استرداد جهیزیه پس از فوت شوهر از جمله مسائل مالی است که در قانون مورد توجه قرار گرفته است. در واقع حقوق زن بعد از فوت شوهر باید همانند حق و حقوقی که وی پیش از درگذشت شوهر داشته، رعایت شود؛ از جمله این حقوق استرداد جهیزیه و مطالبه مهریه است. در مجله دلتا استرداد و پس گرفتن جهیزیه پس از فوت همسر بررسی شده است.
اموالی که زن بعد از ازدواج به خانه شوهر میآورد، جهیزیه خوانده میشود. دو راه برای استرداد جهزیه زن وجود دارد:
۱. نوشتن سیاهه اموال زن
۲. داشتن فاکتور اموال خریداری شده به نام زن
نوشتن سیاهه زمانی معتبر است که شوهر و همچنین دو نفر به عنوان شاهد زیر سیاهه اموال را امضاء کنند. بهتر است شهود مرد باشند و از اقوام و خویشاوندان زن نباشند. پس از امضای شوهر و دو شاهد، این سیاهه حالت سند عادی پیدا میکند. بنابراین در زمان طلاق یا فوت همسر اثبات ادعای زن در خصوص اموال و وسایلی که تحت عنوان جهیزیه با خود آورده است آسان تر خواهد بود. اما در مواردی که زن هیچ مدرکی اعم از سیاهه و فاکتور در اختیار ندارد، در این صورت اموال اختصاصی مرد به زوج و اموال اختصاصی زن به زوجه اختصاص داده می شود. و در خصوص اموال مشترک نیز، اگر هیچ یک از زن و مرد مدرکی در دست نداشته باشند، این اموال به صورت مشترک بین زن و شوهر تقسیم خواهد شد.
جهیزیه نوعی امانت است که در اختیار شوهر قرار میگیرد. اگر به طور عمدی به آن ها آسیب برساند به طور مثال در حین استفاده به طور عمدی آن ها را بشکند یا بدون اجازه وسایل را بفروشد، زن با طرح شکایت و مراجعه به دادسرا میتواند از همسر شکایت کیفری کند.
بر طبق قانون، جهیزیه متعلق به زن است. بنابراین پس از فوت وی، اموالی که از او باقی میماند به میزان سهم الارث به ورثه او تعلق میگیرد. در این موارد، اگر زن و شوهر فرزند داشته باشند، یک چهارم اموال به مرد میرسد و اگر صاحب فرزندی نباشند، یک دوم اموال به مرد رسیده و اموال باقی مانده میان سایر وراث تقسیم میشود. بنابراین در خصوص این سؤال که پس از فوت زن، ورثه وی همانند مادر یا برادر… میتوانند جهیزیه را از شوهر پس بگیرند؟ لازم است به این نکته اشاره داشت که تهیه جهیزیه و تحویل آن توسط خانواده دختر برای زندگی مشترک، در واقع نزد مرد امانت است و در صورت مطالبه و درخواست باید عین آن وسایل برگردانده شود. اما در صورتی که جهیزیه موجود نباشد، دادگاه حکم به رد قیمت آن صادر نخواهد کرد. در واقع در صورت فوت مرد، جهیزیه متعلق به زن است، زیرا از ابتدا متعلق به زن بوده است ولی اموال مرد به ورثه تعلق خواهد گرفت. پس از فوت زن، استرداد و باز پس گیری کل جهیزیه توسط ورثه وی امکان نخواهد داشت. زیرا جهیزیه، اموال باقی مانده از زن محسوب میشود و به نسبت سهمالارث، تقسیم و سهم مرد از آن کسر و به وی داده میشود.
مطالب بیشتر در مجله حقوقی دلتا...کپی سند رسمی چقدر اعتبار دارد؟! و آیا در دادگاه میتوان به آن استناد کرد؟ این سؤالات در مواردی که اصل سند در دسترس افراد نیست پرسیده میشود. در مجله دلتا به بررسی اعتبار و ارزش کپی برابر اصل اسناد رسمی پرداخته شده است.
طبق قانون آئین دادرسی مدنی منظور از گواهی برابر اصل، مطابقت آن با اصل سند است. این عبارت در برخی موارد «رونوشت» یا «سواد مصدق» نیز گفته میشود. به طور مثال ماده ۴۹ قانون ثبت مقرر میدارد؛ یکی از وظایف سردفتران دادن سواد مصدق (گواهی برابر اصل) است.
