مهلت اعتبار چک چند سال است؟
مهلت اعتبار چک در ماده ۶ قانون صدور چک مشخص شده است.
سند تجاری یک وسیله پرداخت آسان‌تر با ضمانت‌اجراهای محکم‌تر قانونی است. بر این اسناد یکسری اصولی حاکم است که باعث شده از اسناد عادی متمایز باشند. در این نوشتار از مجله دلتا به بررسی مهلت اعتبار چک می‌پردازیم.
آیا در صورت صدور چک، امکان عدم پرداخت وجه آن وجود دارد؟
خیر، ماده ۳۱۳ قانون تجارت نیز در این زمینه بیان می‌دارد: وجه چک باید به محض ارائه، کارسازی شود. ماده ۳ قانون صدور چک نیز در این زمینه بیان می‌دارد: صادرکننده چک باید در تاریخ مندرج در آن معادل مبلغ مذکور در بانک محال علیه وجه نقد داشته باشد و نباید تمام یا قسمتی از وجهی را که به اعتبار آن چک صادر کرده به صورتی از بانک خارج کند یا دستور عدم پرداخت وجه چک را بدهد و نیز نباید چک را به صورتی تنظیم کند که بانک به عللی از قبیل عدم مطابقت امضا یا قلم خوردگی در متن چک یا اختلاف در مندرجات چک و امثال آن از پرداخت وجه چک خودداری کند. هرگاه در متن چک شرطی برای پرداخت ذکر شده باشد بانک به آن شرط ترتیب اثر نخواهد داد. اگرچه در برخی شرایط می‌توان تنها دستور عدم‌پرداخت وجه را به دادگاه داد، ولی این حالت موقتی بوده و نمی‌توان آن را به عنوان استثنا بر اصل کلی مطرح شده در ماده ۳ قلمداد کرد.
مهلت اعتبار چک چند سال است؟
ماده ۶ قانون صدور چک مصوب سال ۱۳۹۷، حداکثر مدت اعتبار چک از زمان دریافت دسته چک را سه سال تعیین کرده است. یعنی دارنده چک از زمان دریافت دسته چک باید سررسید چک‌های خود را نهایتا تا ۳ سال آینده تعیین کند و چک‌هایی که مربوط به زمان بعد از این تاریخ باشد، مشمول قانون چک نخواهد شد. البته این بدان معنا نیست که دارنده چک دیگر نتواند هیچ کاری بکند؛ بلکه این حق را دارد که بعد از گذشت این ۳ سال نیز برای وصول چکی که در دست دارد به بانک مراجعه کند؛ ولی باید دانست که در این حالت آن ضمانت اجراهایی که در مورد چک وجود داشته، شامل حال او نخواهد شد. در مورد چک‌هایی که قبل از این قانون صادر شده‌اند نیز باید گفت که بر اساس بخشنامه شماره ۲۵/۳۱۸۷ مورخ ۱۳۶۳/۰۷/۱۷ بانک مرکزی، مهلت ارائه چک به بانک‌ها جهت وصول، از تاریخ چک، ۱۰ سال است؛ ولی دستورالعمل صادره از طرف شورا پول و اعتبار مصوب سال ۱۳۹۱ مربوط به حساب جاری، بخشنامه شماره ۲۵/۳۱۸۷ مورخ ۱۳۶۳/۰۷/۱۷ بانک مرکزی را ملغی کرده است؛ بنابراین، نه تنها تعیین سررسید چک؛ بلکه مراجعه به بانک جهت وصول چک نیز محدود به زمان خاصی نیست.
برای آشنایی با نکات حقوقی بیشتر راه‌های وصول چک برگشتی را مطالعه کنید.
همچنین بخوانید:
وصول چک از طریق اجرای ثبت، مزایا و معایب آن
با مجله حقوقی دلتا همراه باشید
حضانت فرزند قبل از طلاق
حضانت بر اساس قانون عبارت است از نگهداری کودکان.
زمانی که زوجین در روابط خود دچار اختلافاتی می‌شوند، مسئله حضانت فرزندان و ملاقات با آنان تبدیل به موضوعی مهم می‌شود؛ به ویژه زمانی که هنوز والدین از هم جدا نشده‌اند، به سبب اینکه معمولا حضانت با یکی از والدین است، طرف دیگر همچنان از حق ملاقات با فرزند خود برخوردار خواهد بود؛ اما در صورتی که والدین در خصوص ملاقات با فرزند به اختلاف برسند، باید به دادگاه مراجعه کنند تا دادگاه جزییات مربوط به ملاقات با فرزند قبل از طلاق را تعیین کند. در این نوشتار از مجله دلتا به بررسی حضانت فرزند قبل از طلاق می‌پردازیم.
