت مهریه مطالعه کنید.