طبق قانون مراجعی که اختیار صدور گواهی برابر اصل را دارند عبارتند از :
۱. دفتر دادگاه ها
۲. ادارات ثبت اسناد
۳. دفاتر اسناد رسمی
۴. بخشداری محل
۵. ادارات دولتی
۶. سفارتخانههای ایران در خارج از کشور
۷. کنسولگری های ایران در خارج کشور
۸. وکلای دادگستری
۹. مترجمین رسمی
در صورتی که گواهی برابر اصل شده باشد و مدرک معتبر و محکمه پسندی باشد در دادگاه میتوان به آن استناد کرد و دادگاه آن را میپذیرد.
اما اگر فرد در مقام خوانده (متهم) دعوی باشد، بهتر است در صورت دریافت هرگونه کپی سند، یکی از اقدامات زیر را انجام دهد:
۱. اصل سند را درخواست کرده و تا کسب اطمینان از صحت و درستی سند، اصل آن را نزد خود نگه دارد.
۲.
کپی برابر اصل شده سند را دریافت کند. شایان ذکر است که هر مهر «برابر
اصل» برای مراجع قضایی قابل قبول نیست. زیرا هدف از عبارت «برابر اصل»
گواهی مراجعی است که از نظر قانونی حق چنین کاری را دارند. از جمله وکیل
دادگستری، دفتر اسناد رسمی و یا دفتر دادگاه.
طبق قانون ثبت، سندی که مطابقت آن با ثبت دفتر تصدیق شده باشد به منزله اصل سند خواهد بود. به عبارت دیگر، رونوشت یا گواهی سند رسمی که مطابقت آن با ثبت دفتر تایید شده باشد، به منزله اصل آن سند خواهد بود. در اصطلاح عرفی به چنین رونوشتی، کپی برابر با اصل گفته میشود. بنابراین به دلیل اعتباری که رونوشت سند رسمی یا اعتبار گواهی برابر با اصل شده سند رسمی دارد، اگر کسی بخواهد از کپی سند رسمی استفاده کند، لازم نیست اصل سند را ارائه کند. و اگر اصل سند رسمی از بین برود یا گم شود، کپی برابر با اصل شده آن، به جای اصل سند قابل استناد کردن است و شخص مقابل نمیتواند به این بهانه که اصل سند ارائه نشده است، به آن ایراد وارد کند و یا با ادعای جعل سند، از دادگاه بخواهد که سند ارائه شده را از شمار دلایل و مدارک خارج کند. باید در نظر داشت که رونوشت سند رسمی با کپی برابر اصل سند در مواردی در دادگاه قابل استناد و قانونی است که مطابقت آن با ثبت دفتر گواهی شده باشد. بنابراین اگر رونوشت یا کپی سند رسمی توسط دادگاه، وکیل یا بخشدار برای پیوست به دادخواست، برابر با اصل شده باشد، به منزله اصل سند نیست. و در صورتی که شخص ادعای جعل سند توسط طرف مقابل را مطرح کند، در این صورت خوانده باید اصل آن را به دادگاه ارائه کند. در نتیجه از جمله شرایط اعتبار کپی برابر با اصل، آن است که مطابقت آن با ثبت دفتر، گواهی شده باشد. البته باید به این نکته نیز توجه داشت که قانون آئین دادرسی مدنی خواهان (شاکی) و خوانده(متهم) را موظف میکند که باید اصل اسنادی که میخواهند در دادگاه ارائه دهند در جلسه دادرسی حاضر و ارائه کنند. با توجه به این قانون میتوان گفت، قانون اعتبار مطلق و غیر قابل انکار برای کپی برابر اصل شدن یا رونوشت قائل نیست و اگر طرف های دعوا در صورتیکه دلایل و مدارک دیگری که بتوانند در دادگاه به آن ها استناد کنند نداشته باشند و همچنین به جای اصل اسناد، کپی برابر اصل آن ها را در جلسه اول دادرسی ارائه کنند، دادخواست ابطال میگردد.
مطالب بیشتر در مجله حقوقی دتا...بیمه مشاغل خانگی از جمله مسائلی است که مردم در ارتباط با عملکرد و فواید و همچنین نحوه ثبت نام آن سؤالات بسیاری میپرسند. در مجله دلتا بیمه مشاغل خانگی مورد بررسی قرار گرفته است.