حضانت فرزند قبل از طلاق
در قانون مدنی احکام ویژه‌ای در خصوص حضانت فرزندان مطرح شده است، اما ممکن است قبل از اینکه والدین از هم طلاق بگیرند، به دلایلی جدا از هم زندگی کنند؛ در این صورت، مسئله حضانت فرزند قبل از طلاق موضوع مهمی است. بر اساس قانون، حضانت فرزندان اعم از فرزند دختر و فرزند پسر تا سن هفت سالگی بر عهده مادر است. بعد از سن هفت سالگی حضانت تا سن بلوغ بر عهده پدر خواهد بود. سن بلوغ در دختران نه سال تمام قمری و در پسران پانزده سال تمام قمری است. بعد از اینکه فرزندان به سن بلوغ برسند، خودشان می‌توانند تصمیم بگیرند که می‌خواهند با کدامیک از والدین شان زندگی کنند.
نحوه ملاقات با فرزند قبل از طلاق
در ماده ۱۱۷۴ قانون در رابطه با زمان و مکان ملاقات با فرزند نیز چنین مقرر کرده است: تعیین زمان و مکان ملاقات و سایر جزییات مربوط به آن در صورت اختلاف میان والدین با دادگاه است، بنابراین در صورتی که والدین در خصوص نحوه ملاقات با فرزند قبل از طلاق، مثلا زمان و مکان آن به اختلاف برسند، بایستی به دادگاه مراجعه کنند؛ در این صورت، دادگاه زمان و مکان ملاقات با کودک را تعیین می‌کند. دادگاه صلاحیت‌دار برای رسیدگی به دعوای ملاقات به فرزند قبل از طلاق، دادگاه خانواده است. به این منظور، می‌توان برای ملاقات با فرزند، دادخواست ملاقات با فرزند قبل از طلاق را به دادگاه تقدیم کرد که دادگاه نحوه ملاقات با فرزند قبل از طلاق را مشخص می‌کند. علاوه بر این، در صورتی که در خصوص مدت زمان ملاقات با فرزند توافقاتی میان زوجین به عمل آید، طبق آن عمل خواهد شد؛ در غیر این صورت، مدت زمان ملاقات با فرزند قبل از طلاق نیز توسط دادگاه مشخص می‌شود که هیچ یک از طرفین نمی‌تواند مانع از ملاقات با فرزند در مدت زمان تعیین شده توسط دادگاه شود، اما در شرایط خاصی که مصلحت طفل به خطر افتاده باشد، می‌توان از دادگاه درخواست کرد که مدت زمان این ملاقات محدود شود.
برای آشنایی با نکات حقوقی بیشتر موانع اجرای حق حضانت را مطالعه کنید.
همچنین بخوانید:
طلاق به دلیل نازایی هر یک از زوجین به چه صورت است؟
در چه صورتی زن پس از طلاق از مرد ارث می‌برد؟
در چه صورت بعد از طلاق به زن نفقه تعلق می‌گیرد؟
طلاق از طرف مرد به چه صورت است؟
با مجله حقوقی دلتا همراه باشید
تمکین در دوران عقد به چه صورت است؟
کلمه تمکین در لغت به معنای الزام است و در اصطلاح به این معنی است که پس از زوجیت خانم، مکلف به تبعیت از مرد است.
ایجاد رابطه زوجیت احکامی زیادی اعم از مالی و غیرمالی را برای طرفین به وجود می‌آورد. احکام مالی از جمله مهریه، نفقه و… که به وفور درباره آن‌ها مطالب وجود دارد اما احکام غیرمالی که کمتر به آن توجه می‌شود و بعضا با احکام مالی در مواردی اشتباه گرفته می‌شود لازم است تا درباره آن به طور مختصر و مفید صحبت شود. در این نوشتار از مجله دلتا به بررسی تمکین در دوران عقد می‌پردازیم.
آیا تمکین فقط مختص به خانم است؟
اگرچه عموما واژه تمکین برای انجام تکالیف خانم در قبال مرد به کار برده می‌شود ولی بدین معنی نیست که مرد در قبال همسر خود تکالیفی ندارد و ملزم به حسن معاشرت که به آن اشاره شد نیست؛ در این صورت اگر مرد در رابطه با همسر خود حسن معاشرت نداشته باشد به طور مثال برخورد فیزیکی با همسر خود داشته باشد یا با الفاظی ناشایست ورکیک سخن گوید می‌تواند از موارد عسر و حرج (از جمله مواردی است که اگر از نظر قاضی محرز شود حکم طلاق صادر می‌شود) محسوب شده و خانم طبق آن مبادرت به طلاق کند.