مشاغل خانگی به آن دسته از فعالیت هایی گفته میشود که توسط عضو یا اعضای خانواده در فضای مسکونی به عنوان یک کسب و کار بدون مزاحمت و ایجاد اخلال در آرامش واحدهای مسکونی دیگر انجام میشود و منجر به تولید و یا کالای قابل عرضه به بازار و خارج از محیط مسکونی خواهد شد. این مشاغل در بخش های صنایع دستی، فرش، کشاورزی، دامپروری، شیلات، خدمات، تولیدی، صنعت و فناوری اطلاعات (IT) ایجاد میشوند. شایان ذکر است که فهرست و همچنین اطلاعات هر یک از مشاغل خانگی در سایت وزارت کار و امور اجتماعی موجود است. و در صورتیکه شغل مورد نظر شخص متقاضی در فهرست مشاغل خانگی وجود نداشته باشد، وی میتواند در فرم ثبت نام، شغل مد نظر خود را پیشنهاد کند. در این صورت شغل پیشنهادی بررسی و در صورت تصویب، به فهرست مشاغل خانگی اضافه خواهد شد.
برای انجام کسب و کار خانگی لازم است مواردی رعایت شود که در ادامه توضیح داده شده است.
۱.کار صرفاً توسط عضو یا اعضاء خانواده در واحد مسکونی انجام شود.
۲.حجم تولید با شرایط و فضای واحد مسکونی تناسب داشته باشد.
۳.آلودگی های زیست محیطی، صوتی و بصری ایجاد نکند.
۴.حقوق واحدهای مجاور و همسایگان رعایت شود.
۵.عرضه و فروش کالا و خدمات در خارج از واحد مسکونی صورت گیرد.
۶.رفت و آمد غیر متناسب به ویژه در مجتمع های مسکونی که باعث مزاحمت برای سایر ساکنین باشد، صورت نگیرد.
۷.شغل مجاز و با محیط مسکونی تناسب داشته باشد.
همچنین باید در نظر داشت امکان فعالیت همزمان در چند شغل خانگی در دو حالت امکانپذیر است. در صورتی که دستگاه اجرایی ذیربط آن را تائید کند و نیز مجموع ساعات کار خانگی از ۴۴ ساعت کار در هفته بیشتر نشود.
کار و فعالیت در حوزه مشاغل خانگی در ۳ صورت امکان پذیر است.
۱. انجام فعالیت به صورت کارمزدی برای کارفرمای خارج از محیط مسکونی (به این شخص متقاضی تحت پوشش گفته میشود).
۲.
انجام فعالیت مستقل اعم از تامین مواد اولیه تا عرضه محصول به خارج از
محیط مسکونی (شخصی که به طور مستقل فعالیت میکند متقاضی مستقل نامیده
میشود).
۳.
انجام فعالیت به صورت تعاونی و یا مشارکت با بنگاه های تامین کننده مواد
اولیه و عرضه محصول آن ها در بازار، که به صورت کسب و کار خوشه ای یا
پشتیبان گفته میشود.
متقاضیان میتوانند فرم ثبت نامی را که متناسب با شرایط خود میدانند از سایت وزارت کار و امور اجتماعی دریافت کنند. و در هنگام ثبت نام با توجه به فعالیتی که میخواهند انجام بدهند هر یک از گزینه های تحت پوشش، متقاضی مستقل، و پشتیبان را انتخاب کنند. لازم به ذکر است که کلیه متقاضیان مستقل و پشتیبان برای انجام فعالیت در حوزه مشاغل خانگی نیاز به دریافت مجوز دارند.
متقاضی برای دریافت مجوز باید شرایط عمومی و اختصاصی لازم را داشته باشد. سپس داوطلب واجد شرایط با ورود به سامانه صدور مجوز مشاغل خانگی ، فرم تکمیل شده ثبت نام و مدارک لازم را تکمیل و به دستگاه اجرائی ذیربط ارائه میکند. پس از انجام بررسی های لازم و در صورت تائید طرح در دستگاه اجرائی، مجوز مربوطه توسط اداره کل کار و امور اجتماعی استان صادر خواهد شد. داوطلبان بایستی برای اطلاع از قوانین و مقررات مربوط به صدور مجوز که عبارتند از داشتن شرایط عمومی و اختصاصی، مدارک مورد نیاز و مراحل صدور مجوز به سایت وزارت کار و امور اجتماعی مراجعه کنند.
متقاضیانی که مجوز کسب و کار خانگی که مورد تایید دستگاه اجرائی ذیربط باشد را داشته باشند، میتوانند از وام و سایر تسهیلات بهره مند شوند. و همچنین با ارائه مجوز کسب و کار خانگی نزد صندوق تامین اجتماعی، از بیمه و مزایای آن نیز برخوردار شوند. در واقع این افراد در صورت واجد شرایط بودن، از کلیه حمایت های قانونی نظیر حق بیمه خویش فرما، تسهیلات و بازارهای محلی جهت عرضه محصولات خانگی و غیره.. برخوردار خواهند شد.