آثار تمکین
قانون فراهم کردن هزینه‌هایی که برای دوام زوجیت لازم است از قبیل غذا لباس دارو و درمان و… را بر عهده مرد قرار داده و مرد را مکلف به پرداخت آن کرده است که اصطلاحا به آن نفقه می‌گویند؛ حال اگر خانم به وظایف خود عمل نکند نفقه‌ای که قانون بر عهده مرد قرار داده است ساقط می‌شود.
تمکین در دوران عقد
شاید برای شما هم این سوال پیش آمده باشد که تکلیف دختر باکره‌ای که هنوز با همسرش زندگی مشترکش را آغاز نکرده است و زیر یک سقف زندگی نکرده‌اند از لحاظ مهریه و نفقه چه می‌شود؟ از لحاظ نفقه تکلیف روشن است. در قانون مدنی آمده است که نفقه همسر دائم با شوهر است اما از تصمیمات دادگاه این موضوع فهمیده می‌شود که نفقه همسری که در دوران عقد است طبق همان رویه سابق با پدر بوده و شوهر وظیفه‌ای به پرداخت نفقه ندارد، البته که در این بین نظرات مخالف وجود دارد و عده‌ای نیز عقیده دارند حقوق همسر در عقد نیز هیچ تفاوتی با زمان زندگی مشترک ندارد. با توجه به اینکه شوهر در دوران عقد وظیفه پرداخت نفقه ندارد زن نیز وظیفه تمکین به معنا خاص یا همان رابطه زناشویی را ندارد و در صورت عدم تمکین ناشزه محسوب نمی‌شود، زیرا طبق نظر قاضی دادگاه ابتدا شوهر باید لازمه تمکین همسر را که شامل خوراک، پوشاک و مسکن مناسب است را فراهم کند و سپس زن را به زندگی دعوت کند و تقاضا تمکین کند و با توجه به فراهم نشدن شرایط زندگی در دوران عقد عدم تمکین در این دوران کاملا امری قانونی برای زن محسوب می‌شود.
برای آشنایی با نکات حقوقی بیشتر مطالبه مهریه در عقد موقت را مطالعه کنید.
همچنین بخوانید:
به چه زنانی نفقه تعلق نمی‌گیرد؟
در چه مواردی زن مجاز به عدم تمکین است؟
الزامی به پرداخت نفقه در عقد موقت وجود دارد؟
نفقه از چه زمانی به زن تعلق می‌گیرد؟
در صورت پرداخت نکردن نفقه زن حق طلاق دارد؟
با مجله حقوقی دلتا همراه باشید
در چه صورت بعد از طلاق به زن نفقه تعلق می‌گیرد؟
یکی از مهم‌ترین حقوقی که زنان مشمول آن می‌شوند عبارت است از حق نفقه. مرد همواره در دوران زندگی خویش مکلف است که نفقه فرزندان و همسر خویش را بپردازد. در این نوشتار از مجله دلتا به بررسی حق نفقه بعد از طلاق می‌پردازیم.
انواع طلاق
طلاق رجعی: طلاق رجعی طلاقی است که در آن شوهر در زمان عده (زمانی که بعد طلاق تعیین می‌شود و زن نمی‌تواند در آن مدت مجددا ازدواج کند) حق بازگشت و رجوع به همسر خود را داشته و بدون انعقاد نکاح مجدد از حین رجوع، مجددا رابطه زوجیت برقرار می‌شود. باید در نظر داشت که رجوع الزاما نزدیکی نیست و هر فعل و بیانی که مبتنی بر رجوع باشد، کفایت می‌کند.
طلاق بائن: طلاق بائن عبارت است از طلاقی که مرد پس از طلاق، امکان رجوع و بازگشت به زن را ندارد و از این رو که همواره تکلیف در مقابل حق قرار دارد، چون مرد حق بازگشت به زوجه خود را ندارد، تکلیفی نیز در برابر همسر سابقش نیز ندارد و از نمونه‌های طلاق بائن، می‌توان به طلاق توافقی اشاره کرد.
تمکین و نفقه
حق نفقه از مهم‌ترین حقوقی است که زن از آن بهره‌مند می‌شوند. نفقه زوجه طبق ماده ۱۱۰۷ قانون مدنی مرد موظف بر برطرف کردن تمامی نیازهای متناسب و متعارف (بدین معنا که نیاز زنی که در خانواده ثروتمند زندگی کرده است با زنی که در روستا زندگی کرده است بی‌شک متفاوت است) نیازهای زن از قبیل مسکن، اثاث منزل، هزینه‌های درمانی و بهداشتی، خادم، البسه و غیره است. همچنین ملاک پرداخت نفقه به زن، وضعیت مالی مرد نیست و در تمامی حالات مرد باید به نسبت نیازهای متعارف و متناسب زن، وی را تامین کند. نفقه در هر سال بر حسب نرخ شاخص تورم بانک مرکزی و میزانی است که توسط کارشناسان قوه قضاییه تعیین می‌شود و در این راستا باید که وضعیت خاص زن را نیز مد نظر داشت.