مطالب بیشتر در مجله حقوقی دلتا...مشاعات آپارتمان یا همان قسمتهای مشترک ساختمان دارای قوانین و مقررات خاصی است که مالکان و ساکنان آپارتمان ها باید از آن مطلع باشند. که از بحث و اختلاف نظر احتمالی ساکنین که معمولا بر سر مشاعات و قسمت های مشترک ساختمان ایجاد میشود، پیشگیری شود. در ادامه با مجله دلتا همراه باشید.
طبق قانون، بخش هایی از آپارتمان که مالکیت رسمی آن ها به طور مجزا برای هر واحد در سند آمده باشد، قسمت اختصاصی آپارتمان محسوب میشود. استفاده از این قسمت در انحصار مالک یا مستاجر همان واحد است و مالکین سایر واحدها حق استفاده از این قسمت ها را ندارند. فضای داخلی هر واحد آپارتمانی از جمله قسمت های اختصاصی هر واحد است که عبارتند از اتاق خواب، سالن پذیرایی، آشپزخانه، بالکن و سرویس ها و همچنین انباری و پارکینگ نیز، در صورتیکه در سند آمده باشد، به عنوان فضای اختصاصی همان واحد در نظر گرفته میشود.
بخش هایی از هر آپارتمان که در سند ملکی استفاده از آن به نام شخص خاصی نباشد و همه ساکنین به طور مشترک از آن استفاده میکنند، را در اصطلاح مشاعات ساختمان میگویند. قسمت هایی از جمله زمین ساختمان، درب ورودی، حیاط و باغچه، ورودی پارکینگ، پارکینگ اضافی، لابی، راهرو و پنجره های آن، پله ها، آسانسور، پشت بام، شوفاژ خانه، تاسیسات و انشعابات مشترک، مشاعات آپارتمان گفته میشوند.
تامین مخارج مشاعات ساختمان بر عهده کلیه ساکنین است که سهم هر یک بر اساس متراژ واحدها تعیین میشود. کلیه ساکنین موظف هستند سهم خود را برای تعمیر و نگهداری از مشاعات به مدیر ساختمان پرداخت کنند. و در صورتیکه مالکی سهم واحد خود را پرداخت نکند، ساکنین آپارتمان میتوانند شکایت خود را از طریق شورای حل اختلاف پیگیری کنند. البته لازم به ذکر است در مواردی که فقط یکی از واحد ها به مشاعات آسیب و خسارت وارد کند فقط همان واحد مسئول است و باید هزینه تعمیرات را بپردازد.
قسمت های مشترک ساختمان دارای قوانین و مقررات خاصی است که افراد موظف هستند این قوانین را رعایت کنند. در زیر به آن ها اشاره شده است.
۱. ساکنین ساختمان باید در حد معمول و متعارف از مشاعات استفاده کنند. به طوری که استفاده آن ها مانعی برای استفاده سایر همسایه ها نباشد. به طور مثال قرار دادن کفش در راه پله ها و حیاط ساختمان ممنوع است و سایر واحدها میتوانند به آن اعتراض کنند.
۲. گذاشتن زباله در راهرو که موجب پخش بوی بد در کل ساختمان میشود ممنوع است.
۳. تغییر در مشاعات ساختمان که موجب بر هم زدن و ناهماهنگی در نمای ساختمان شود ممنوع است.
۴. استفاده اختصاصی از برق و آب مشاع ساختمان ممنوع است.
۵. خودروها نباید در محلی غیر از محل تعیین شده پارک شوند یا جلو رفت و آمد ساکنین ساختمان را بگیرد.
۶. استفاده از مشاعات نباید مورد اذیت و آزار ساکنین دیگر واحدها شود. به طور مثال نگهداری حیوانات در حیاط خلاف قانون است.
۷. هرگونه تغییر در نقشه ساختمان بدون رضایت ساکنین و کسب مجوزهای لازم ممنوع است.
۸. استفاده از فضای پارکینگ برای مهمانی و جشن تنها با رضایت ساکنین و اجازه مدیر ساختمان امکان پذیر است.
خرید و فروش مشاعات آپارتمان از نظر قانون صحیح نیست زیرا این بخش ها مختص به یک شخص نیستند و برای استفاده همه اعضای ساختمان در نظر گرفته شده اند و فروش مشاعات ساختمان یا اجاره آن ها از جمله بام و حیاط غیر قانونی است. در این خصوص باید در نظر داشت که هیچ یک از ساکنین اجازه تصرف مشاعات را ندارد و نمیتواند آن را به شخص دیگری واگذار کند مگر اینکه با سایر ساکنین توافق کرده باشد و قانون به او اجازه این کار را بدهد.
مطالب بیشتر در مجله حقوقی دلتا...