حق نفقه بعد از طلاق
در صورتی که طلاق و متارکه به صورت طلاق رجعی (طلاقی که مرد در زمان عده حق رجوع دارد، نه طلاق بائن) باشد، زن حق دارد که تا پایان عده طلاق (سه ماه و ۱۰ روز پس از ثبت طلاق)، در منزل شوهر خویش سکنی گزیند و در این شرایط، مرد ملزم به پرداخت نفقه است و این امر تا پایان مدت عده ادامه خواهد داشت. البته نکته حائز اهمیت آن است که مورد مذکور در صورتی است که طلاق طرفین به جهت نشوز زن نبوده باشد چرا که در این صورت زن مستحق نفقه نخواهد بود و بنابراین عدم تمکین و عدم انجام وظایف زوجیت حق دریافت نفقه را از بین می‌برد و باعث سقوط آن می‌شود. اما نفقه در طلاق بائن بی‌معنی است زیرا در آن عده ای وجود ندارد که در آن مدت زن، همچنان همسر مرد محسوب می‌شود.
برای آشنایی با نکات حقوقی بیشتر به چه زنانی نفقه تعلق نمی‌گیرد؟ را مطالعه کنید.
با مجله حقوقی دلتا همراه باشید
به زن خیانتکار مهریه تعلق می‌گیرد؟
عقد ازدواج در میان سایر عقود از اهمیت ویژه ای نزد قانونگذار برخوردار است به این دلیل که اساس یک رابطه مشترک دائم و موقت را با تعهدات مالی و غیرمالی شکل می‌دهد. که به موجب آن مادامی که عقد ازدواج منعقد شود و مهریه حال باشد، زن می‌تواند مهریه خود را از شوهرش مطالبه کند و این حق مالی برای زن و تعهد مالی برای مرد است اما نه بصورت اساس رابطه زوجیت بلکه مهریه تعهد تبعی است. هنگام اجرای صیغه نکاح، زوج، مال معین یا چیزی که قائم مقام مال باشد را بر ذمه خود قرار می‌دهد که در صورت عندالمطالبه بودن و مطالبه زن، مکلف است آن را بپردازد. مهریه ممکن است عندالمطالبه باشد یا عندالاستطاعه. در هر صورت مرد موظف به پرداخت مهریه همسرش است مگر در شرایط خاص فسخ نکاح که به زن مهریه تعلق نمی‌گیرد. اصولا پرداخت مهریه تکلیف مرد است و یکی از استثنائات عدم پرداخت مهریه این است که اگر بین زن و مرد نکاح برقرار شود منتها رابطه زناشویی شکل نگیرد در اینصورت زن می‌تواند نصف مهریه را مطالبه کند و تمام مهریه به او تعلق نمی‌گیرد. در این نوشتار از مجله دلتا به بررسی تعلق مهریه در صورت خیانت زن می‌پردازیم.
تعلق مهریه در صورت خیانت زن
خیانت زن چه در حد رابطه نامشروع مادون زنا باشد و چه زنا و حتی اگر زنا محصنه باشد باز نافی مهریه او نخواهد بود. در هرصورت زن می‌تواند مهریه خود را مطالبه کند و بگیرد. گاهی مشاهده شده که صرف این که یک خانم متاهل با یک آقا دیگر مکالمه داشته شوهرش شکایت رابطه نامشروع کرده و اعلام کرده مهریه به او نمی‌پردازم. این ادعا هیچ سند و دلیل حقوقی ندارد. هیچ مردی نمی‌تواند به ادعای این که همسر من خیانت کرده و رابطه نامشروع داشته از پرداخت مهریه خودداری کند. اگر زن مرتکب زنا محصنه شود یعنی درحالی که همسر قانونی دارد و با او امکان رابطه جنسی متعارف دارد با مرد دیگری رابطه جنسی برقرار کند و چهار شاهد عادل نیز شهادت دهند که این اتفاق افتاده است این خانم ممکن است به جرم زنای محصنه اعدام شود منتها مهریه او ساقط نخواهد شد.
برای آشنایی با نکات حقوقی بیشتر بعد از عقد می‌توان مهریه را تغییر داد؟ را مطالعه کنید.
با مجله حقوقی دلتا همراه باشید